Segunda conchugación en francés

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

La segunda conchugación en francés ye formada por la evolución de los verbos acabaus en -ĒSCERE que prenioron infinitivos en -ĪRE, y uns atros verbos de la cuarta conchugación u conchugación en -ĪRE que prenioron lo paradigma de la conchugación incoativa, quedando muit pocos verbos en la cuarta conchugación latina orichinal, que corresponden en francés a un grupo de verbos acabaus en -ir adintro de la tercera conchugación francesa. Por lo suyo orichen y evolución corresponden a la conchugación incoativa de verbos acabaus en -ir de l'aragonés medieval, oriental y aragonés centro-oriental.

Adintro de la conchugación verbal en francés ye un grupo que sigue en imporancia a la primera conchugación, con bels 300 verbos. Muitos verbos chermanicos d'orichen francico entroron en esta conchugación. Manimenos ye una conchugación cuasi muerta pa la creyación de nuevos verbos, con las excepcions mes significativas de vrombir, amérir,[1] y la creyación de alunir en los anyos 1950, que se considera la zaguera formación d'un verbo d'esta conchugación en francés.

Modelo de Conchugación
Verbo finir (raíz: fin-)
Forma simple Forma composada
Infinitivo finir avoir fini
Cherundio en finissant en ayant fini
Participio present finissant ayant fini
Participio pasau fini
Modo Tiempo Je (j') Tu Il Nous Vous Ils
Indicativo Present finis finis finit finissons finissez finissent
Pasau imperfecto finissais finissais finissait finissions finissiez finissaient
Pasau perfecto simple finis finis finit finîmes finîtes finirent
Pasau composau ai fini as fini a fini avons fini avez fini ont fini
Pasau anterior eus fini eus fini eut fini eûmes fini eûtes fini eurent fini
Pasau pluscuamperfecto avais fini avais fini avait fini avions fini aviez fini avaient fini
Futuro simple finirai finiras finira finirons finirez finiront
Futuro perfecto aurai fini auras fini aura fini aurons fini aurez fini auront fini
Condicional simple finirais finirais finirait finirions finiriez finiraient
Condicional perfecto aurais fini aurais fini aurait fini aurions fini auriez fini auraient fini
Subchuntivo Present finisse finisses finisse finissions finissiez finissent
Pasau imperfecto finisse finisses finît finissions finissiez finissent
Pasau perfecto aie fini aies fini ait fini ayons fini ayez fini aient fini
Pasau pluscuamperfecto eusse fini eusses fini eût fini eussions fini eussiez fini eussent fini
Imperativo Present finis finissons finissez
Pasau aie fini ayons fini ayez fini
Modelo de Conchugación
Verbo se nourrir (raíz: nourr-)
Forma simple Forma composada
Infinitivo se nourrir s'être nourri (e)(s)
Cherundio en se nourrissant en s'étant nourri
Participio present se nourrissant s'étant nourri (e)(s)
Participio pasau nourri
Modo Tiempo Je Tu Il Nous Vous Ils
Indicativo Present me nourris te nourris se nourrit nous nourrissons vous nourrissez se nourrissent
Pasau imperfecto me nourrissais te nourrissais se nourrissait nous nourrissions vous nourrissiez se nourrissaient
Pasau simple me nourris te nourris il nourrit nous nourrîmes vous nourrîtes se nourrerent
Pasau composau me suis
nourri (e)
t'es
nourri (e)
s'est
nourri (e)
nous sommes
nourri (e) s
vous êtes
nourri (e) s
se sont
lnourri (e) s
Pasau anterior me fus
nourri (e)
te fus
nourri (e)
se fut
nourri (e)
nous fûmes
nourri (e) s
vous fûtes
nourri (e) s
se furent
nourri (e) s
Pasau pluscuamperfecto m'étais
nourri (e)
t'étais
nourri (e)
s'était
nourri (e)
nous étions
nourri (e) s
vous étiez
nourri (e) s
se étaient
nourri (e) s
Futuro simple me nourrirai te nourriras se nourrira nous nourrirons vous nourrirez se nourriront
Futuro perfecto me serai
nourri (e)
te seras
nourri (e)
se sera
nourri (e)
nous serons
nourri (e) s
vous serez
nourri (e) s
se seront
nourri (e) s
Condicional simple nourrirais nourrirais nourrirait nourr'irions nourr'iriez nourriraient
Condicional perfecto me serais
nourri (e)
te serais
nourri (e)
se serait
nourri (e)
nous serions
nourri (e) s
vous seriez
nourri (e) s
se seraient
nourri (e) s
Subchuntivo Present me nourrisse te nourrisses se nourrisse nous nourrissions vous nourrissiez se nourrissent
Pasau imperfecto me nourrisse te nourrisses se nourrît nous nourrissions vous nourrissiez se nourrissent
Pasau perfecto me sois
nourri (e)
te sois
nourri (e)
se soit
nourri (e)
nous soyons
nourri (e) s
vous soyez
nourri (e) s
se soient
nourri (e) s
Pasau pluscuamperfecto me fusse
nourri (e)
te fusses
nourri (e)
se fût
nourri (e)
nous fussions
nourri (e) s
vous fussiez
nourri (e) s
se fussent
nourri (e) s
Imperativo Present nourris-toi nourrissons-nous nourrissez-vous

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. (es) Jesús Cantera y Eugenio de Vicente: Gramática francesa. Editorial Cátedra, S.A., 1999, pp 98-100.

Bibliografía[editar | modificar o codigo]


La conchugación incoativa de verbos acabaus en -ir y la suya evolución en luengas romances
La conchugación incoativa en latín vulgar | la conchugación incoativa de verbos acabaus en -ir en aragonés | la conchugación incoativa de verbos acabaus en -ir en catalán | la conchugación incoativa de verbos acabaus en -ir en occitán | la conchugación incoativa de verbos acabaus en -ir en francés | la conchugación incoativa de verbos acabaus en -ire en italiano | la conchugación incoativa de verbos acabaus en -i en rumano


Gramatica d'o francés
Fonetica Accentuación · Epentesi de consonant-puent · Fonetica · Fonolochía · Elisión · H aspirada · Liaison · Sincopa
Morfolochía Adchectivos (Cualificativos · Chentilicios · Colors · Grau comparativo · Grau superlativo · Demostrativos · Exclamativos · Indefinius · Interrogativos · Posesivos · Numerals cardinals · Numerals ordinals) · Adverbios (Afirmación · Cantidat · Dubda · Opinión · Deicticos · Espacials · Exclamativos · Frecuencia · Interrogativos · Modals · Manera · Negación · Relación lochica · Tiempo) · Articlos (Definius · Indefinius · Partitivo) · Chenero · Conchuncions (Copulativas · Adversativas · Dischuntivas · Causals · Comparativas · Completivas · Concesivas · Condicionals · Consecutivas · Finals · Subordinativas· Temporals) · Numerals · Numero · Pronombres (Demostrativos · Indefinius · Interrogativos · Posesivos · Personals · Relativos) · Prefixos (Cultos) · Sufixos (Cultos · Verbals) · Preposicions · Locucions prepositivas · Verbos · Conchugación (Primera conchugación · Verbos acabaus en -oir · Verbos acabaus en -re · Verbos acabaus en -ir d'a tercera conchugación · Conchugacions incoativas · Verbos irregulars acabaus en -ître · Segunda conchugación · Verbos irregulars · Modo condicional · Modo imperativo · Modo indicativo · Modo infinitivo · Modo participio · Modo subchuntivo · Tiempos verbals · Tiempos verbals perifrasticos · Verbos auxiliars · verbo être · verbo avoir) · Verbos modals · Verbos de movimiento · Verbos pronominals · Locucions verbals · Construccions verbo-nominals
Sintaxi Concordancia · Estilo directo · Estilo indirecto · Inversión · Negación · Sintagma adchectival · Sintagma nominal · Sintagma verbal · Orden de pronombres · Voz pasiva · Oracions de relativo · Oracions completivas · Oracions completivas infinitivas · Oracions temporals · Oracions causals · Oracions finals · Oracions consecutivas · Oracions concesivas · Oracions condicionals · Oracions comparativas · Oracions impersonals
Lexicolochía Anglicismos · Antroponimia · Arabismos · Arpitanismos · Castellanismos · Celtismos · Cultismos · Chermanismos · Escandinavismos · Eslavismos · Fitonimia · Hidronimia · Goticismos · Helenismos · Hongarismos · Italianismos · Lusismos · Miconimia · Neerlandismos · Occitanismos · Palabras ampradas d'as luengas d'oïl en francés · Persismos · Superstrato francico · Tudesquismos · Turquismos · Nominalización · Oronimia · Semicultismos · Toponimia · Zoonimia
Ortografía Normas ortograficas d'o francés