Conchuncions completivas en francés

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Conchuncions
en francés
Conchuncions coordinativas

Adversativas
Coordinativas causals
Coordinativas consecutivas
Copulativas
Dischuntivas
Distributivas
Explicativas

Conchuncions subordinativas

Causals
Comparativas
Completivas
Concesivas
Condicionals
Consecutivas
Finals
Temporals

As conchuncions completivas en francés introducen oracions sustantivas homonimas que se construyen con subchuntivo, indicativo u condicional.[1] A principal conchunción completiva ye que.

As conchuncions completivas introducen proposicions subordinadas completivas con función de complemento directo, de subchecto, d'atributo u de complemento de nombre.

Conchunción completiva que seguida de subchuntivo[editar | modificar o codigo]

Se fa con verbos que expresan voluntat, con verbos que expresan sentimiento, con verbos que expresan opinión en forma negativa u con verbos impersonals que expresan cosas pareixidas. As construccions verbals impersonals que van siempre son infinitivo son il est vrai que, il est certain que, il est évident que, il est exact que y il est clair que[2]

  • Je souhaite qu' il vienne.
  • Je crains qu' il ne revienne.
  • Les parents se plaignent que leurs enfants soient difficiles.
  • Je ne crois pas qu' il soit malade.
  • Il faut qu' elle parle.
  • Il faut que je mange tôt.

Conchunción completiva que seguida d'indicativo[editar | modificar o codigo]

Se fa con verbos que expresan opinión u percepción.

  • Vous croyez qu'il est malade.

Tamién con verbos impersonals que expresan certeza: il est vrai que, il est certain que, il est evident que, il est exact que y il est clair que:[2]

  • Il est certain que vous avez un rhume.

Conchunción completiva que seguida de condicional[editar | modificar o codigo]

Se fa con verbos que expresan feitos hipoteticos.

Conchunción completiva que introducindo un complemento de nombre[editar | modificar o codigo]

En francés as proposicions completivas con función de complemento de nombre encomienzan por a conchunción que, sin levar debant a preposición de.

  • J'avais idée qu' il passait par ici.
    • Yo tenebe idea de que se pasaba per aquí.[3]

En belsetán o verbo acordar-se se comporta asinas con proposicions sustantivas con función se complemento de rechimen verbal (acuérda-te que..., no m'acuerdo que...[3]), pero en cheneral l'ausencia d'a preposición de con a conchunción completiva ye una diferencia entre o francés y as luengas ibero-romances como l'aragonés.

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. (es) Jesús Cantera y Eugenio de Vicente: Gramática francesa. Editorial Cátedra, S.A., 1999, pp 261-262.
  2. 2,0 2,1 (fr) Ludivine Glaud, Yves Loiseau, Elise Merlet: Grammaire essentielle du françáis. B1. Les Éditions Didier, 2015, p 31.
  3. 3,0 3,1 (es) Chabier Lozano Sierra y Ánchel Loís Saludas Bernad, Aspectos morfosintácticos del belsetán (aragonés del valle de Bielsa), Zaragoza, Gara d'Edizions-CEDESOR-Concello de Bielsa-Institución Fernando el Católico. 2005, pp 148-149.

Bibliografía[editar | modificar o codigo]


As conchuncions completivas en aragonés y en atras luengas romances
en aragonés | en astur-leyonés | en castellano | en catalán | en francés | en galaicoportugués | en italiano | en occitán | en rumano


Gramatica d'o francés
Fonetica Accentuación · Epentesi de consonant-puent · Fonetica · Fonolochía · Elisión · H aspirada · Liaison · Sincopa
Morfolochía Adchectivos (Cualificativos · Chentilicios · Colors · Grau comparativo · Grau superlativo · Demostrativos · Exclamativos · Indefinius · Interrogativos · Posesivos · Numerals cardinals · Numerals ordinals) · Adverbios (Afirmación · Cantidat · Dubda · Opinión · Deicticos · Espacials · Exclamativos · Frecuencia · Interrogativos · Modals · Manera · Negación · Relación lochica · Tiempo) · Articlos (Definius · Indefinius · Partitivo) · Chenero · Conchuncions (Copulativas · Adversativas · Dischuntivas · Causals · Comparativas · Completivas · Concesivas · Condicionals · Consecutivas · Finals · Subordinativas· Temporals) · Numerals · Numero · Pronombres (Demostrativos · Indefinius · Interrogativos · Posesivos · Personals · Relativos) · Prefixos (Cultos) · Sufixos (Cultos · Verbals) · Preposicions · Locucions prepositivas · Verbos · Conchugación (Primera conchugación · Verbos acabaus en -oir · Verbos acabaus en -re · Verbos acabaus en -ir d'a tercera conchugación · Conchugacions incoativas · Verbos irregulars acabaus en -ître · Segunda conchugación · Verbos irregulars · Modo condicional · Modo imperativo · Modo indicativo · Modo infinitivo · Modo participio · Modo subchuntivo · Tiempos verbals · Tiempos verbals perifrasticos · Verbos auxiliars · verbo être · verbo avoir) · Verbos modals · Verbos de movimiento · Verbos pronominals · Locucions verbals · Construccions verbo-nominals
Sintaxi Concordancia · Estilo directo · Estilo indirecto · Inversión · Negación · Sintagma adchectival · Sintagma nominal · Sintagma verbal · Orden de pronombres · Voz pasiva · Oracions de relativo · Oracions completivas · Oracions completivas infinitivas · Oracions temporals · Oracions causals · Oracions finals · Oracions consecutivas · Oracions concesivas · Oracions condicionals · Oracions comparativas · Oracions impersonals
Lexicolochía Anglicismos · Antroponimia · Arabismos · Arpitanismos · Castellanismos · Celtismos · Cultismos · Chermanismos · Escandinavismos · Eslavismos · Fitonimia · Hidronimia · Goticismos · Helenismos · Hongarismos · Italianismos · Lusismos · Miconimia · Neerlandismos · Occitanismos · Palabras ampradas d'as luengas d'oïl en francés · Persismos · Superstrato francico · Tudesquismos · Turquismos · Nominalización · Oronimia · Semicultismos · Toponimia · Zoonimia
Ortografía Normas ortograficas d'o francés