Oracions temporals en francés

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Las oracions temporals en francés indican relacions cronolochicas entre feitos u situacions. Las mes tipicas presentan una proposición subordinada de tiempo con la mesma función que un adverbio de tiempo, ye dicir, indicando circunstancias anteriors, simultanias u posteriors a l'acción de la proposición principal.[1] Manimenos tamién bi ha atros tipos de construccions que expresan relacions temporals.

Las proposicions subordinadas temporals son introducidas por una conchunción u una locución conchuntiva de tiempo. Dezaga de la mes gran part d'estas conchunción lo verbo ye en indicativo, estando las conchuncions avant que, jusqu'à ce que y en attendant que una excepción por ir siempre con lo verbo en subchuntivo[1].

Subordinadas temporals[editar | modificar o codigo]

Anterioridat[editar | modificar o codigo]

L'anterioridat se puede expresar en infinitivo, en subchuntivo u en indicativo seguntes las conchuncions.

Lo infinitivo se fa servir con avant de y con en attendant de:[2]

  • Avant de t'en aller, tu donnerás le fourrage aux mulets.
    • Antes d'anar-te'n, donarás el pienso a'ls machos.[3]

L'anterioridat que s'expresa con las locucions conchuntivas avant que, en attendant que y jusqu'à ce que se fa con un verbo en subchuntivo:

  • Je resterai à la maison en attendant qu'il fasse meilleur.
  • Je t'attendrai jusqu'à ce qu'il fasse nuit.
  • Avant qu'elle te le dise, dis-le-lui toi-même.
    • Antes que te'l diga ella di-le-ne tú.[4]
  • Avant qu'il ne l'abîme, brûle-la.
    • Antes que la malmete, crema-la[5].

La conchunción avant que puede ir con un ne expletivo,[6] igual como en chistabín puede haber-ie un no tamién expletivo:

  • Ils les feront avant que tu ne penses.
    • Antes que no piensas las farán.[4]

La conchunción jusqu'à ce que significa dica que:

  • Jusqu'à ce que l'herbe ne soit bien sèche nous ne la pourrons pas foutre au pailler.
    • Dica que no sía la hierba bien ixeca no la podremos foter en el soler[7].

Lo indicativo va con jusqu'au moment où y en attendant le moment où.

Simultaneidat[editar | modificar o codigo]

La simultaneidat se puede dividir en simultaneidat simple, simultaneidat momentania, simultaneidat de durada, simultaneidat progresiva y simultaneidat concomitant.[6]

La simultaneidat simple y la simultaneidat momentania s'expresan con conchuncions como quand y lorsque u locucions conchuntivas como alors que, chaque fois que, au moment où[6], ecetra. La conchunción quand va acompanyada de futuros d'indicativo iguals indicando eventualidat:

  • Je travaillerai quand on m'appellera.

La simultaneidat progresiva se puede expresar con à mesure que y au fur et a mesure que[6]. La locución conchuntiva à mesure que tiene en benasqués lo cognato a mesura que:

  • Donne-les-lui peu à peu à mesure que tu les coupes.
    • Ves dand-les-ie a mesura que las tallas.[5]

La simultaneidat de durada se puede expresar con pendant que y depuis que, tandis que[6], ecetra:

  • Depuis qu'il va à l'école, il sourit tout le temps.

L'uso de pendant que ye exclusivament temporal como en ansotano mientras que.[8] Tandis que puede tener un matiz de retreito u d'oposición.

La locución conchuntiva depuis que puede indicar tamién posterioridat respecto a lo momento de l'acción principal[6].

Posterioridat[editar | modificar o codigo]

La posterioridat s'expresa con quand, dès que, aussitôt que, après que y sitôt. Si en la oración composada los tiempos son en futuro se puede fer servir la oposición futuro simple-futuro perfecto pa expresar l'orden temporal.

  • Après que vous aurez fait les examens, je les corrigerai.

La conchunción quand de las subordinadas de posterioridat va acompanyada de futuros d'indicativo diferents:

  • Quand tu auras fini, nous irons au cinema.
  • Lors que l'avión aura décollé, tu pourras détacher votre ceinture.

Las locucions dès que y aussitôt que expresan una posterioridat immediata[6]:

  • Dès que tu auras fini, tu pourras partir.

La locución une fois que expresa una posterioritat respecto a lo momento de l'acción principal. La locución depuis que puede expresar esta clase de posterioridat amás de simultaneidat de durada[6].

  • Une fois que tu y vas, il ne me faut pas y aller.
    • Una vegada que tu i vas, no me i cal anar a yo.[3]

Atras estructuras, formas y expresions[editar | modificar o codigo]

Bi ha estructuras temporals de simultanidat que emplegan un cherundio que ha de tener lo mesmo subchecto que la proposición principal:

  • En arrivant chez lui il se rendit compte qu'il avait perdu la clé.[6]

Igual como en aragonés benasqués, se puede refirmar con l'adverbio tout indicando una acción en curso:[9]

  • Tout en soupant, je m'endormais.
    • Tot sopant, m'anaba quedant dormida.[5]

No s'ha de confundir esta estructura con un atra de pareixida con función concesiva.

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. 1,0 1,1 (es) Gramática francesa. Larousse Editorial, S.A, 2000. pp 182-183.
  2. (fr) Patrick Guédon, Sylvie Poisson-Quinton: La grammaire du français. Editions Maison des Langues, 2016. pp 104-105.
  3. 3,0 3,1 (es) Ballarín Cornel, A: Diccionario del Benasqués, Institución Fernando el Católico, Zaragoza, 2ª ed (1978). p 44.
  4. 4,0 4,1 (es) BLAS GABARDA, Fernando y ROMANOS HERNANDO, Fernando, Diccionario Aragonés: Chistabín-Castellano; Gara d'Edizions. Zaragoza, 2008. ISBN978-84-8094-061-0, pp 80-81, p 232, p 355.
  5. 5,0 5,1 5,2 (es) José Antonio Saura Rami: Elementos de fonética y morfosintaxis benasquesas. Gara d'Edizions, Institución Fernando el Católico, 2003, pp 288-296.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 6,8 (es) Jesús Cantera y Eugenio de Vicente: Gramática francesa. Editorial Cátedra, S.A., 1999. pp 265-266.
  7. (es) Chabier Lozano Sierra, Ánchel Loís Saludas: Aspectos morfosintácticos del belsetán, 2005, Gara d'Edizions, pp 148-149.
  8. (es) BARCOS, Miguel Ánchel, El Aragonés Ansotano: estudio lingüístico de Ansó y Fago; Gara d'Edizions. Zaragoza, 2007, pp 141-143, pp 224-224.ISBN 978-84-8094-058-0
  9. (fr) Michèle Maheo-Le Coadic, Reine Mimran, Sylvie Poisson-Quinton: Grammaire expliquee du francais. Niveau intermediaire. Clé International, 2007. pp 286.

Bibliografía[editar | modificar o codigo]


As oracions temporals en aragonés y atras luengas romances
As oracions temporals en galaicoportugués | as oracions temporals en astur-leyonés | as oracions temporals en castellano | as oracions temporals en aragonés | as oracions temporals en catalán | as oracions temporals en occitán | as oracions temporals en francés | as oracions temporals en italiano | as oracions temporals en rumano


Gramatica d'o francés
Fonetica Accentuación · Epentesi de consonant-puent · Fonetica · Fonolochía · Elisión · H aspirada · Liaison · Sincopa
Morfolochía Adchectivos (Cualificativos · Chentilicios · Colors · Grau comparativo · Grau superlativo · Demostrativos · Exclamativos · Indefinius · Interrogativos · Posesivos · Numerals cardinals · Numerals ordinals) · Adverbios (Afirmación · Cantidat · Dubda · Opinión · Deicticos · Espacials · Exclamativos · Frecuencia · Interrogativos · Modals · Manera · Negación · Relación lochica · Tiempo) · Articlos (Definius · Indefinius · Partitivo) · Chenero · Conchuncions (Copulativas · Adversativas · Dischuntivas · Causals · Comparativas · Completivas · Concesivas · Condicionals · Consecutivas · Finals · Subordinativas· Temporals) · Numerals · Numero · Pronombres (Demostrativos · Indefinius · Interrogativos · Posesivos · Personals · Relativos) · Prefixos (Cultos) · Sufixos (Cultos · Verbals) · Preposicions · Locucions prepositivas · Verbos · Conchugación (Primera conchugación · Verbos acabaus en -oir · Verbos acabaus en -re · Verbos acabaus en -ir d'a tercera conchugación · Conchugacions incoativas · Verbos irregulars acabaus en -ître · Segunda conchugación · Verbos irregulars · Modo condicional · Modo imperativo · Modo indicativo · Modo infinitivo · Modo participio · Modo subchuntivo · Tiempos verbals · Tiempos verbals perifrasticos · Verbos auxiliars · verbo être · verbo avoir) · Verbos modals · Verbos de movimiento · Verbos pronominals · Locucions verbals · Construccions verbo-nominals
Sintaxi Concordancia · Estilo directo · Estilo indirecto · Inversión · Negación · Sintagma adchectival · Sintagma nominal · Sintagma verbal · Orden de pronombres · Voz pasiva · Oracions de relativo · Oracions completivas · Oracions completivas infinitivas · Oracions temporals · Oracions causals · Oracions finals · Oracions consecutivas · Oracions concesivas · Oracions condicionals · Oracions comparativas · Oracions impersonals
Lexicolochía Anglicismos · Antroponimia · Arabismos · Arpitanismos · Castellanismos · Celtismos · Cultismos · Chermanismos · Escandinavismos · Eslavismos · Fitonimia · Hidronimia · Goticismos · Helenismos · Hongarismos · Italianismos · Lusismos · Miconimia · Neerlandismos · Occitanismos · Palabras ampradas d'as luengas d'oïl en francés · Persismos · Superstrato francico · Tudesquismos · Turquismos · Nominalización · Oronimia · Semicultismos · Toponimia · Zoonimia
Ortografía Normas ortograficas d'o francés