Pronombres demostrativos en francés

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Pronombres
en francés
Pronombres demostrativos
Pronombres exclamativos
Pronombres indefinius
Pronombres interrogativos
Pronombres posesivos
Pronombres relativos
Pronombres personals

Pronombres adverbials
Pronombres de subchecto
Pronombres de complemento
Pronombres reflexivos
Pronombres tonicos

Os pronombres demostrativos en francés substituyen expresions formadas por un adchectivo demostrativo seguiu d'un substantivo que queda sinyalau.[1][2] As suyas formas son simples u composadas. As formas simples son celui, celle, ceux, celles, ce. As formas composadas son as formas simples seguidas d'os adverbios -ci u -là.

Formas simples[editar | modificar o codigo]

Formas simples Masculín Feminín Neutro
singular celui celle ce, c' , ç'
plural ceux celles

Formas composadas[editar | modificar o codigo]

Formas composadas de proximidat Masculín Feminín Neutro
singular celui-ci celle-ci ceci
plural ceux-ci celles-ci
Formas composadas de leixanía Masculín Feminín Neutro
singular celui-là celle-là cela, ça
plural ceux-là celles-là

Emplego[editar | modificar o codigo]

As formas composadas se fan servir solas, as formas simples se troban en combinacions con pronombres relativos u con a preposición de.

S'emplega os adchectivos y os pronombres demostrativos chuntos y en alternancia en una mesma oración pa distinguir dos obchectos presents y evitar asinas a repetición d'o substantivo:

  • Ces sculptures son de Moore y celles-là sont de Miró.[3]

Pronombre demostrativo con pronombre relativo[editar | modificar o codigo]

Ye un uso que en as luengas ibero-romances como l'aragonés correspondería a un articlo definiu:

  • Dieu sait ce qu'ils ont fait.
  • Celui qui parle est mon frère.
  • Ce que tu dis est vrai.
  • Il gardait ceux qui étaient encore utiles et jetait ce dont il n'avait pus besoin.

Pronombre demostrativo con preposición de[editar | modificar o codigo]

Ye un uso que en as luengas ibero-romances correspondería a un articlo definiu:

  • Celui de tes amies me plaît.

Pronombre demostrativo con o verbo être[editar | modificar o codigo]

O pronombre demostrativo que se troba como subcheto d'o verbo être ye ce, no podendo-se-ie trobar ni cela, ni ça, que subchectos d'atros verbos:

  • C' est mon livre.
  • Cela me plaît.

Bi ha diferents contextos a on que se troba o subchecto ce d'o verbo être:

a) Presentacions:[3]

  • C'est Obama.

b) Anunciar:[3]

  • C'est ta mère au téléphone.

c) Comentarios:[3]

  • C'est si bon, de partir n'importe où.

d) Dar precisions sobre miembros de colectivos en particular:

  • Se dice en cheneral il est médecin, pero en particular c'est un médecin renomné.[3]
  • Elle est anglaise, mais c'est une anglaise brune.
  • Il est chanteur, et c'est un bon chanteur.

e) Dar enfasi:[5]

  • C'est moi qui ai voulu étudier.[5]
  • C'est mon chat que vous aurez entendu.

f) Tamién se fa servir este subchecto en as oracions interrogativas qu'est-ce que c'est? y qui est-ce? y en as suyas respuestas.[3]

Manimenos, o pronombre ce no puede estar o subchecto d'o verbo être en locucions verbals impersonals formadas formadas por este verbo seguiu d'un adchectivo, d'a conchunción completiva que y d'un verbo conchugau[6]:

  • Il est certain que vous avez un rhume.

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. (es) Jesús Cantera y Eugenio de Vicente: Gramática francesa. Editorial Cátedra, S.A., 1999, pp 27-30.
  2. (es) Gramática francesa. Larousse Editorial, S.A, 2014., pp 54-55.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 (fr) Maïa Grégoire, Odile Thiévenaz: Grammaire progressive du français. CLE International, 2002. pp 30-31, pp 38-39.
  4. (es) María Pilar Benítez: L'Ansotano. Estudio del habla del Valle de Ansó. Gubierno d'Aragón, 2001. p 147.
  5. 5,0 5,1 (fr) Élodie Heu: Le nouvel édito. Niveau B1. Les Éditions Didier, 2012, pp 36-36.
  6. (fr) Ludivine Glaud, Yves Loiseau, Elise Merlet: Grammaire essentielle du françáis. B1. Les Éditions Didier, 2015, p 31.

Bibliografía[editar | modificar o codigo]


Os pronombres demostrativos en aragonés y atras luengas romances
pronombres demostrativos en galaicoportugués | pronombres demostrativos en astur-leyonés | pronombres demostrativos en castellano | pronombres demostrativos en aragonés | pronombres demostrativos en catalán | pronombres demostrativos en occitán | pronombres demostrativos en francés | pronombres demostrativos en italiano | pronombres demostrativos en rumano


Gramatica d'o francés
Fonetica Accentuación · Epentesi de consonant-puent · Fonetica · Fonolochía · Elisión · H aspirada · Liaison · Sincopa
Morfolochía Adchectivos (Cualificativos · Chentilicios · Colors · Grau comparativo · Grau superlativo · Demostrativos · Exclamativos · Indefinius · Interrogativos · Posesivos · Numerals cardinals · Numerals ordinals) · Adverbios (Afirmación · Cantidat · Dubda · Opinión · Deicticos · Espacials · Exclamativos · Frecuencia · Interrogativos · Modals · Manera · Negación · Relación lochica · Tiempo) · Articlos (Definius · Indefinius · Partitivo) · Chenero · Conchuncions (Copulativas · Adversativas · Dischuntivas · Causals · Comparativas · Completivas · Concesivas · Condicionals · Consecutivas · Finals · Subordinativas· Temporals) · Numerals · Numero · Pronombres (Demostrativos · Indefinius · Interrogativos · Posesivos · Personals · Relativos) · Prefixos (Cultos) · Sufixos (Cultos · Verbals) · Preposicions · Locucions prepositivas · Verbos · Conchugación (Primera conchugación · Verbos acabaus en -oir · Verbos acabaus en -re · Verbos acabaus en -ir d'a tercera conchugación · Conchugacions incoativas · Verbos irregulars acabaus en -ître · Segunda conchugación · Verbos irregulars · Modo condicional · Modo imperativo · Modo indicativo · Modo infinitivo · Modo participio · Modo subchuntivo · Tiempos verbals · Tiempos verbals perifrasticos · Verbos auxiliars · verbo être · verbo avoir) · Verbos modals · Verbos de movimiento · Verbos pronominals · Locucions verbals · Construccions verbo-nominals
Sintaxi Concordancia · Estilo directo · Estilo indirecto · Inversión · Negación · Sintagma adchectival · Sintagma nominal · Sintagma verbal · Orden de pronombres · Voz pasiva · Oracions de relativo · Oracions completivas · Oracions completivas infinitivas · Oracions temporals · Oracions causals · Oracions finals · Oracions consecutivas · Oracions concesivas · Oracions condicionals · Oracions comparativas · Oracions impersonals
Lexicolochía Anglicismos · Antroponimia · Arabismos · Arpitanismos · Castellanismos · Celtismos · Cultismos · Chermanismos · Escandinavismos · Eslavismos · Fitonimia · Hidronimia · Goticismos · Helenismos · Hongarismos · Italianismos · Lusismos · Miconimia · Neerlandismos · Occitanismos · Palabras ampradas d'as luengas d'oïl en francés · Persismos · Superstrato francico · Tudesquismos · Turquismos · Nominalización · Oronimia · Semicultismos · Toponimia · Zoonimia
Ortografía Normas ortograficas d'o francés