Verbos de movimiento en francés

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Os verbos de movimiento en francés se distribuyen en pars simetricos y fan as suyas formas composadas con o verbo auxiliar être, derivau d'o ESSERE latín y con o participio en concordancia con o subchecto.

As parellas son:

  • Aller y venir: "ir" y "venir".
  • Entrer y sortir: "(d)entrar" y "salir".
  • Arriver y partir: "plegar"/"arribar" y "ir-se-ne".
  • Monter y descendre: "puyar" y "baixar".
  • Nâitre y morir: "naixer" y "morir", (encara que no sigan de movimiento se comportan como si en fuesen).

Os derivaus d'estos verbos tamién se conchugan con o verbo être: rentrer ("tornar a lo puesto d'orichen", repartir ("tornar a ir-se-ne"), revenir ("tornar"), devenir ("esdevenir") si o derivau contina estando un verbo de movimiento. O verbo retourner fa part d'estos verbos porque significa "tornar a ir". O verbo tomber ("cayer") tamién ye de movimiento. O verbo rester se considera de movimiento porque indica un desplazamiento

Conchugación[editar | modificar o codigo]

O pasau perfecto composau d'indicativo (passé composé) ye:

Persona Aller
1ª Sing. (Je) suis allé(e)
2ª Sing. (Tu) es allé(e)
3ª Sing. (Il, elle, on) est allé(e)
1ª Plur.(Nous) sommes allé(e)s
2ª Plur. (Vous) êtes allé(e)s
3ª Plur.(Ils, elles) sont allé(e)s

Sintaxi[editar | modificar o codigo]

Os verbos de movimiento no van seguius d'a preposición à cuan se combinan con un verbo en infinitivo[1]. N'este aspecto o francés coincide con l'occitán y se diferencia de l'aragonés, o catalán y o castellano.

Antiparte, o verbo de movimiento aller ("ir") fa part d'una construcción dita futur proche como verbo semiauxiliar[2] seguiu d'un infinitivo[1]. En aragonés a perifrasi temporal ir a + infinitivo marca un futuro inmediato[3] y ye o suyo equivalent.

Variants transitivas[editar | modificar o codigo]

Si estos verbos presentan complementos directos se conchugan con o verbo avoir ("haber"). N'este caso presentan un significau liucherament diferent.

O verbo descendre se conchuga con avoir si tiene o significau transitivo d'"abaixar":

O verbo monter se conchuga con avoir si significa "puyar una cosa dende baixo t'alto":

  • Il a monté l'escalier.

O verbo passer ("pasar") se conchuga como verbo de movimiento con être si tiene o significau de "caminar", "travesar", "pasar a canto de", pero si significa "experimentar", "haber teniu" bellacosa ye transitivo y se conchuga con avoir:

  • J'ai passé un bon été.
    • Yo he pasau un buen estiu.

O verbo rentrer se conchuga con avoir si significa "entrar adintro d'un puesto una cosa":

  • J'ai déjà rentré le bouteille de butane.

O verbo retourner se conchuga con o verbo avoir si significa "chirar una cosa":

O verbo sortir se conchuga con être si significa "salir", pero si significa quitar/sacar ye transitivo y se conchuga con avoir:

  • J'ai sorti les chèvres.

Referencias[editar | modificar o codigo]


Os verbos de movimiento en aragonés y atras luengas romances
verbos de movimiento en galaicoportugués | verbos de movimiento en astur-leyonés | verbos de movimiento en castellano | verbos de movimiento en aragonés | verbos de movimiento en catalán | verbos de movimiento en occitán | verbos de movimiento en francés | verbos de movimiento en italiano | verbos de movimiento en rumano


Gramatica d'o francés
Fonetica Accentuación · Epentesi de consonant-puent · Fonetica · Fonolochía · Elisión · H aspirada · Liaison · Sincopa
Morfolochía Adchectivos (Cualificativos · Chentilicios · Colors · Grau comparativo · Grau superlativo · Demostrativos · Exclamativos · Indefinius · Interrogativos · Posesivos · Numerals cardinals · Numerals ordinals) · Adverbios (Afirmación · Cantidat · Dubda · Opinión · Deicticos · Espacials · Exclamativos · Frecuencia · Interrogativos · Modals · Manera · Negación · Relación lochica · Tiempo) · Articlos (Definius · Indefinius · Partitivo) · Chenero · Conchuncions (Copulativas · Adversativas · Dischuntivas · Causals · Comparativas · Completivas · Concesivas · Condicionals · Consecutivas · Finals · Subordinativas· Temporals) · Numerals · Numero · Pronombres (Demostrativos · Indefinius · Interrogativos · Posesivos · Personals · Relativos) · Prefixos (Cultos) · Sufixos (Cultos · Verbals) · Preposicions · Locucions prepositivas · Verbos · Conchugación (Primera conchugación · Verbos acabaus en -oir · Verbos acabaus en -re · Verbos acabaus en -ir d'a tercera conchugación · Conchugacions incoativas · Verbos irregulars acabaus en -ître · Segunda conchugación · Verbos irregulars · Modo condicional · Modo imperativo · Modo indicativo · Modo infinitivo · Modo participio · Modo subchuntivo · Tiempos verbals · Tiempos verbals perifrasticos · Verbos auxiliars · verbo être · verbo avoir) · Verbos modals · Verbos de movimiento · Verbos pronominals · Locucions verbals · Construccions verbo-nominals
Sintaxi Concordancia · Estilo directo · Estilo indirecto · Inversión · Negación · Sintagma adchectival · Sintagma nominal · Sintagma verbal · Orden de pronombres · Voz pasiva · Oracions de relativo · Oracions completivas · Oracions completivas infinitivas · Oracions temporals · Oracions causals · Oracions finals · Oracions consecutivas · Oracions concesivas · Oracions condicionals · Oracions comparativas · Oracions impersonals
Lexicolochía Anglicismos · Antroponimia · Arabismos · Arpitanismos · Castellanismos · Celtismos · Cultismos · Chermanismos · Escandinavismos · Eslavismos · Fitonimia · Hidronimia · Goticismos · Helenismos · Hongarismos · Italianismos · Lusismos · Miconimia · Neerlandismos · Occitanismos · Palabras ampradas d'as luengas d'oïl en francés · Persismos · Superstrato francico · Tudesquismos · Turquismos · Nominalización · Oronimia · Semicultismos · Toponimia · Zoonimia
Ortografía Normas ortograficas d'o francés