Oracions finals en francés

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

As oracions finals en francés indican una fin u intención. A proposición subordinada final indica a fin con a que se fa l'acción expresada en a proposición principal.[1]

As subordinadas finals en francés se fan con una conchunción final seguida de subchuntivo (pour que, afin que), con una preposición seguida d'infinitivo (pour, afin de).

Conchunción + subchuntivo[editar | modificar o codigo]

As conchuncions finals van seguidas d'un verbo en modo subchuntivo:

  • Je te le montrerai pour que tu le voies.
    • Te l'ensenyaré pa que'l veigas.[2]

A finalidat que se quiere evitar s'expresa con conchuncions finals de crainte que y de peur que indican una finalidat que se quiere evitar.[3]

  • Ils le leur donnaient quand il était gelé de peur qu' ils ne l'arrachent.
    • Les lo daban quan yera chelato pa que no'l rancasen.[2]

Preposición + infinitivo[editar | modificar o codigo]

A finalidat s'expresa con una preposición seguida d'un infinitivo quan o subchecto gramatical d'a proposición subordinada y o mesmo que o subchecto d'a principal:

  • Pour ne pas nous étendre, nous montrerons les costumes de basquine et à caleçon.

Atras estructuras y expresions[editar | modificar o codigo]

Un substantivo derivau d'un verbo puede seguir a una preposición indicando finalidat.

  • Je priai Dieu pour ta conservation.

Una oración de relativo en subchuntivo puede expresar una finalidat:

  • Tu me mettras au chemin bienheureux, qui me conduisse à l'eternelle vie.

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. (es) Gramática francesa. Larousse Editorial, S.A, 2000. pp 186-187.
  2. 2,0 2,1 (es) Chabier Lozano Sierra, Ánchel Loís Saludas: Aspectos morfosintácticos del belsetán, 2005, Gara d'Edizions, p 149.
  3. (es) Jesús Cantera y Eugenio de Vicente: Gramática francesa. Editorial Cátedra, S.A., 1999. pp 268-269.
  4. (es) María Pilar Benítez: L'Ansotano. Estudio del habla del Valle de Ansó. Gubierno d'Aragón, 2001. p 207.

Bibliografía[editar | modificar o codigo]


As oracions finals en aragonés y atras luengas romances
en aragonés | en astur-leyonés | en castellano | en catalán | en francés | en galaicoportugués | en italiano | en occitán | en rumano


Gramatica d'o francés
Fonetica Accentuación · Epentesi de consonant-puent · Fonetica · Fonolochía · Elisión · H aspirada · Liaison · Sincopa
Morfolochía Adchectivos (Qualificativos · Chentilicios · Colors · Grau comparativo · Grau superlativo · Demostrativos · Exclamativos · Indefinius · Interrogativos · Posesivos · Numerals cardinals · Numerals ordinals) · Adverbios (Adverbios d'afirmación · Adverbios de dubda · Adverbios d'opinión · Adverbios deicticos · Adverbios espacials · Adverbios exclamativos · Adverbios de freqüencia · Adverbios interrogativos · Adverbios modals · Adverbios de manera · Adverbios de negación · Adverbios de quantidat · Adverbios de relación lochica · Adverbios de tiempo) · Articlos (Articlos definius · Articlos indefinius · Articlo partitivo) · Chenero · Conchuncions (Conchuncions copulativas · Conchuncions adversativas · Conchuncions dischuntivas · Conchuncions causals · Conchuncions comparativas · Conchuncions completivas · Conchuncions concesivas · Conchuncions condicionals · Conchuncions consecutivas · Conchuncions finals · Conchuncions subordinativas· Conchuncions temporals) · Numerals · Numero · Pronombres (Pronombres demostrativos · Pronombres indefinius · Pronombres interrogativos · Pronombres posesivos · Pronombre personal · Pronombre relativo) · Prefixo (Prefixos cultos) · Sufixo (Sufixos cultos · Sufixos verbals) · Preposicions · Locucions prepositivas · Verbos · Conchugación (Primera conchugación · Verbos acabaus en -oir · Verbos acabaus en -re · Verbos acabaus en -ir d'a tercera conchugación · Conchugacions incoativas · Verbos irregulars acabaus en -ître · Segunda conchugación · Verbos irregulars · Modo condicional · Modo imperativo · Modo indicativo · Modo infinitivo · Modo participio · Modo subchuntivo · Tiempos verbals · Tiempos verbals perifrasticos · Verbos auxiliars · verbo être · verbo avoir) · Verbos modals · Verbos de movimiento · Verbos pronominals · Locucions verbals · Construccions verbo-nominals)
Sintaxi Concordancia · Estilo directo · Estilo indirecto · Inversión · Negación · Sintagma adchectival · Sintagma nominal · Sintagma verbal · Orden de pronombres · Voz pasiva · Oracions de relativo · Oracions completivas · Oracions completivas infinitivas · Oracions temporals · Oracions causals · Oracions finals · Oracions consecutivas · Oracions concesivas · Oracions condicionals · Oracions comparativas · Oracions impersonals
Lexicolochía Anglicismos · Antroponimia · Arabismos · Arpitanismos · Castellanismos · Celtismos · Cultismos · Chermanismos · Escandinavismos · Eslavismos · Fitonimia · Hidronimia · Goticismos · Helenismos · Hongarismos · Italianismos · Lusismos · Miconimia · Neerlandismos · Occitanismos · Palabras ampradas d'as luengas d'oïl en francés · Persismos · Superstrato francico · Tudesquismos · Turquismos · Nominalización · Oronimia · Semicultismos · Toponimia · Zoonimia
Ortografía Normas ortograficas d'o francés