Articlo partitivo en francés

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

L'articlo partitivo en francés se fa servir debant de substantivos incontables pa indicar cuantidaz globals d'ixos substantivos. A formas d'articlo partitivo en francés son du, de la y des.[1]

Determinant partitivo singular[editar | modificar o codigo]

Dende o punto de vista morfolochico, l'articlo partitivo "singular" ye o mesmo que l'articlo definiu singular precediu d'a preposición de:

  • Forma masculina contracta : « du » ;
  • Forma feminina : « de la » ;
  • Forma epicena : « de l' » (debant una parola que encomienza foneticament por vocal) :
  • As formas « de la » y « de l' » son composaus flexivos deseparaus.

O singular se combina con un substantivo incontable[2] pa designar-ne por un regular un d'inanimau (du sable, "arena"). Si en designa un d'animau (un animal millor que un ser humán), lo transforma en materia consumible:

Un veau [articlo indefiniu] (un vediello); le veau [articlo definiu] ; du veau [articlo partitivo].

L'articlo partitivo presenta una forma identica a la d'a preposición de. Con tot y con ixo no s'ha de confundir-los:

Je parle de l'eau. / Je veux de l'eau.
En o primer eixemplo, « de l'  » ye l'articlo definiu precediu d'a preposition « de » (« eau » ye doncas C.O.I. d'o verbo « parle »). En o segundo, « de l'  » ye un articlo partitivo (« eau » ye doncas complemento directo d'o verbo « veux », ya que no bi ha preposición). La diferencia ye significativa en o pronombre relativo: L'eau dont je parle / L'eau que je veux. Manimenos, por atracción con a forma preposicional, o pronombre obchecto no concuerda con o COD: J'ai mis de l'eau sur la table / L'eau que j'ai mise / J'en ai mis.

Determinant partitivo plural[editar | modificar o codigo]

Como designant d'una part no contable d'un continuum, l'articlo partitivo no habría de tener que formas singulars.

  • Manimenos dende l'inte que substantivo en cuestión no existe que en plural (pluralia tantum), se fa servir a forma epicena de l'articlo indefiniu des, devez calcada dende l'articlo definiu plural precedida d'a preposición de (devez una forma contracta):
Des archives ("archivos"), des cendres ("cenisas"), des décombres ("enruna"), des rillettes (un plato francés pareixiu a las chichorras), des ténèbres, des vivres…
De fueras d'estos casos particulars, un sintagma actualizau por un articlo partitivo singular no puede dicir-se en plural sin cambiar semanticament:
Por eixemplo, « des eaux » ye o plural de « une eau », y no pas o de « de l'eau », que normalment no en tien.
L'articlo partitivo plural debant un COD cuasi siempre ye convertiu en « de » por un verbo en forma negativa :
Il mange des rillettes / Il ne mange jamais de rillettes.

Un atro caso de reducción d'o partitivo a la suya forma preposicional de ye cuan o substantivo ye precediu d'un adchectivo, manimenos en francés coloquial actual bi ha tendencia a no seguir esta norma:[3]

  • La candidate a des connaissances en informatique.
    • La candidate a de bonnes connaissances en informatique.[4]

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. (fr) Ludivine Glaud, Yves Loiseau, Elise Merlet: Grammaire essentielle du françáis. B1. Les Éditions Didier, 2015, pp 14-19.
  2. (fr) Nicolas, David (2006) Massif / comptable. In D. Godard, L. Roussarie et F. Corblin (éd.), Sémanticlopédie: dictionnaire de sémantique
  3. (es) Jesús Cantera y Eugenio de Vicente: Gramática francesa. Editorial Cátedra, S.A., 1999. pp 41-42.
  4. (fr) Élodie Heu: Le nouvel édito. Niveau B1. Les Éditions Didier, 2012, pp 41-42.

Bibliografía[editar | modificar o codigo]

Se veiga tamién[editar | modificar o codigo]


Os articlos partitivos en as luengas romances
en arpitán | en francés | en italiano | en occitán


Gramatica d'o francés
Fonetica Accentuación · Epentesi de consonant-puent · Fonetica · Fonolochía · Elisión · H aspirada · Liaison · Sincopa
Morfolochía Adchectivos (Cualificativos · Chentilicios · Colors · Grau comparativo · Grau superlativo · Demostrativos · Exclamativos · Indefinius · Interrogativos · Posesivos · Numerals cardinals · Numerals ordinals) · Adverbios (Afirmación · Cantidat · Dubda · Opinión · Deicticos · Espacials · Exclamativos · Frecuencia · Interrogativos · Modals · Manera · Negación · Relación lochica · Tiempo) · Articlos (Definius · Indefinius · Partitivo) · Chenero · Conchuncions (Copulativas · Adversativas · Dischuntivas · Causals · Comparativas · Completivas · Concesivas · Condicionals · Consecutivas · Finals · Subordinativas· Temporals) · Numerals · Numero · Pronombres (Demostrativos · Indefinius · Interrogativos · Posesivos · Personals · Relativos) · Prefixos (Cultos) · Sufixos (Cultos · Verbals) · Preposicions · Locucions prepositivas · Verbos · Conchugación (Primera conchugación · Verbos acabaus en -oir · Verbos acabaus en -re · Verbos acabaus en -ir d'a tercera conchugación · Conchugacions incoativas · Verbos irregulars acabaus en -ître · Segunda conchugación · Verbos irregulars · Modo condicional · Modo imperativo · Modo indicativo · Modo infinitivo · Modo participio · Modo subchuntivo · Tiempos verbals · Tiempos verbals perifrasticos · Verbos auxiliars · verbo être · verbo avoir) · Verbos modals · Verbos de movimiento · Verbos pronominals · Locucions verbals · Construccions verbo-nominals
Sintaxi Concordancia · Estilo directo · Estilo indirecto · Inversión · Negación · Sintagma adchectival · Sintagma nominal · Sintagma verbal · Orden de pronombres · Voz pasiva · Oracions de relativo · Oracions completivas · Oracions completivas infinitivas · Oracions temporals · Oracions causals · Oracions finals · Oracions consecutivas · Oracions concesivas · Oracions condicionals · Oracions comparativas · Oracions impersonals
Lexicolochía Anglicismos · Antroponimia · Arabismos · Arpitanismos · Castellanismos · Celtismos · Cultismos · Chermanismos · Escandinavismos · Eslavismos · Fitonimia · Hidronimia · Goticismos · Helenismos · Hongarismos · Italianismos · Lusismos · Miconimia · Neerlandismos · Occitanismos · Palabras ampradas d'as luengas d'oïl en francés · Persismos · Superstrato francico · Tudesquismos · Turquismos · Nominalización · Oronimia · Semicultismos · Toponimia · Zoonimia
Ortografía Normas ortograficas d'o francés