Luengas romances italo-occidentals

De Biquipedia
(Reendrezau dende Luengas italo-occidentals)
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Luengas romances italo-occidentals
Atras
denominacions:
'
Distribución
cheografica:
Italia, Francia, Iberia, Croacia
Etnia:
Clasificación lingüistica
Clasificación: Indoeuropeas
Protoluenga: Latín
Subdivisions:
  • 1) Italo-dalmatas
  • 2) Occidentals
  • ISO 639-1: [4]
    ISO 639-2: [5]
    ISO 639-3: [6]
    ISO 639-4: [7]
    ISO 639-5: roa
    Linguasphere: '
    Glottolog: ital1285
    Mapa de situación

    Luengas romances italo-occidentals

    As luengas romances italo-occidentals constituyen, seguntes bellas clasificacions, a branca mas gran d'as luengas romances. Se subdivide a la vegada en dos brancas prencipals: as luengas italo-dalmatas y as luengas romances occidentals. No s'incluyen en iste grupo l'idioma sardo ni as luengas romances orientals.

    Luengas italo-dalmatas[editar | modificar o codigo]

    Basando-se en o criterio d'intelichibilidat mutua, Dalby lista cuatre luengas: o corso, italiano (toscán–central), napolitánsiciliano y dalmata.[1]

    Romance dalmata[editar | modificar o codigo]

    Toscán[editar | modificar o codigo]

    Italiano central-meridional[editar | modificar o codigo]

    Veneciano[editar | modificar o codigo]

    • L'idioma veneciano a vegadas se clasifica aintro d'as luengas italo-dalmatian cuan ye excluyiu d'as galoitalicas, y ye alavez agrupau con o istriot.

    Chudeoitaliano[editar | modificar o codigo]

    As luengas chodigo-italianas son as variedaz d'o italiano charradas por as comunidaz chodigas, entre os sieglos X y XX, en Italia, Corfu y Zante.

    Luengas romances occidentals[editar | modificar o codigo]

    Basando-se en o criterio d'intelichibilidat mutua, Dalby lista dica una docena de luengas: o portugués, o castellano, l'astur-leyonés, l'aragonés, o catalán, o gascón, o provenzal, o galo-valón, o francés, o francoprovenzal, o rumanche y o ladino.[1]

    Galorromanica[editar | modificar o codigo]

    As luengas galorromanicas incluyen:

    As luengas gallo-romance pueden incluyir en bellas clasificacions:

    As luengas d'oïl, l'arpitán y as luengas retorromanicas se denominan a vegadas galo-reticas.

    Iberorromanica[editar | modificar o codigo]

    Referencias[editar | modificar o codigo]

    1. 1,0 1,1 David Dalby, 1999/2000, The Linguasphere register of the world's languages and speech communities. Observatoire Linguistique, Linguasphere Press. Volume 2. Oxford.[1][2][3]
    2. Lorenzo Renzi, Nuova introduzione alla filologia romanza, Bologna, Il Mulino, 1994, p. 176 «I dialetti settentrionali formano un blocco abbastanza compatto con molti tratti comuni che li accostano, oltre che tra loro, qualche volta anche alla parlate cosiddette ladine e alle lingue galloromanze [...] Alcuni fenomeni morfologici innovativi sono pure abbastanza largamente comuni, come la doppia serie pronominale soggetto (non sempre in tutte le persone)[...] Ma più spesso il veneto si distacca dal gruppo, lasciando così da una parte tutti gli altri dialetti, detti gallo-italici.»