Idioma dalmata
| Dalmata | ||
|---|---|---|
| Atras denominacions: | ||
| Parlau en: | Costa d'a mar Hadriana (Croacia, Montenegro) | |
| Rechión: | {{{territorios}}} | |
| Etnia: | Dalmatas | |
| Parladors: | Amortada | |
| Posición: | [1] (Ethnologue 1996) | |
| Filiación chenetica: | Indoeuropea Luenga italica |
|
Estatus oficial
| ||
| Oficial en: | ||
| Luenga propia de: | {{{propia}}} | |
| Reconoixiu en: | {{{reconoixiu}}} | |
| Regulau por: | Sin de regular | |
Codigos
| ||
| ISO 639-1 | ||
| ISO 639-2 | roa | |
| ISO 639-3 | roa | |
| SIL | dlm | |
As luengas romances d'a costa hadriana
| ||
O dalmata[1] ye una luenga romanz amortada en o sieglo XIX que se charraba a lo largo d'as costas de Dalmacia dende Segna (un poco a lo sud de Fiume) dica Antìvaria u Cattaro. Os que charraban dalmata yeran descendients d'a población romanizada d'a provincia romana de Dalmacia y s'asimiloron a los italianos y a los croatas.
Ye una luenga mes pareixita a l'italiano que a lo rumano, y a diferencia d'este no tien substrato daco-tracio. Manimenos en bellas publicacions orichinarias de Rumanía u Croacia lo describen como una branca d'o rumano y dica confunden os dalmatas con os morlacos y istriorrumanos. A razón ye que en Rumanía bellas autoridaz academicas consideran l'arrumano, istrorrumano y meglenorrumano como dialectos d'o rumano, oficial en Rumanía y no tienen buena conoixencia d'a especificidat y de l'orichen d'o dalmata. En o caso de bels academicos croatas relacionar os dalmatas con os morlacos ye situar a suya presencia en Dalmacia posterior a los eslaus y considerar-los plegaus dende l'interior d'os Balcans y no como a población nativa pre-eslava de Dalmacia.
Historia
[editar | modificar o codigo]O dalmata ye una luenga muerta dende lo sieglo XIX. En Chadra o veneciano substituyó pronto a lo dalmata, que duró mes en a Republica de Ragusa, actual Dubrovnik, plegando dica lo sieglo XV, cuan lo substituyó lo croata. En Veglia o italiano veneciano y sobre tot o croata substituyoron a lo dalmata vegliota de tot en 1898 cuan morió lo zaguer conoixedor patrimonial.
Tuota nuester
[editar | modificar o codigo]Tuota nuester, che te sante intel sil,
sait santificuot el naun to.
Vigna el raigno to.
Sait fuot la voluntuot toa, coisa in sil, coisa in tiara.
Duote costa dai el pun nuester cotidiun.
E remetiaj le nuestre debete,
coisa nojiltri remetiaime a i nuestri debetuar.
E naun ne menur in tentatiaun,
miu deleberiajne dal mal.
Restos d'o dalmata
[editar | modificar o codigo]Bi ha toponimos croatas que provienen d'o latín y de seguro que han pasau por a fase d'o latín vulgar que orichinó o dalmata: Lavdara (de lapidaria), Trcela (de turricela), Pag (de pagus), Kopar (de capris).
En croata a parola piljun u pijun ("afillau") provién d'o dalmata. En as parlas locals croatas de Dalmacia tenemos as parolas plakir ("placer") y kimak ("chinche"), que amuestran a fonetica consonantica d'o dalmata medieval, que conservaba la pronunciación velar d'as CI, CE latinas. Os elementos dalmaticos presents en o croata se diferencian bien d'os elementos venetos porque conservan as xordas intervocalicas latinas (que muitas vegadas conserva tamién l'aragonés central). D'esta traza en Ragusa encara dicen kupijerta referita a una ropa d'o leito mientres que a cubierta d'una nau ye a kuverta en Arbe representando una parola veneciana.
Referencias
[editar | modificar o codigo]- ↑ (an) Diccionario aragonés-castellano-catalán. Estudio de Filología Aragonesa. Edacar num. 14. Zaragoza. Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés. ISSN 1988-8139. Octubre de 2024 (accesible vía web).
Bibliografía
[editar | modificar o codigo]- Carlo Tagliavini: Origenes de las lenguas neolatinas. Fondo de Cultura Economica.
| Luengas romances | ||
|---|---|---|
| Aragonés | Arrumano | Astur-leyonés | Castellano | Catalán | Corso incluindo o gallurés | Chudeocastellano | Dalmata | Emilián-romanyol | Francés incluindo o diasistema d'as luengas d'oïl con o Borgonyón, Campanyés, Franco-Contés, Galó, Lorenés, Normando (Guernesiés, Jèrriais y Anglo-normando), Petavín-Santonchés, Picardo y Valón | Francoprovenzal | Friulán | Gallego | Istriot | Istrorrumano | Italiano | Ladino | Ligur | Lombardo | Meglenorrumano | Napolitán | Occitán incluindo o gascón y l'aranés | Piemontés | Portugués | Rumanche | Rumano | Sardo incluindo o sasarés | Siciliano | Veneciano | ||