Gronostué

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Gronostué
Despoblau medieval d'Aragón
Entidat
 • País
 • Provincia
 • Comarca
 • Municipio
Despoblau medieval
 Aragón
 Uesca
Alto Galligo
Samianigo
Partiu chudicial Chaca
Población
 • Total

0 hab.
Parroquial
 • Diocesi
 • Arcipestrau

Chaca
Samianigo
Coordenadas
Gronostué ubicada en Aragón
Gronostué
Gronostué
Gronostué en Aragón

Gronostué ye un lugar medieval situau en l'actual municipio de Samianigo, entre as localidaz d'Ipiés y L'Hostal d'Ipiés.

Nomás bi ha en l'actualidat bellas muntoneras de piedras entre as selvas de caixicos y buixos. Belunas d'as antigas piedras d'iste lugar fuoron emplegadas en a construcción de casetas y trincheras mientres a Guerra Civil Espanyola.

Toponimia[editar | modificar o codigo]

L'orichen podría estar un antroponimo con o sufixo preindoeuropeu de posesión -ué. O toponimo encara se conserva alterau en os campos de Monostué, a bels 200 metros d'on se trobaba o lugar.[1]

Historia[editar | modificar o codigo]

Apareixen referencias a iste lugar en cinco documentos d'o Cartulario de Sant Andreu de Fanlo[2] entre os anyos 1035 y 1235:

  • Entre 1035 y 1070, se data una crompa d'una vinya reyalizada por Aznar de Aguaslimpias a Garcia Sanciones de Gronestue por seis sueldos, antimás d'atra propiedat perteneixient a o monesterio de Fanlo a cambeo d'un buei (doc. 51).
  • O rei Remiro II d'Aragón cede en aviento de 1134 a villa de Gronostué a o monesterio de Sant Andreu de Fanlo (doc. 110):
(...) Adhuc autem dono et concedo domino Deo et sancti Andree de Fanlo villam que decitur Grunestue cum omnibus suis terminis et suis pertinenciis et cum omni censu (...)
  • Arredol de l'anyo 1150 apareixe en atro documento d'o Cartulario García Sanz de Gronostué (doc. 117).
  • En l'anyo 1235 l'abat d'o monesterio de Mont Aragón, Ferrando, reconoixe a propiedad de cuantas heredaz en Larbesa a Gil de Gronostué (doc. 161).
  • En o mesmo anyo Gil de Gronostué, a suya muller, Toda, y o suyo fillo Marcos donan una finca que se troba en o lugar vecín de Larbesa (doc. 162).

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. (es) Geografía medieval de Serrablo. José Miguel Navarro López. Colección «A Lazena de yaya», 15. ISBN 84-8127-104-7
  2. (es) "Colección diplomática de San Andrés de Fanlo (958-1270)", Ángel Canellas. Zaragoza, Institución Fernando el Católico, 1964.