Alauda arvensis

De Biquipedia
Translate icon.svg Iste articlo ye escrito con as normas graficas EFA. Si quiers, puez aduyar cambiando a la grafía oficial de Biquipedia y sacando dimpués ista plantilla.
Alauda arvensis
Alauda arvensis japonica in field.JPG
Aloda común (Alauda arvensis)
Denominacions populars
Aloda [1], alodia, alondra, alosa, calandra serrana, peira, terrereta [2]
Estato de conservación
Status iucn2.3 LC.svg
Seguro (IUCN)
Clasificación scientifica
Eukaryota
Animalia
Chordata
Aves
Passeriformes
Alaudidae
Alauda
A. arvensis
Descripción
Alauda arvensis
LINNAEUS, 1758
Distribución cheografica
Alauda arvensis distribution map.png
Verde = De perén. Amariello = Estacional. Narancha = Introducida.

L'aloda común (scientificament Alauda arvensis (L., 1758)) ye una especie d'au paseriforme d'a familia Alaudidae tipica d'espacios ubiertos, patros, campos agricolas y estepas, común en Europa y Asia.

Ye famosa por fer os niedos en tierra, entre a hierba, o que facilita la recolección d'es uevos pa consumo humano (actividat desaconsellable porque ye muit confrontada con a conservación d'a especie).

Descripción[editar | modificar o codigo]

L'aloda ye un paixaro propiament dito (Passeriformes) de 17 cm de largo y entre 35 y 39 gramos de peso,[3] de color y mida parellana anque menos robusto que a fembra d'o gurrión.

Tiene a color parda de tot, estando mas fusca por a parte d'alto y mas clara por debaixo, sin mallas ni tacas vistables que la faigan identificar, difuera d'as plumas laterals d'a coda, que son blancas,[3] cosa que se gosa veyer sobre tot en o volido.

Como atras especies d'a familia Alaudidae, tiene una cresta de plumas que gosa poder-se estorrufar u abaixar como le agana.[3]

Totz os adultos, tanto masclos como fembras, cantan, y no i ha guaire dimorfismo sexual externo en a especie. Manimenos, en a primavera os masclos interpretan un volido nupcial muit caracteristico, puyando y puyando mientres vuelan firme en espiral sobre o campo sin deixar de cantar contino bells minutos,[4] y dimpués a la inversa, baixando sin parar de cantar. Con isto se miran de gritar a una fembra pa escomenzar a temporada de reproducción.

Alimentación[editar | modificar o codigo]

L'aloda ye una au fundamentalment herbivora, que alazeta la suya dieta en grano y simients variadas, pero que tamién consume fuellas y lulos (como bayas menudas) ocasionals.

En primavera, mientres alimentan a la suya cobada,[3] as alodas adultas incrementan l'aporte d'insectos de manera important. Os polletz s'alimentan quasi nomás d'insectos y atros invertebraus.[3]

Habitat[editar | modificar o codigo]

Canta d'una aloda común.

As alodas viven en espacios ubiertos, como patros, feners y mesmo en estepas. A diferencia d'atros paixaros, y porque viven a on que i hai pocos árbols, se gosan posar muito en tierra, y emplegan qualsiquier penya, toza u cleta que tiengan amán como fitero pa posar-se, cosirar y guardar-se contra posibles depredadors.

Tamién fan o niedo en tierra, con branquetas y hierbas, y fican os uevos en numero de 3 dica 5.[3] Son aus nidicolas, pero o feito de vivir en tierra las ha feito prestas a brincar en pocos días: os polletz maduran a-escape y a cobada entera albandona o niedo en cosa de 10 días,[4] mesmo sin volar encara fino. Os chovens rematan por volar bien a os 20 días de vida.[3][4]

Migradera[editar | modificar o codigo]

Qualques poblacions son migraderas y atras son sedentarias. Aparte, en a Peninsula Iberica, como en buena cosa d'Europa y Asia templadas, os animals residents no se desplazan entre estacions. Manimenos, en o norte d'Eurasia y as estapas frías d'Europa de l'Este, as alodas s'agrupan en agüerro pa encetar a migración enta latitutz mas calidas. Muitos d'ixes paixaros hibernan en a cuenca mediterrania (Iberia inclusive) y Orient Meyo, que tornarán a formar bandadas quan plegue la primavera, por o que entre l'hibierno a población autoctona ye una suma d'as alodas residents y as estacionals que i son plegadas.

Imáchens[editar | modificar o codigo]

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. (an) VIDALLER TRICAS, Rafel, Libro de As Matas y Os Animals; Dizionario aragonés d'espezies animals y bechetals; Ed. Val d'Onsera. Zaragoza, 2004. ISBN 978-84-8986-235-7
  2. (an) Diccionario ortografico de l'aragonés (Seguntes la Propuesta Ortografica de l'EFA). Versión preliminar. Estudio de Filología Aragonesa. ISSN 1988-8139. Octubre de 2022.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 (es) Losange, Aves de España y Europa. Susaeta Ediciones. Madrid.
  4. 4,0 4,1 4,2 (es) Alondra común en Audubon, consultau o 25 de chulio de 2018.

Se veiga tamién[editar | modificar o codigo]

Vinclos externos[editar | modificar o codigo]