Pasau recient

De Biquipedia
Translate icon.svg Iste articlo ye escrito con as normas graficas EFA. Si quiers, puez aduyar cambiando a la grafía oficial de Biquipedia y sacando dimpués ista plantilla.
Tiempos verbals
en francés
Modo indicativo

Present
Pasau perfecto simple
Pasau imperfecto
Pasau perfecto composau
Pasau anterior
Pasau plusquamperfecto
Futuro simple
Futuro perfecto

Modo condicional

Condicional simple
Condicional perfecto

Modo subchuntivo

Present
Pasau imperfecto
Pasau perfecto
Pasau plusquamperfecto

Modo imperativo

Imperativo present
Imperativo pasau

Modo infinitivo

Infinitivo simple
Infinitivo composau

Modo participio

Participio pasau
Participio present

Modo cherundio

Cherundio

Tiempos perifrasticos

Present progresivo
Pasau recient
Futuro proximo

O pasau recient (passé récent), ye un tiempo perifrastico d'o francés que se fa con o verbo venir seguiu d'a preposición de y d'o infinitivo d'o verbo que se conchuga.[1] Indica sin precisión de tiempo una acción pasada fa poco.[2] Puede presentar-se conchugau en present u en pasau imperfecto d'indicativo.[3]

Emplego[editar | modificar o codigo]

O suyo emplego tipico sustituye a lo passé composé quan s'indica una acción que ha acabau fa relativament poco tiempo. O mesmo se puede decir en relación a lo pasau plusquamperfecto d'indicativo, que ye sustituito por este tiempo perifrastico conchugau en pasau imperfecto (venait de + infinitivo).[3]

O suyo equivalent en aragonés ye a perifrasi verbal perfectiva acabar de[4][5]:

  • Antonia vient d'étendre le linge.
    • Antonia acaba d'estender.[4]
  • Je venais de faucher quand il a commencé à pleuvoir.
    • Acababe de dallar quan se metió a plever.[5]

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. (es) Jesús Cantera y Eugenio de Vicente: Gramática francesa. Editorial Cátedra, S.A., 1999. p 161.
  2. (fr) Maïa Grégoire, Odile Thiévenaz: Grammaire progressive du français. Clé International, 2002. p 212.
  3. 3,0 3,1 (es) Gramática francesa. Larousse Editorial, S.A, 2014., p 114.
  4. 4,0 4,1 (es) María Pilar Benítez: L'Ansotano. Estudio del habla del Valle de Ansó. Gobierno d'Aragón, 2001. p 190.
  5. 5,0 5,1 (es) Chabier Lozano Sierra, Ánchel Loís Saludas: Aspectos morfosintácticos del belsetán, 2005, Gara d'Edizions, pp 103-105

Bibliografía[editar | modificar o codigo]

Se veiga tamién[editar | modificar o codigo]