Pasau recient

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Tiempos verbals
en francés
Modo indicativo

Present
Pasau perfecto simple
Pasau imperfecto
Pasau perfecto composau
Pasau anterior
Pasau plusquamperfecto
Futuro simple
Futuro perfecto

Modo condicional

Condicional simple
Condicional perfecto

Modo subchuntivo

Present
Pasau imperfecto
Pasau perfecto
Pasau plusquamperfecto

Modo imperativo

Imperativo present
Imperativo pasau

Modo infinitivo

Infinitivo simple
Infinitivo composau

Modo participio

Participio pasau
Participio present

Modo cherundio

Cherundio

Tiempos perifrasticos

Present progresivo
Pasau recient
Futuro proximo

O pasau recient (passé récent), ye un tiempo perifrastico d'o francés que se fa con o verbo venir seguiu d'a preposición de y d'o infinitivo d'o verbo que se conchuga.[1] Indica sin precisión de tiempo una acción pasada fa poco.[2] Puede presentar-se conchugau en present u en pasau imperfecto d'indicativo.[3]

Emplego[editar | modificar o codigo]

O suyo emplego tipico substituye a lo passé composé cuan s'indica una acción que ha acabau fa relativament poco tiempo. O mesmo se puede decir en relación a lo pasau pluscuamperfecto d'indicativo, que ye substituyiu por este tiempo perifrastico conchugau en pasau imperfecto (venait de + infinitivo).[3]

O suyo equivalent en aragonés ye a perifrasi verbal perfectiva acabar de[4][5]:

  • Antonia vient d'étendre le linge.
    • Antonia acaba d'estender.[4]
  • Je venais de faucher quand il a commencé à pleuvoir.
    • Acababe de dallar cuan se metió a plever.[5]

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. (es) Jesús Cantera y Eugenio de Vicente: Gramática francesa. Editorial Cátedra, S.A., 1999. p 161.
  2. (fr) Maïa Grégoire, Odile Thiévenaz: Grammaire progressive du français. Clé International, 2002. p 212.
  3. 3,0 3,1 (es) Gramática francesa. Larousse Editorial, S.A, 2014., p 114.
  4. 4,0 4,1 (es) María Pilar Benítez: L'Ansotano. Estudio del habla del Valle de Ansó. Gubierno d'Aragón, 2001. p 190.
  5. 5,0 5,1 (es) Chabier Lozano Sierra, Ánchel Loís Saludas: Aspectos morfosintácticos del belsetán, 2005, Gara d'Edizions, pp 103-105

Bibliografía[editar | modificar o codigo]

Se veiga tamién[editar | modificar o codigo]