Diferencia entre revisiones de «Idioma castellano»
El nombre del idioma es CASTELLANO. Españoles son todos los idiomas que se hablan en España: catalán, gallego, castellano, etc. |
m S'han revertito as edicions de 83.39.117.3 (Descusión); tornando t'a zaguera versión editada por JimeSuarez Etiqueta: Reversión |
||
Linia 27: | Linia 27: | ||
}} |
}} |
||
O '''castellán''' ye una [[luenga romance]] d'o [[Grupo Ibero-Romance|grupo iberico]], orichinada en o [[Condato de Castiella|condau]] y [[Reino de Castiella|reino]] medieval de [[Castiella]], que encluyiba alto u baixo l'actual [[provincias d'Espanya|provincia]] de [[provincia de Burgos|Burgos]] y parte d'os actuals territorios d'[[A Riocha]] y [[Cantabria]], en [[Espanya]]. |
O '''castellán''' u '''espanyol''' ye una [[luenga romance]] d'o [[Grupo Ibero-Romance|grupo iberico]], orichinada en o [[Condato de Castiella|condau]] y [[Reino de Castiella|reino]] medieval de [[Castiella]], que encluyiba alto u baixo l'actual [[provincias d'Espanya|provincia]] de [[provincia de Burgos|Burgos]] y parte d'os actuals territorios d'[[A Riocha]] y [[Cantabria]], en [[Espanya]]. |
||
Ye fablato como [[luenga materna]] por bells 360 millons de presonas. Contando a aquells que lo fablan como segunda luenga, s'estima que a zifra arriba en bells 450 millons ([[2004]])<ref>{{Cita web|url=https://www.euroinnova.edu.es/13-1-25/CURSO-DE-PROFESOR-DE-ESPANOL-PARA-EXTRANJEROS-ELE-ONLINE |
Ye fablato como [[luenga materna]] por bells 360 millons de presonas. Contando a aquells que lo fablan como segunda luenga, s'estima que a zifra arriba en bells 450 millons ([[2004]])<ref>{{Cita web|url=https://www.euroinnova.edu.es/13-1-25/CURSO-DE-PROFESOR-DE-ESPANOL-PARA-EXTRANJEROS-ELE-ONLINE |
||
|título=curso ele online |fechaacceso=25 de Marzo de 2019 |autor= |enlaceautor=|fecha=|sitioweb=|editorial=|idioma=}}</ref>. Encluyindo-ie a quí lo charran como segundo idioma, ye chunto con l'[[Idioma anglés|anglés]] a luenga occidental que cuenta con más fablants, as dos superadas amplament por o [[chinés mandarín]]. |
|título=curso ele online |fechaacceso=25 de Marzo de 2019 |autor= |enlaceautor=|fecha=|sitioweb=|editorial=|idioma=}}</ref>. Encluyindo-ie a quí lo charran como segundo idioma, ye chunto con l'[[Idioma anglés|anglés]] a luenga occidental que cuenta con más fablants, as dos superadas amplament por o [[chinés mandarín]]. |
||
Tanto en Espanya como en [[Hispanoamerica |
Tanto en Espanya como en [[Hispanoamerica]] amás de como espanyol se conoixe tamién a lo idioma como castellán, en referencia a la suya rechión d'orichen. Ista denominación de ''castellán'' ye especialment popular en o [[Cono Sud]] y entre os fablants d'as demás luengas d'Espanya ([[Idioma catalán|catalán]], [[Idioma gallego|gallego]], [[Idioma vasco|vasco]], [[astur-leyonés]], [[Idioma aragonés|aragonés]]...). |
||
Muitos creyen que o termin ''castellán'' habría de reservar-se a las variedatz d'o idioma fablatas en [[Castiella]]. Por contra, atros consideran que ''espanyol'' no habría d'emplegar-se, ya que parixería que ye a sola luenga espanyola en exclusiva, como si s'endicase que o [[Idioma gallego|gallego]], [[Idioma vasco|vasco]], [[idioma asturiano|asturiano]], [[idioma aragonés|aragonés]], [[idioma occitán|occitán]] u [[Idioma catalán|catalán]] no fuesen tamién espanyolas; amás de considerar que "luenga castellana" ye a denominación más antiga. |
Muitos creyen que o termin ''castellán'' habría de reservar-se a las variedatz d'o idioma fablatas en [[Castiella]]. Por contra, atros consideran que ''espanyol'' no habría d'emplegar-se, ya que parixería que ye a sola luenga espanyola en exclusiva, como si s'endicase que o [[Idioma gallego|gallego]], [[Idioma vasco|vasco]], [[idioma asturiano|asturiano]], [[idioma aragonés|aragonés]], [[idioma occitán|occitán]] u [[Idioma catalán|catalán]] no fuesen tamién espanyolas; amás de considerar que "luenga castellana" ye a denominación más antiga. |
Versión d'o 12:23 24 chun 2019
O castellán u espanyol ye una luenga romance d'o grupo iberico, orichinada en o condau y reino medieval de Castiella, que encluyiba alto u baixo l'actual provincia de Burgos y parte d'os actuals territorios d'A Riocha y Cantabria, en Espanya.
Ye fablato como luenga materna por bells 360 millons de presonas. Contando a aquells que lo fablan como segunda luenga, s'estima que a zifra arriba en bells 450 millons (2004)[1]. Encluyindo-ie a quí lo charran como segundo idioma, ye chunto con l'anglés a luenga occidental que cuenta con más fablants, as dos superadas amplament por o chinés mandarín.
Tanto en Espanya como en Hispanoamerica amás de como espanyol se conoixe tamién a lo idioma como castellán, en referencia a la suya rechión d'orichen. Ista denominación de castellán ye especialment popular en o Cono Sud y entre os fablants d'as demás luengas d'Espanya (catalán, gallego, vasco, astur-leyonés, aragonés...).
Muitos creyen que o termin castellán habría de reservar-se a las variedatz d'o idioma fablatas en Castiella. Por contra, atros consideran que espanyol no habría d'emplegar-se, ya que parixería que ye a sola luenga espanyola en exclusiva, como si s'endicase que o gallego, vasco, asturiano, aragonés, occitán u catalán no fuesen tamién espanyolas; amás de considerar que "luenga castellana" ye a denominación más antiga.
Os espanyols d'ordinario dicen a iste idioma espanyol quan fablan d'er chunto a idiomas foranos (eix. francés u anglés), pero dicen castellán quan en fablan chunto a atros idiomas rechionals d'Espanya (eix. catalán). En os demás países d'o mundo hispano ye costumbre decir-le a lo idioma tanto castellán como espanyol, predominando iste zaguer nombre.
Fonetica
Lexico
A mes gran part d'o lexico castellán ye d'orichen latín, o lexico prerromán (vasquismos, celtismos, ecetra) tiene muita menor presencia que o lexico patrimonial latín. Chunto con as parolas patrimonials tamién bi ha cultismos y semicultismos. Bi ha un superstrato chermanico gotico y un superstrato arabe. As luengas romances occidentals han aportau tamién muito lexico por as relacions humanas, economicas o militars (lusismos, leyonesismos, aragonesismos, catalanismos, occitanismos, galicismos y italianismos principalment). En o Sieglo d'Oro entroron muitos americanismos, chunto con parolas orichinarias de países baixo a influencia cultural espanyola (italianismos, galicismos, neerlandismos). Entre os sieglos XVIII y XIX bi habió una entrada masiva de galicismos. Dende o sieglo XIX a influencia anglesa ye creixient y actualment entran muitos anglicismos d'orichen americán.
Dialectos
Referencias
Bibliografía
- (es) Rafael Lapesa: Historia de la lengua española. Editorial Gredos, 2001.
- (es) David A. Pharies: Diccionario Etimológico de Los Sufijos Españoles: Y de Otros Elementos Finales Volumen 25 de Biblioteca románica hispánica. Editorial Gredos, S.A., 2002 ISBN 8424923391, 9788424923396.
- (es) Mario Desjardins: Breve estudio de los galicismos a través de la historia. TINKUY nº 4. Febrero, 2007.
Luengas oficials d'a Unión Europea | ||
---|---|---|
Alemán | Anglés | Bulgaro | Castellano | Checo | Danés | Eslovaco | Esloveno Estonio | Finés | Francés | Griego | Hongaro | Irlandés | Italiano | Letón | Lituano Maltés | Neerlandés | Polaco | Portugués | Rumano | Sueco | ||
Fuent: Pachina oficial d'a UE |
Luengas oficials d'as Nacions Unitas | ||
---|---|---|
Anglés • Arabe • Castellano Chinés • Francés • Ruso | ||
Fuent: Pachina oficial d'a ONU |
Luengas romances | ||
---|---|---|
Aragonés | Arrumano | Astur-leyonés | Castellano | Catalán | Corso incluindo o gallurés | Chudeocastellano | Dalmata | Francés incluindo o diasistema d'as luengas d'oïl con o Borgonyón, Campanyés, Franco-Contés, Galó, Lorenés, Normando (Guernesiés, Jèrriais y Anglo-normando), Petavín-Santonchés, Picardo y Valón | Francoprovenzal | Friulán | Gallego | Istriot | Istrorrumano | Italiano | Ladino | Ligur | Lombardo | Meglenorrumano | Napolitán | Occitán incluindo o gascón y l'aranés | Piemontés | Portugués | Rumanche | Rumano | Sardo incluindo o sasarés | Siciliano | Veneciano |