Ocián Atlantico

L'Ocián Atlantico desalparta America, en l'ueste, d'Europa y Africa, en l'este. S'estendilla dende l'Ocián Glacial Arctico, en o norte, dica l'Antarctida, en o sud. L'equador lo divide, artificialment, en dos partis, Atlantico Norte y Atlantico Sud. O suyo nombre procede d'o griego Atlas, un d'os titans d'a mitolochía griega.

Cheografía[editar | modificar o codigo]

Tién forma de S y una amplaria d'unos 80 millons de km², estando lo segundo en amplaria, dimpués de l'Ocián Pacifico.

As rallas submarinas situadas entre la Isla de Baffin, Groenlandia y Escocia se han establito como a muga entre l'Ocián Glacial Artico y l'Atlantico Norte .

A l'Este, l'Estreito de Chibraltar forma la muga con o Mar Mediterranio; a l'ueste, l'arco formato por as islas d'o Caribe lo desalpartan d'o Mar Caribe.

A lo Sud y a l'Este, a trestalladura con l'Ocián Indico s'estableix, por o meridián de 20° E. A lo Sud y a l'Ueste la divisoria se ha establito en a linia de mayor fundaria que va d'o Cabo de Furnos a la Peninsula Antartica.

Tien una fundaria meya de 3.743 m gracias a una gran meseta de quasi 3.000 m de fundaria que ye quasi tot o suyo fundo, unita a las grans depresions que se troban en os cantos d'a mesma y que arriban a superar os 9.000 m amán de Puerto Rico.

A salinidat de l'Ocián Atlantico ye d'unos 36 gramos de sal por kilogramo d'augua y as especies más pescadas son a sardineta, l'arengue y l'abadeixo. Antimás, ye l'ocián más impotant d'a Tierra dend'o punto de vista comercial.