Sol
Sol 
| ||
|---|---|---|
 Imachen d'o sol en longarias d'onda d'o visible | ||
| Distancia ta a Tierra: |
149.597.871 km | |
| Perihelio: | 32' 35,64" | |
| Afelio: | 31' 31,34" | |
| Periodo orbital arredol d'o centro galactico: |
2,2 × 108 anyos | |
| Diametro equatorial: | 1.392.000 km | |
| Superficie: | 6,09 × 1012 km² | |
| Volumen: | 1,41 × 1018 km³ | |
| Masa: | 1,9891 × 1030 kg | |
| Densidat meya: | 1411 kg/m³ | |
| Gravedat superficial: | 274 m/s² (27,9 g) | |
| Periodo de rotación: | 27d 6h 36min | |
| Luminosidat: | 3,827 × 1026 W | |
| Temperatura: | ||
| • Superficie: | 6 × 103 K | |
| • Corona: | 5 × 106 K | |
| • Nuclio: | ~1,36 × 107 K | |
| Hidrochén | 73,46% | |
| Helio | 24,85% | |
| Oxichén | 0,77% | |
| Carbonio | 0,29% | |
| Fierro | 0,16% | |
| Neón | 0,12% | |
| Nitrochén | 0,09% | |
| Silicio | 0,07% | |
| Magnesio | 0,05% | |
| Ixufre | 0,04% | |
- Ta atros usos d'ista parola, se veiga Sol (desambigación).
O Sol (d'o latín sol, -is) ye a estrela d'o sistema planetario en o qual se troba a Tierra; por ixo, ye a mas amanada t'a Tierra y o estrel con mayor brilo aparent. A suya presencia u ausencia en o cielo determinan, respectivament, o día y a nueit. A enerchía radiada por o Sol l'aproveitan os sers fotosinteticos, que constituyen l'alazet d'a cadena trofica, estando asinas a prencipal fuent d'enerchía d'a vida. Tamién alporta a enerchía que mantién en funcionamiento os procesos climaticos. O sol ye una estrela que se troba en a fase denominata secuencia prencipal, con un tipo espectral G2, que se formó fa bells 5.000 millons d'anyos y i remanirá, en a secuencia prencipal, por atros 5.000 millons d'anyos. O Sol, de conchunta con a Tierra y totz os cuerpos celestes que orbitan arredol d'ell, forman o Sistema Solar.
Encara que ye una estrela meyana, ye a unica que se puet veyer a suya forma a simpla vista, con un diametro angular de 32' 35" d'arco en o perihelio y 31' 31" en l'afelio, o que fa un diametro meyo de 32' 03". Casualment, as grandarias y distancias d'o Sol y a Luna son tals que se veyen, alto u baixo, con a mesma grandaria aparent en o cielo. Isto premite una ampla gama de eclixes solars distintos (totals, anulars u parcials).
Situación[editar | editar código]
O Sol se troba amán d'o canto interior d'o Brazo d'Orión d'a Vía Lactia, en a Boira Interestelar Local u o Cinto de Gould, a una distancia de 7.5-8.5 kiloparsecs d'o Centro Galactico. O Sol ye conteniu dentro d'a Bambolla Local, un espacio de gas calient enrareixiu, posiblement produciu por o remanent d'a supernova Geminga.[1] A distancia entre o brazo local y o siguient brazo, o Brazo de Perseo, ye d'uns 6.500 anyos luz.[2] O Sol, y por tanto o Sistema Solar, se troba en o que os scientificos claman a zona habitable galactica.
Caracteuristicas[editar | editar código]
O Sol ye una estrela de seqüencia prencipal de tipo G que comprende aproximadament o 99,86% d'a masa d'o Sistema Solar.
O Sol tien garra buega definida, pero a suya densidat disminuye exponencialment en aumentar l'altaria sobre a suya fotosfera.[3] A l'efecto d'a mida, se considera que o radio d'o Sol ye a distancia dende o suyo centro dica o canto d'a fotosfera, a superficie visible aparent d'o Sol. Seguntes ista mida, o Sol ye una esfera quasi perfecta con un alcorze estimau en arredol de 9 milionesimas, o que significa que o suyo diametro polar difiere d'o suyo diametro equatorial en solament 10 kilometros. L'efecto de mareya d'as planetas ye feble y no afecta significativament a forma d'o Sol. O Sol chira mas rapido en o suyo equador que en os suyos polos. Ista rotación diferencial ye causada por o movimiento convectivo a causa d'o transporte de calor y a fuerza de Coriolis a causa d'a rotación d'o Sol. En un marco de referencia definiu por as estrelas, o periodo de rotación ye d'aproximadament 25,6 días en o equador y 33,5 días en os polos. Visto dende a Tierra mientres orbita o Sol, o periodo de rotación aparent d'o Sol en o suyo equador ye d'aproximadament 28 días. [4]
O Sol ye componiu prencipalment por os elementos quimicos hidrochén y helio. En iste inte d'a vida d'o Sol, represientan o 74,9% y o 23,8% d'a masa d'o Sol en a fotosfera, respectivament.[5]
Estructura[editar | editar código]
A estructura d'o Sol contiene as siguients capas:
- Nuclio: o 20-25% mas interno d'o radio d'o Sol, an a temperatura y a presión son suficients pa que se produzca a fusión nucleyar. L'hidrochén se fusiona en helio. O proceso de fusión libera enerchía y o nuclio s'enriqueix gradualment en helio.
- Zona radiativa: a convección no puede ocurrir dica que sía muito mas amán d'a superficie d'o Sol. Por tanto, entre aproximadament o 20-25% d'o radio y o 70% d'o radio, existe una "zona radiativa" en a quala a transferencia d'enerchía se produz por meyo de radiación (fotons) en cuenta de por convección.
- Tacoclina: a rechión muga entre as zonas radioactiva y convectiva.
- Zona convectiva: entre aproximadament o 70% d'o radio d'o Sol y un punto amán d'a superficie visible, o Sol ye pro fredo y difuso pa que se produzca a convección, y isto se convierte en o meyo prencipal de transferencia de calor enta l'exterior, semellant a las celulas meteorolochicas que se forman en l'atmosfera d'a tierra.
- Fotosfera: a parti mas profunda d'o Sol que podemos observar dreitament con luz visible. A causa que o Sol ye un obchecto gasioso, no tien una superficie clarament definida; as suyas partis visibles cheneralment se dividen en una "fotosfera" y una "atmosfera".
Exploración[editar | editar código]
Pa obtener una visión ininterrompida d'o Sol en longarias d'onda inaccesibles dende a superficie terrestre, l'Achencia Espacial Europea y a NASA lanzoron cooperativament a sonda espacial SOHO (Solar and Heliospheric Observatory) o 2 d'aviento de 1995. A sonda europea Ulysses realizó rechiras de l'actividat solar, y a sonda norteamericana Genesis se lanzó en un vuelo cercano a la heliosfera pa tornar a la Tierra con una muestra directa d'o material solar. Genesis tornó a la Tierra en 2004, manimenos a suya reentrada en l'atmosfera estió acompanyada d'una falla en o suyo paracaídas prencipal que fació que s'estampara sobre a superficie terrestre. A Parker Solar Probe se lanzó en 2018 a bordo d'un codete Delta IV Heavy y aconseguirá un perihelio de 0.046 UA en 2025, o que lo convierte en o satelite artificial en orbita mas cercana como a primera nau espacial en volar baixo ent'a corona solar.
O sol en a cultura popular[editar | editar código]
O sol ye un simbolo important en muitas culturas, puet estar masculín o femenín seguntes o chenero d'a parola en cada cultura. Simboliza a luz, a vita y o poder, en alquimia ye relacionato con l'oro y ye representato como en l'astrolochía con un circlo con un punto en o centro.
Estió venerato en muitos puestos como un dios, en a mitolochía griega yera Apolo, en Echipto a primera relichión monoteista veneró a Ra como un dios del sol. Tamién fue una divinidat important en as culturas precolombinas d'America.
Bibliografía[editar | editar código]
- Bonanno A, Schlattl H, Paternò L: "The age of the Sun and the relativistic corrections in the EOS". Astronomy and Astrophysics. 2002;390:1115-18.
- Carslaw KS, Harrison RG, Kirkby J: "Cosmic Rays, Clouds, and Climate". Science. 2002;298:1732-37.
- Kasting, JF, Ackerman TP: "Climatic Consequences of Very High Carbon Dioxide Levels in the Earth’s Early Atmosphere". Science. 1986;234:1383-85.
- Priest, Eric Ronald: Solar Magnetohydrodynamics. Dordrecht: D. Reidel Pub., 1982, p. 206-245. ISBN 90-277-1374-X
- Schlattl H: "Three-flavor oscillation solutions for the solar neutrino problem", Physical Review D. 2001;64(1).
- Thompson MJ: "Solar interior: Helioseismology and the Sun's interior", Astronomy & Geophysics. 2004;45(4):21-25.
Se veiga tamién[editar | editar código]
- Dios d'o Sol.
- Eclix solar.
- Sistema Solar.
- Sol de meyanueit.
- Viento solar.
- Enerchía solar.
- Endiz de protección solar.
- Evolución estelar.
Referencias[editar | editar código]
- ↑ (en) Gehrels, Neil; Chen, Wan; Mereghetti, S. (25 February 1993). "The Geminga supernova as a possible cause of the local interstellar bubble". Nature. 361 (6414): 706–707
- ↑ (en) English, J. (2000). "Exposing the Stuff Between the Stars" (Press release). Hubble News Desk.
- ↑ (en) Beer, J.; McCracken, K.; von Steiger, R. (2012). Cosmogenic Radionuclides: Theory and Applications in the Terrestrial and Space Environments. Springer Science+Business Media. p. 41. ISBN 978-3-642-14651-0
- ↑ (en) Phillips, K.J.H. (1995). Guide to the Sun. Cambridge University Press. pp. 78–79. ISBN 978-0-521-39788-9
- ↑ (en) Lodders, Katharina (10 July 2003). "Solar System Abundances and Condensation Temperatures of the Elements" (PDF). The Astrophysical Journal. 591 (2): 1220–1247
Vinclos externos[editar | editar código]
- Chenerals.
- (en) O Sol (solarviews.com).
- (es) O Sol (astronomiaonline.com).
- (es) O nuestro Sol Actividat educatica: o Sistema Solar.
- Observación d'o Sol.
- (en) Recomendazions ta observar o sol.
- (en) Lista d'observatorios solars terrestres.
- (en) Pachina web de SOHO (The Solar and Heliospheric Observatory.
- (en) Solar Position algorithm.
Solar |
|
|---|---|
| Planetas · Nanas | Sol · Mercurio · Venus · Tierra · Marte · Ceres · Chupiter · Saturno · Urano · Neptuno · Plutón · Eris |