Aragonés ansotano

L'ansotano ye a forma de l'aragonés que se charra en a val d'Ansó enclusos os monecipios d'Ansó, Biniés y Fago.

Fonetica

A -r final no se pronuncia en Ansó pero sí en Fago.

Morfolochia

O sistema d'articlos més común y millor documentato en ansotano ye o de l'aragonés cheneral o, os, a, as, sin d'embargo fa poco que se i ha documentato o emplego d'o sistema más antigo lo, los, la, las, como en cheso en determinatos costextos:

• fendo lo fatuo
• le'n diremos a la ermana

O verbo haber como impersonal en (b)i ha, (b)i heba de l'aragonés cheneral ya sustituito por estar:

• bi está agua
• bi estaba agua

Existe una desinencia personal de primera persona -i en los pasatos imperfectos d'indicativo, pasatos imperfectos de subchuntivo y condicionals:

• yo febai.
• yo tenebai.

Ye a sola variedat de l'aragonés actual que conserva esta caracteristica, (se crei que o chistabín febe, tenebe en ye una evolución, AI > e), pero o más notable ye que lo trobamos en o castellán de sustrato aragonés de Embún, Salvatierra d'Esca, Longars, Uncastiello, Luesia y Malpica d'Arba y en o castellán d'o noreste navarro (arredol d'Eslava) s'emplegaba también (teníai), por ixo poderba estar una caracteristica d'o romance navarro meyeval, perdito de tot.

Vinclos externos

• CharrandoTB.com - Grabazión sopre l'ansotano de l'Archibo Audiobisual de l'Aragonés

Iste articlo ye un borrador. Enamplando-lo aduyarás a amillorar a Biquipedia.