Megaloceros giganteus

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Megaloceros giganteus

Escleto fosil de Megaloceros giganteus.
Estato de conservación

especie fosil
Dominio: Eukaryota
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Clase: Mammalia
Orden: Artiodactyla
Familia: Cervidae
Chenero: Megaloceros
Especie: M. giganteus
Megaloceros giganteus
Blumenbach, 1799

Megaloceros giganteus (Blumenbach, 1799) ye una especie fósil d'a familia Cervidae caracterizada por tener os cuernos muit grans (podeban midir mes 3.5 m entre os cabos), representando un caso tipico d'hipertelia. S'ha puesto trobar fosil en muitas paúls d'Irlanda y por ixo tamién ye conoixiu en a literatura anglofona como Irish elk (literalment, «alce irlandés»). En a literatura hispanofona se lo conoix mas como ciervo gigante, «ciervo chigant» u mas tecnicament megalocero, hispanización a partir d'o suyo nombre cientifico, que en griego significa «de grans cuernos».

As representacions de Megaloceros giganteus en l'arte rupestre de Cougnac (Òlt, Occitania), son muito intresants por trobar-se-ie detalles d'a morfolochía externa, como una chepa y una representación d'una bicromía corporal (dos colors).[1]

Se troba fósil en tota Europa y enta l'este plegaba dica l'Altai en a glaciación de Würm. Se crei que viviba en selvas ubiertas, marguins de selvas u en paisaches variaus porque os suyos cuernos podeban representar un inconvenient en arias con selva densa. Preferiba zonas de clima humido y temperau, manimenos se troba fósil a sobén con mamuts, rinoceronts lanutos y rens. Como atras especies d'o Pleistoceno europeu fue colonizando as tierras d'o norte que quedaban libres cuan se fundiban as cheleras y se calentaba o clima. Coloniza Irlanda en l'Alleröd (10.600 BP)[1] y o sud de Suecia entre o 11.490 BP y 11.340 BP,[1] desapareixendo como muitas especies de plantas colonizaderas cuan tornó o frido de sopetón en o periodo de Dryas. S'ha puesto demostrar que encara viviba en o sudueste d'Escocia dica fa 9.400 anyadas BP[1] (chacimiento de River Cree) y tamién en a Isla de Man dica fa 9.200 anyadas BP.[1] Existe a creyencia, indemostrable encara, que podese sobrevivir en Europa continental dica tiempos protohistoricos y en Irlanda dica la Edat Meya, tenendo en cuenta restos poco calcificaus procedents d'o Caucas,[1] l'aspecto recient de bels restos d'as paúls irlandesas u pinturas irlandesas d'o sieglo XII.[1]

Por o que fa a la suya presencia en os Pireneus, ya amaneix en o interglacial Mindel-Riss de Nauterie y Nestier. Amanix mes a sobén en chacimientos pirenencos d'influencia atlantica (Isturitz, Gatzarria, Pape, Gargas, Montmaurin, Tartré, Camayot d'edat Würm III y en Espèche d'edat Würm IV) y estió escaso a l'este d'Andorra. O frido intenso propio d'una cordelera como os Pireneus fació que no podese colonizar que as zonas mes templadas cerca d'a mar Cantabrica.[1]

Imáchens[editar | modificar o codigo]

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 (es) ARRIBAS, Óscar. Fauna y paisaje en los Pirineos en la Era Glaciar. Lynx Ediciones. ISBN 978-84-87334-71-9

Vinclos externos[editar | modificar o codigo]