Diocesi d'Albarrazín
Diocesi d'Albarrazín Dioecesis Albarracinensis | |
Diocesi d'Aragón | |
Entidat • Provincia |
Diocesi Zaragoza |
Capital | Albarrazín |
Seu bispal | Seu d'o Salvador |
Fundación | 1577 |
Desaparición | 1984 |
A Diocesi d'Albarrazín ye una diocesi que amaneixió en 1577 por deseparación d'a Diocesi de Segorb-Albarrazín y que desapareixió en 1984 por fusión con a diocesi de Teruel.
Historia[editar | modificar o codigo]
Gregorio XIII, a instancias de Felipe II, prenió a decisión de partir en dos a Diocesi de Segorb-Albarrazín y en a Bula publicata en 1577 alegaba as razons:
- Segorb perteneixeba a lo Reino de Valencia y Albarrazín a lo Reino d'Aragón.
- Totz os calonches residiban en Segorb.
- O culto en Albarrazín yera abandonato por haber-ie muita población morisca.
Tamién aproveitaba a vacant de l'arcebispe de Zaragoza y a d'o bispe de Segorb-Albarrazín.
A orden fue bien acollita en Albarrazín, pero no en Segorb, que retrasó a deseparación 20 anyatas. O nuevo bispe d'Albarrazín fue proclamato sufraganio de Zaragoza y o bispe de Segorb fue proclamato sufraganio de Valencia.
Lo suyo zaguer bispe estió José Talayero Royo en 1839, dimpués la richioron bells Vicarios Capitulars; en 1870 lo bispe de Teruel fue nombrato Administrador Apostolico d'Albarrazín. Esta situación anomala remató en 1984 con la Bula "Cum Nostrum" de lo Papa Chuan-Pavlo II, que estableix la unión "aeque et principaliter" de las diocesis de Teruel y Albarrazín en una sola diocesi dita "Diocesi de Teruel y Albarrazín".