Renio
O renio ye un elemento quimico de numero atomico 75 situato en o grupo 7 d'a tabla periodica d'os elementos que tien como simbolo Re.
Ye un metal de transición blanco archent, pesato, que se troba rarament en a naturaleza. O renio s'obtiene como subproducto d'o tractamiento de minerals de molibdén esencialment d'o mineral molibdenita. Ha estato o zaguer elemento que s'ha podito trobar en a naturaleza. S'emplega mas que mas fendo parti en catalizadors.
Propiedatz prencipals[editar | modificar o codigo]
O renio ye un metal de color blanco archent, brillant, y tien un d'os puntos de fusión mas altos de totz os metals, nomás por dezaga d'o tungstén. Amás ye un d'os mas densos, nomas superato por o platín, o iridio y l'osmio. Se presenta en un amplo rango d'estatos d'oxidación: -1, +1, +2, +3, +4, +5, +6 y +7, estando os mas comuns u +7, +6, +4, +2 y -1.
Se gosa comercializar en forma de polvo, pero se puet obtener en forma compacta, con una mayor densidat. Quan se fa calentar y se torna a enfríar, resulta estar dúctil por lo que se puet treballar con ell. As aleyacions de renio-molibdén son superconductoras a 10 K.
Referencias[editar | modificar o codigo]
- ↑ Magnetic susceptibility of the elements and inorganic compounds, in Handbook of Chemistry and Physics 81st edition, CRC press.
- ↑ No observato