Numero d'oxidación
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
O estau d'oxidación u numero d'oxidación se define como a suma de cargas positivas y negativas d'un atomo, o que indreitament indica o numero d'electrons que l'atomo ha acceptato u cedito. O estau d'oxidación ye una aproximación conceptual, útil por eixemplo cuan se producen procesos d'oxidación y reducción (procesos redox).
Os protons d'un atomo tienen carga positiva, y ista carga se veye compensata por a carga negativa d'os electrons; si o numero de protons y d'electrons ye o mesmo l'atomo ye electricament neutro.
Si l'atomo cede un electrón as cargas positivas d'os protons no son compensatas, ya que no bi ha suficients electrons. D'ista forma s'obtiene un ión con carga positiva (catión), A+, y se diz que ye un ión monopositivo; o suyo estau d'oxidación ye de +1. D'atra man, si l'atomo accepta un electrón, os protons no compensan a carga d'os electrons, obtenendo-se un ión mononegativo, A-. L'atomo puet ceder un numero mas gran d'electrons obtenendo-se ions dipositivos, tripositivos, etc. Y d'a mesma manera, puet acceptar-los, dando ions de distintas cargas.
Os estaus d'oxidación se denotan en a nomenclatura quimica con numeros romanos entre parentesi dimpués de l'elemento d'intrés. Por eixemplo, un ión de fierro con un estau d'oxidación +3, Fe3+, s'escribiría d'a forma sigüient: fierro (III). L'oxido de manganeso con o manganeso presentando un estau d'oxidación de +7, MnO4-, se diz "oxido de manganeso (VII)"; d'ista manera se puet diferenciar d'atros oxidos. En istos casos no cal indicar si a carga d'o ión ye positiva u negativa.
En a formula quimica, o estau d'oxidación d'os ions s'indica por meyo d'un superendiz dimpués d'o simbolo de l'elemento, como ya s'ha visto en Fe3+, u por eixemplo, en l'oxichén (II), O2-. No s'indica o estau d'oxidación en o caso que sía neutro.
A formula sigüient amuestra a la molecula de yodo, I2, acceptando dos electrons, de modo que pasa a presentar un estau d'oxidación de -1:
- I2 + 2e- → 2I-
Estaus d'oxidación mas frecuents
[editar | modificar o codigo]D'os no metals
[editar | modificar o codigo]Elements | estaus d'oxidación negativos | estaus d'oxidación positivos |
---|---|---|
F | -1 | |
Cl, Br, I | -1 | 1,3,5,7 |
O | -2 | |
S, Se, Te | -2 | 2,4,6 |
N, P, As, Sb | -3 | 3,5 |
C, Si | -4 | 2,4 |
B | 3 | |
H | -1 | 1 |
D'os metals
[editar | modificar o codigo]Elementos | estaus d'oxidación positivos |
---|---|
Li, Na, K, Rb, Cs, Ag | 1 |
Be, Mg, Ca, Sr, Ba, Zn, Cd | 2 |
Al | 3 |
Cu, Hg | 1,2 |
Au | 1,3 |
Fe, Co, Ni | 2,3 |
Pt, Ge, Sn, Pb | 2,4 |
Cr | 2,3,6 |
Mn | 2,3,4,6,7 |