Escala de dureza de Mohs

De Biquipedia
(Reendrezau dende Dureza Mohs)
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

A Escala dureza de Mohs caracteriza a resistencia a lo rayau de bels minerals por a capacidat un mineral duro de rayar-ne un de mes tovo. Fue creyada en l'anyo 1812 por o cheologo y mineralogo Friedich Mohs, no ye una escala ni linial ni logaritmica, y ye una d'as muitas definicions d'a dureza en ciencia d'os materials.[1] O metodo de comparar a dureza observando minerals que pueden rayar atros minerals, manimenos, ye de gran antigüedat, y ya la mencionaba Teofrasto en o suyo tractau "As Piedras", c. 300 A.C, seguiu por Plinio lo Viello en a suya Naturalis Historia, c. 77 A.D.[2][3][4]

En esta tabla s'amuestra una comparación d'a escala de Mohs con a dureza absoluta obtenita con un esclerometro.

Dureza en a escala de Mohs Mineral Formula quimica Dureza absoluta Imachen
1 Talco Mg3Si4O10(OH)2 1
2 Cheso CaSO4·2H2O 3
3 Calcita CaCO3 9
4 Fluorita CaF2 21
5 Apatito Ca5(PO4)3(OH,Cl,F) 48
6 Ortoclasa KAlSi3O8 72
7 Cuarz SiO2 100
8 Topacio Al2SiO4(OH,F)2 200
9 Corindón Al2O3 400
10 Diamant C 1600

Cualques eixemplos[editar | modificar o codigo]

A ungla tiene una dureza de 2,2 y raya doncas o cheso pero no a calcita.

Una lama d'arambre tiene una dureza arredol de 3.

O bronce d'un radiador tiene una dureza arredol de 4.

L'acero normal tiene una dureza de 5,5, como un vaso de veire.

L'acero temperau tiene una dureza de 6,4.

O carburo de silicio ye muito mes duro que no o corindón, pero prou menos que o diamant. A suya dureza se situaría en 9,5.

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. Encyclopædia Britannica. 2009. Encyclopædia Britannica Online. 22 de febrero de 2009 "Mohs hardness."
  2. "As Piedras" de Teofrasto. Farlang.com. Obteniu o 10-12-2011.
  3. Plinio lo Viello. Naturalis Historia. Libro 37. Capítol 15
  4. Plinio lo Viello.Naturalis Historia. Libro 37. Capítol 76

Se veiga tamién[editar | modificar o codigo]