Lecinacorba
![]() |
Iste articlo ye escrito con as normas graficas EFA. Si quiers, puez aduyar cambiando a la grafía oficial de Biquipedia y sacando dimpués ista plantilla. |
Lecinacorba | |||
Municipio d'Aragón | |||
| |||
Entidat • País • Provincia • Comarca |
Municipio![]() ![]() Campo de Carinyena | ||
Partiu chudicial | Daroca | ||
Superficie | 36,68 km² | ||
Población • Total |
185 hab. (2013) | ||
Altaria • Meyana |
762 m. | ||
Distancia • 48 km |
enta Zaragoza | ||
Alcalde | Jesús Martín Casanova Gasca | ||
Codigo postal | 50470 | ||
Coordenadas | |||
Lecinacorba (Lecina Corva en grafía SLA, Encinacorba en castellano) ye un municipio aragonés d'a provincia de Zaragoza, situau en a comarca d'o Campo de Carinyena.
A suya población ye de 185 habitants, en una superficie de 36,68 km² y una densidat de población de 5,04 hab/km².
Cheografía[editar | modificar o codigo]
Lecinacorba ye situau a piet d'a sierra d'Algairén, a 762 metros d'altaria dencima d'o livel d'a mar, a una distancia de 48 km d'a ciudat de Zaragoza, a capital d'a suya comarca y d'Aragón.
Historia[editar | modificar o codigo]
O rei Alifonso II atorgó Lecinacorba a os templers en 1175. Os templers daron Carta de población en 1177. Perteneixeba a la comanda de Ricla. Dimpués pasó a la Orden d'o Hespital en 1317.
Toponimia[editar | modificar o codigo]
Apareixe en textos antigos como Encinacorba. Seguntes Borao quan os templers concedioron en 1135 Carta de población a lurs vecins y vasallos, estos fundan un lugar cristiano en o terreno dito Media Villa cerca d'una carrasca tuerta que i destacaba en o paisache, y d'a on prenió nombre o lugar. Agustín Ubieto Arteta data a mención más antiga Encinacorva en 1176. En un documento latín de 1293 d'o "Libro vermello de l'Archivo Colechial de Daroca" podemos leyer Lezinacorba y Lazinacorba bella vegada:
En 1495 s'escribiba separau Encina Corva en o standard escrito de zaguers de sieglo que ya castellanizaba la fonetica de tot:
Juan Antonio Pellicer y Pilares, un cervantista de Lecinacorba, fació una edición d'O Quixot a zaguers d'o sieglo XVIII y i escribe:
Demografía[editar | modificar o codigo]
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
1717-1981: población de feito; 1990- : población de dreito. Fuent: Intercensal en l'INE, Series de población en l'INE y Relación d'unidatz poblacionals en l'INE. |
Administración[editar | modificar o codigo]
Reparto de concellers[editar | modificar o codigo]
Partiu | 1979 | 1983 | 1987 | 1991 | 1995 | 1999 | 2003 | 2007 | 2011 |
Partido Popular | 4 | ||||||||
Partido de los Socialistas de Aragón | 3 | ||||||||
Total | 7 |
Alcaldes[editar | modificar o codigo]
Lechislatura | Nombre | Partiu politico |
---|---|---|
1979–1983 | Jesús Casanova Ubide | UCD |
1983–1987 | Jesús Casanova Ubide | PAR |
1987–1991 | Jesús Casanova Ubide | PAR |
1991–1995 | José Ramón Arregui Auré | Partido de los Socialistas de Aragón |
1995–1999 | Javier Gil Casanova | Partido de los Socialistas de Aragón |
1999–2003 | Bienvenida Gil Cucalón | Partido Popular |
2003–2007 | Luis Mateo Gasca Guillén | Partido de los Socialistas de Aragón |
2007–2011 | Luis Mateo Gasca Guillén | Partido de los Socialistas de Aragón |
2011–2015 | Jesús Martín Casanova Gasca | Partido Popular |
2015-2019 | Jesús Martín Casanova Gasca | Partido Popular |
2019-2023 | Jesús Martín Casanova Gasca | Partido Popular |
Molimentos[editar | modificar o codigo]
- Ermita de Santa Quiteria, declarada Bien Catalogau d'o Patrimonio Cultural Aragonés en 2002, encara que d'antis mas estió Bien d'Intrés Cultural. Ye un edificio d'o sieglo XIII en estilo pre-gotico[1] u romanico tardano.
- Ilesia, d'estilo mudéchar, catalogada como Patrimonio d'a Humanidat por a UNESCO chunto a tot lo mudéchar d'Aragón.
- Portal de Santa Cruz u portal d'a fuent, restaurau.
- Peirón de Sant Esteban.
- Peirón de Sant Roque.
- Casas-palacio renaixentistas en a Carrera Mayor.
- Fuent y abrebadero d'arte renaixentista, con una inscripción que sinyala a calendata en a que esleyoron churaus: INTITUIDOS JURADOS MIGUEL ROMERO MIGUEL RUAN AÑO 1616.
- Virchen d'a Mar, una entretalla gotica en alabastro d'o sieglo XIV.
- Restas d'o castiello de Sinascueva.
Presonaches[editar | modificar o codigo]
- Juan Antonio Pellicer y Pilares, investigador d'a figura de Miguel de Cervantes, descubridor d'a suya partida de naiximiento en Alcalá de Henares, y autor d'una edición d'o Quixot en 1798 important pa ixa epoca.
- Mariano Lagasca y Segura (1776-1839). Estió un important botanico d'o sieglo XIX, director d'o Chardín Botanico de Madrit.
Vinclos externos[editar | modificar o codigo]
Se veigan as imachens de Commons sobre Lecinacorba.
Referencias[editar | modificar o codigo]
- ↑ (es) Cuadernos de Encinacorba, recollida de signaturas demandando a reconstrucción de la ermita.
Municipios d'a comarca Campo de Carinyena | |
---|---|
Aguarón | Aguilón | Aladrén | Alfamén | Carinyena | Cosuenda | Lecinacorba | Longars | Mezalocha | Muel | Paniza | Tosos | Vistabella | Villanueva de la Uerba |