Occitán lengadocián
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
Lengadocián Lengadocian | |
---|---|
Localización cheografica | |
Estau | {{{estau}}} |
País | {{{país}}} |
Rechión | {{{rechión}}} |
Parlau en | Occitania Auvernia-Roine-Alpes |
Lugars principals | |
Estatus | |
Atras denominacions | {{{atras denominacions}}} |
Charradors | Bellas dos millons de personas (1990) |
Oficial en | |
Reconoixiu en | {{{reconoixiu}}} |
Regulau por | Conselh de la Lenga Occitana |
Vitalidat | |
Escritors principals | |
Rasgos dialectals | |
Clasificación lingüistica | |
Indoeuropea | |
Codigos | |
ISO 639-1 | oc (occitán) |
ISO 639-2 | oci (occitán) |
ISO 639-3 | oci |
SIL | oci |
L'occitán lengadocián[1] u occitán central[2] ye un dialecto de l'occitán que se charra entre o Garona y o Roine. Presenta elementos comuns con o gascón, con o provenzal adintro de l'occitán, y tamién con o catalán y l'aragonés.
En a Edat Meya l'aragonés ampró uns pocos occitanismos que dimanaban d'o lengadocián, pus a mes gran part d'os occitanismos proveniban d'o gascón a traviés d'as vals pirenencas gasconas y biarnesas y d'a inmigración gascona.
Fonetica
[editar | modificar o codigo]Mantién sin palatalizar as consonants d'as silabas latinas CA- y GA- sin palatalizar: cantar, cabra ("craba"), gal ("gallo"), gaug ("goyo"), plaga, coincidindo con o provenzal, o catalán y l'aragonés.
Mantién os grupos –sp-, -st-, -sk-: espiar, tèsta ("cabeza"), escòla ("escuela"), coincidindo con o provenzal, o catalán y l'aragonés. Manimenos en as parlas lengadocianas d'o norte a vegadas a s pasa a h.
Se mantién l'a pretonica sin velarizar (de fueras d'en o norte, incluyindo Rouergue): castèl ("castiello"), aquel, passejada ("paseyo"), coincidindo con o provenzal, o catalán y l'aragonés.
Se mantienen os diftongos y triftongos: paire, aiga ("augua"), sau, pèira ("piedra"), buou, puei ("pueyo"), coincidindo con o provenzal.
Bi ha una -l- intervocalica que provién tanto de –L- como de –LL- latina: pala, salar, galina ("gallina"), bèla ("bella"). Coincide en esto con o provenzal.
Conservación d'a –s final d'o plural: portas ("puertas"), flors, a l'igual que en gascón, catalán y aragonés, pero diferenciando-se d'o provenzal.
No palatalización d'o grupo –CT-: fait (participio "feito"), lait ("leit"), coincidindo con o catalán y l'aragonés pero diferenciando-se d'o provenzal.
Conservación sin palatalizar d'a –l u –ll final: sal, nadal, vedèl ("vediello"), bèl, distinguindo-se n'esto tanto d'o provenzal como d'o gascón y coincidindo con o catalán y l'aragonés. Esta isoglosa ye una d'as que millor definen o espacio cheografico d'o lengadocián adintro de l'occitán.
Caita d'a –n final: pa ("pan"), vi ("vin"), bé ("adverbios de modo en l'aragonés|bien]]"), coincidindo con o catalán pero distinguindo-se d'o provenzal, d'o gascón y l'aragonés.
Betacismo, coindicindo con o gascón, o catalán septentrional y l'aragonés y distinguido-se d'o provenzal y part d'o nordoccidental.
Mantenimiento d'as consonants finals: cantat (participio "cantau"), vengut (participio "veniu"), prat ("prau"), lop ("lobo" en aragonés cheneral, "lupo" en aragonés central), còp, bèc ("pico"), coincidindo con o catalán y o gascón pero distinguindo-se d'o nordoccitán y o provenzal.
Morfolochía
[editar | modificar o codigo]Articlo los y las, distinguindo-se n'esto d'o provenzal.
Parlas lengadocianas
[editar | modificar o codigo]Adintro d'o lengadocián se distingue o meridional, o septentrional, l'occidental y l'oriental.
Referencias
[editar | modificar o codigo]- ↑ (an) Diccionario ortografico de l'aragonés (Seguntes la Propuesta Ortografica de l'EFA). Versión preliminar. Estudio de Filología Aragonesa. ISSN 1988-8139. Octubre de 2022.
- ↑ (fr) Nicolas Quint: Le languedocien de poche. Occitan central. Assimil 2007.
Bibliografía
[editar | modificar o codigo]- (fr) Pierre Bec: La langue occitane. Presses universitaires de France, 1973. Colection Que sais-je?
- (fr) Nicolas Quint: Le languedocien de poche. Occitan central. Assimil 2007.
- (fr) Nathalie Loveau, Michel Piquemal: Les mots des occitans. Edicions du Cabardès, 2013.
Dialectos de l'occitán | ||
---|---|---|
Auvernés | Gascón (Aranés, Biarnés, Cispirenenco) | Lemosín | Lengadocián | Provenzal (Shuadit, Nizardo, Mentonasco) | Vivaro-alpín |