Diocesi de Tortosa
|
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
| Diocesi de Tortosa Diœcesis Dertosensis | |
| Diocesi de Catalunya y o País Valenciano | |
| Entidat • Provincia |
Diocesi Tarragona |
| Capital | Tortosa |
| Superficie • Total |
6 450 km² |
| Población • Total (2007) |
279 312 hab. |
| Bispe | Enrique Benavent Vidal |
| Seu bispal | Seu de Santa María |
| Fundación | Sieglo IV |
 Extensión actual d'a diocesi de Tortosa | |
A Diocesi de Tortosa ye una diocesi que s'estendilla por municipios d'o sud de Catalunya y d'o nord del País Valenciano.
Perteneixe a la provincia eclesiastica de Tarragona, baixo o patronato de l'arcebispato de Tarragona.
Extensión actual
Actualment hi perteneixen de tot as comarcas d'o Baixo Ebro, o Baixo Mayestrato, o Montsià, a Ribera d'Ebro, os Puertos de Moriella y a Tierra Alta, y tamién parz d'as comarcas de l'Alto Mayestrato (Catín y Térich), d'o Baixo Campo (Colldejou, Pratdip y Vandellòs i l'Hospitalet de l'Infant) y d'o Priorato (la Bisbal de Falset, Cabassers, Capçanes, la Figuera, els Guiamets, el Lloar, Marçà, Margalef, El Masroig, el Molar y la Vilella Baixa).
División territorial d'a diocesi
-
Zonas -
Arciprestatos -
Municipios
Segregacions d'a diocesi de Tortosa
O conte Remón Berenguer IV de Barcelona donó lo priorato d'Alquezra a lo bispe de Tortosa debant a protesta d'os bispes de Uesca y Chaca. O 13 de chunio de 1242 l'arcebispe de Tarragona ordenó que este priorato fuese tornato a la diocesi de Uesca.
O 13 d'abril de 1209 o rei Pero II d'Aragón entregó as localidaz de Ledón y Arens de Ledón a lo bispe de Tortosa Gombal de Santa Oliva pa que las poblase. Antonio Ubieto Arteta creye que esta donación s'ha d'entender en relación con o pleito por o priorato d'Alquezar. O 13 de chunio de 1210 o bispe Remón de Castrocol de Zaragoza pactó con o bispe Gombal de Tortosa as mugas entre as dos diocesis. As localidaz de Calaceit, Ledón, Arens de Ledón y Algars quedoron en a diocesi de Tortosa dica lo concordato de 1953.
Cuan a dictadura franquista o territorio d'a diocesi historica de Tortosa fue redueito con a excusa de prebar d'adaptar as diocesis a las mugas provincials civils.
- O 2 de setiembre de 1955, fue publicato o Decreto d'a Sagrata Congregación Consistorial Cesaraugustanae et aliarum -Zaragoza y atras-. D'esta traza en l'anyo 1956, con a perduga d'Arens de Ledón, Calaceit, Cretas y Ledón en o Matarranya, a diocesi de Tortosa dixó d'estar present en Aragón. Bechín, que yera un enclau d'a diocesi de Teruel, fue adhibito a la diocesi de Tortosa en 1956 (encara que lo'n quitoron en l'anyo 1960). Por atra part Zaragoza perdeba a localidat lingüisticament castellanoparlant y antigament aragonesoparlant d'Olocau del Rei (Castellón), y Tortosa cedeba Maials a lo bispato de Leida.
- Dimpués o Decreto d'a Sagrada Congregación Consistorial De mutatione finium Dioecesium Valentinae-Segorbicensis-Dertotensis, de 31 de mayo de 1960, desmembraba d'o territorio d'a Diocesi de Tortosa as parroquias d'os Arciprestatos de Nules, Villa-reyal, Castellón de la Plana, Lucena y Albocázar (de fueras de Catín y Tírich) y las adhibiba a lo bispato de Segorb-Castellón chunto con Bechín.
Curiosidaz
As muga historica entre a diocesi de Tortosa y a diocesi y dimpués archidiocesi de Zaragoza estió chunto con l'orichen mayoritario d'os repobladors un d'os factors que influyoron en a muga lingüistica local entre l'aragonés y o catalán y dimpués entre o castellano y o catalán.
Por eixemplo Olocau del Rei ye castellanoparlant actualment por haber perteneixito a la diocesi de Zaragoza, a diferencia d'os atros lugars d'a comarca de los Puertos de Moriella, que siempre han estato d'a diocesi de Tortosa y son catalanoparlants.
D'igual traza son catalanoparlants os lugars y casals de Vistabella, Figueruelas, La Foia, L'Alcora y Araia (d'a Tinenza d'Alcalatén), Ribesalbes, Onda, Artesa, Talas, Zuera, Chinquer, Veyo, Ain, Eslida, Fondeguilla y Val d'Uixón (en a Plana Baixa y a Sierra d'Espadán) y son castellanoparlants churros Villafermosa, Cedramán, Zucaina, Castiello de Villamalefa, Ludient, Archelita, Vallat, Fanzara (que muga con o termin municipal de Ribesalbes), Ayódar, Villamalur (que muga con o termin municipal de Zuera), L'Alcudia de Veyo (a lo canto d'Aín y de Veyo, que ye una entidat menor de L'Alcudia de Veyo y catalanoparlant), en l'Alto Millars.
Tamién extensión historica orichinal d'a diocesi de Tortosa presenta un gran pareixito con a distribución d'o subdialecto tortosín. Os cuatre lugars d'o Matarranya que dica 1956 perteneixioron a la diocesi de Tortosa tienen una forma imperativa negativa diferent a los atros lugars d'ixa comarca (no parlesseu en cuenta de no parleu).
Artur Quintana comenta en a suya tesi doctoral sobre a parla de La Codonyera que belunas d'as isoglosas lexicas en o Baixo Aragón catalanoparlant dependen en part d'haber perteneixito a una diocesi u otra:
- Localidaz d'o Matarranya como Calaceit que historicament yeran d'a Diocesi de Tortosa conservan bisbe y localidaz d'o Mezquín-Guadalop la sustituiyen por o castellanismo Obispo, como muitas localidaz d'o Matarranya.
- En os lugars de Calaceit, Cretas, Arens de Ledón y Ledón (y en atros lugars on no fació a enquesta) se diz capellà, a diferencia d'atros lugars d'o Baixo Aragón que siempre han estado d'a diocesi de Zaragoza se diz vicari/viqueri/viquiari en a part sud u retó en a part norte (como l'aragonés rector, que se pronuncia /retor/).
- En a part de l'este d'o Matarranya dicen trona mientres que en a part de l'ueste d'o Matarranya y en o Mezquín-Guadalop dicen pedricadora/predicadora (como en aragonés "predicadera").
Bibliografía
- Emili Casanova: La fontera lingüística castellano-catalana en el País Valenciano. Revista de Filología Románica Vol 18, (2001) 213-260. [1]
- Artur Quintana: El parlar de la Codonyera. Resultats d'unes enquestes. Universidat de Barcelona, 1974.