Albert Einstein

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Articlo d'os 1000
Articlo destacau
Albert Einstein Nobel de Fisica
Información personal
Calendata de naixencia 14 de marzo de 1879
Puesto de naixencia Ulm (Imperio Alemán, hue Alemanya)
Calendata de muerte 18 d'abril de 1955
Puesto de muerte Princeton (Estaus Unius)
Ocupación Fisico

Albert Einstein (14 de marzo de 187918 d'abril de 1955) naixiu d'Alemanya, pero nacionalizau estausunidense. Estió un fisico teorico, y ye considerau como uno dos mas grans cientificos d'o pasau sieglo XX. Ye conoixiu por haber proposau a Teoría d'a Relatividat, y por as suyas contribucions relevants a o desembolique d'a mecanica cuantica, a mecanica estatistica y a cosmolochía. Obtenió en 1921 o Premio Nobel de Fisica por a suya explicación de l'efecto fotoelectrico y por os suyos "servicios a la Fisica Teorica".

Dimpués de formular a suya teoría cheneral d'a relatividat, Einstein esdevino conoixiu mundialment, o que ye estranio ta un cientifico. En os suyos zaguers anyos, a suya fama mesmo estió mas gran que no a d'atros cientificos d'a historia, y en a cultura popular, Einstein ye un sinonimo de belún con muita intelichencia, un chenio. A suya cara tamién ye reconoixida arredol d'o mundo. En 1999 Einstein fue nombrau o "Personache d'o Sieglo" por a revista Time.

En a suya honor se dio nombre a una unidat emplegada en fotoquimica, o einstein, y un elemento quimico, o einsteinio.

Biografía[editar | modificar o codigo]

Primeras anyadas[editar | modificar o codigo]

Choventut y estudios[editar | modificar o codigo]

Einstein cuan yera un nino

Einstein naixió en 1879 en Ulm, Württemberg, Alemanya, bels 100 km a l'este de Stuttgart. Os suyos pais estioron Hermann Einstein, un vendedor de leitos que levó dimpués un taller electroquimico, y a suya muller, Pauline Einstein (de naiximiento, Koch). Encara que perteneixeba a una familia chodiga no practicant, Albert fue ta una escuela catolica elemental, y por insistencia d'a suya mai, recullió licions de vigulín en a suya choventut. Cuan teneba 5 anyos, su tío li amostró una bruixola de pocha, y él paró cuenta que "bella cosa" en o "vueito" actuaba sobre l'agulla. Construyó modelos y trastes mecanicos por diversión, pero estió considerau un escolano pando de nino, probablement dislexico u simplament por timidez. Prencipió a aprender matematicas con bellas doce anyadas. Diz que suspendió matematicas en as anyadas posteriors, pero ixa remor no ye verdadera; se debe a un cambio en a traza d'asignar as notas, que levó ta ista confusión bellas anyadas dimpués. Dos tíos d'él favoreixioron os suyos intreses intelectuals en a suya nineza y adolescencia, socherindo-le y conseguindo-le libros sobre ciencia y matematicas.

O choven Albert

Dimpués d'a fallita d'o negocio electroquimico de su pai, en 1894 os Einstein emigroron dende Munich ta Pavía, Italia (amán de Milán). Albert remanió en Munich ta rematar a escuela. Completó o trimestre y viachó ta Pavia ta estar con a suya familia. En 1895, Einstein fizo o desamen d'ingreso t'a Eidgenössische Technische Hochschule (Universidat Politecnica Federal Suiza, en Zurich), pero suspendió a parte d'artes liberals. Fue nimviau por a suya familia enta Aarau, Suiza ta rematar a escuela segundaria. En 1896, Einstein recullió o suyo diploma d'educación segundaria.

Contino se matriculó en a Eidgenössische Technische Hochschule. En ixa mesma anyada, Einstein renunció a la suya ciudadanía alemana, convertindo-se en un "sin-d'estau". En 1898, Albert conoixió a Mileva Maric, una companyera de clase Serbia (que tamién yera amiga de Nikola Tesla), y s'inamoró d'ella. En 1900, li concedioron a Einstein un diploma d'amostranza en a Eidgenössische Technische Hochschule. Fue acceptau como ciudadano Suizo en 1901. En iste tiempo Einstein discutió os suyos intreses cientificos con una colla d'amigos, an que tamién i yera Mileva. Os dos tenioron una filla borde, Liserl, naixida en chinero de 1902.

Treballo y doctorau[editar | modificar o codigo]

Dimpués d'a suya graduación, Einstein no podió trobar un puesto de profesor, entre atras cosas, por que o suyo descaro como alumno heba enritau a muitos d'os suyos profesors. O pai d'un companyero de clase li aduyó a trobar treballo como examinador tecnico aduyant en a Usina Suiza de Patents en 1902. Astí, Einstein chudgaba a valura d'as solicituz de patents d'os inventors ta os trastes que amenistaban conoiximientos de fisica ta entender-los. Tamién aprendió a diferenciar a esencia d'as aplicacions mesmo a partir de malas descripcions, y o director li amostró a "exprisar-se correctament". De cabo cuan, Einstein rectificaba as errors de disenyo, entre que avaloraba a utilidat d'os inventos.

Einstein se casó con Mileva, que yera matematica, o 6 de chinero de 1903. Iste matrimonio estió una "sociedat" tanto personal como intelectual. Einstein se referiba con carinyo a Mileva como "una creatura que que ye o mío igual y que ye tan fuerte y independient como yo". Abram Joffe, en a suya biografía d'Einstein, diz que Mileva aduyó a-saber-lo a Einstein. Isto contradiz de raso a Ronald W. Clark qui, en a suya biografía, diz que Einstein pendeba en a distancia que entre él y Mileva existiba ta trobar a soledat necesaria ta fer o suyo treballo.

O 14 de mayo de 1904, naixió o suyo fillo, Hans Albert Einstein. En 1904, o suyo puesto en a Usina Suiza de Patens pasó a estar perenne. Obtenió o suyo doctorau dimpués de presentar a suya tesi "On a new determination of molecular dimensions" (Sobre una nueva determinación d'as dimensions moleculars) en 1905.

Ixa mesma anyada, sin tener guaire contacto con atros cientificos ta discutir as suyas teorías, Einstein escribió cuatro articlos que estableixen las bases d'a fisica moderna. Amás gran parte d'os fisicos son d'alcuerdo en que tres d'ixos articlos (os que describen o movimiento Browniano, l'efecto fotoelectrico, y a relatividat especial) mereixeban premios Nobel. Nomás en obtenió uno por l'efecto fotoelectrico. Isto ye una ironía, ya que Einstein ye muitismo mas conoixiu por a relatividat. O que fa importants ixos articlos ye que en cada uno d'ellos, Einstein pilló una ideya d'a fisica teorica, la levó dica a suyas consecuencias lochicas, y consiguió explicar resultaus experimentals que heban produciu mal de cabeza a os cientificos por muitas decadas.

Einstein presentó ixos articlos a os "Annalen der Physik", y os cuatro son conoixius como os "Articlos de l'Annus Mirabilis" (d'o Latín: Anyada extraordinaria). A Unión Internacional d'a Fisica Pura y Aplicada (International Union of Pure and Applied Physics) ( IUPAP ) celebrará o 100eno cabodanyo d'a publicación d'istos articlos 1905 como l'Anyada mundial d'a Fisica 2005'.

Brownian motion[editar | modificar o codigo]

En o primer articlo de 1905, tetulau "On the Motion—Required by the Molecular Kinetic Theory of Heat—of Small Particles Suspended in a Stationary Liquid" (Sobre o movimiento —Requiesto por a Teoría Cinetica Molecular d'a Calor— de particlas chiquetas suspendidas en un liquido estacionario), publicó o suyo estudio d'o movimiento browniano. Emplegando a teoría cinetica de fluidos establió que o fenomeno —que no teneba encara una explicación satisfactoria, manimenos haber ... a tamas d'haber estau observau por bellas decadas— proporcionó una evidencia empirica d'a existencia real d'os atomos. Tamién dio credibilidat a la mecanica estatistica, que yera alavez obchecto de controversia.

Antis d'iste articlo, os atomos no yeran soque un concepto útil, pero bi heba un debate entre os fisicos y quimicos sobre a suya existencia real. Iste treballo proporcionó un metodo ta contar atomos nomás uellando por un microscopio ordinario. Wilhelm Ostwald, uno d'os mainates d'a escuela "anti-atomo", dició posteriorment que se yera tornau en un creyent en os atomos a radiz d'a explicación d'Einstein d'o movimiento browniano.

Efecto Fotoelectrico[editar | modificar o codigo]

O segundo treballo, tetulau "On a Heuristic Viewpoint Concerning the Production and Transformation of Light", (Un punto de vista heuristico sobre a producción y transformación d'a luz) proposó a ideya d'os cuantos de luz (agora conoixius como fotons) y mostró cómo podeban estar emplegaus ta explicar fenomenos como l'efecto fotoelectrico. A ideya d'os cuantos de luz fue motivada por a derivación d'a lei d'a radiación d'un cuerpo negro por Max Planck, suposando que a enerchía luminosa solo podeba ser emesa u absorbida en cantidaz discretas, ditas cuantos. Einstein contrimostró que, suposando que a luz consisitiba de verdat en paquez discretos, podeba esplanicar o misterioso efecto fotoelectrico.

A ideya d'os cuantos de luz contradeciba a teoría ondulatoria d'a luz, que se seguiba d'as ecuacions de Maxwell de l'electromagnetismo, y d'a suposición d'a divisibilidat sinfinita d'a enerchía en sistemas fisicos. Mesmo dimpués, anque bels experimentos contrimostroron que as ecuacions d'Einstein ta l'efecto fotoelectrico yeran precisas, a suya explicación no fue acceptada universalment. Manimenos, por as envueltas de 1921, cuan li fue concediu o premio Nobel, amás gran parte d'os fisicos yeran convencius que a ecuación (hf = ø + yk) yera correcta y que os cuantos de luz yeran posibles.

A teoría d'os cuantos de luz estió una clau important d'a dualidat onda-particla, a ideya de que os sistemas fisicos pueden tener propiedaz de tipo ondulatorio y de tipo corpuscular, y fue un prencipio fundamental en a creyación d'a mecanica cuantica. No se obtenió un debuixo completo de l'efecto fotoelectrico dica a madureza d'a mecanica cuantica.

Relatividat especial[editar | modificar o codigo]

O tercer articlo d'Einstein fue tetulau "On the Electrodynamics of Moving Bodies" (Sobre a electrodinamica d'os cuerpos en movimiento). Iste articlo introdució a teoría especial d'a relatividat, una teoría sobre o tiempo, a distancia, a masa y a enerchía (coherent con l'electromagnetismo, pero ometió a fuerza d'a gravedat). A relatividat especial resolvió o problema que yera aparent dende l'experimento de Michelson-Morley, que contrimostró que as ondas de luz no viachaban a traviés de garra meyo, como atras ondas viachan a traviés de l'augua u de l'aire. A velocidat d'a luz yera pues absoluta, y no pas relativa a lo movimiento de l'observador. Ixo yera imposible baixo a mecanica clasica Newtoniana.

George Fitzgerald ya heba conchecturau en 1894 que o resultau de Michelson-Morley podeba deber-se a que os cuerpos en movimiento s'alcorzasen en a endrecera d'o suyo movimiento. Y belunas d'as ecuacions prencipals de l'articlo —as transformacions de Lorenz—ya heban estau introducidas en 1903 por o fisico holandés Hendrik Lorenz, refirmando matematicament a conchectura de Fitzgerald. Pero Einstein explicó as razons sozchacents ta ista rareza cheometrica. A explicación se basa en dos axiomas: uno estió a viella ideya de Galileo de que as leis d'a natura habrían d'estar as mesmas ta toz os observadors que se mueban con velocidat constant relativa; y l'atro estió l'axioma de que a velocidat d'a luz ye a mesma ta toz os observadors. a relatividat especial teneba bellas consecuencias chocantes, dau que os conceptos absolutos d'espacio y tiempo yeran refusaus de raso. A teoría se dició a posteriori d'a relatividat especial ta diferenciar-la d'a suya posterior teoría d'a relatividat cheneral, que incluye tamién a os observadors con movimiento accelerau.

A teoría ye plena de aparens paradoxas, que pareixen no tener sentiu; pero Einstein resolvió ixas escontradicions.

Equivalencia d'a Enerchía[editar | modificar o codigo]

O cuatreno articlo, tetulau "Does the Inertia of a Body Depend Upon Its Energy Content?" (Pende a inercia d'un cuerpo en o suyo conteniu enerchetico?), publicau a fins de 1905 mostró una deducción mas d'os acsiomas d'a relatividat, a relación enerchía-masa, escrita orichinalment por Einstein como m = E/c². Ista deducción, rescrita, ye a famosa ecuación de que a enerchía en reposo (E) ye igual a la masa (m) por a velocidat d'a luz (c) elevada a lo cuadrau:

.

Einstein consideró que ista ecuación yera d'importancia fundamental, porque mostraba que a materia y a enerchía no yeran que formas diferens d'a mesma substancia. Sindembargo, muitos cientificos se mirón a ecuación (y a relatividat especial) cómo a bella cosa embelecadora, pero insignificant dica as anyadas 1930s.

A ecuación s'asocia con as armas nucleyars y esplica cómo pueden producir tals cantidaz d'enerchía. A conisión exacta entre a ecuación y as armas ye manimenos menos conoixida. Medindo a masa d'os nucleus d'uranio y as masas d'os produtos d'a fisión nucleyar, se puede comprebar que esiste una perda de masa, que, seguntes a ecuación debandita, se torna en una cantidat inmensa d'enerchía, que se libra en a fisión. Isto levó a os fisicos en os anyos 1930 a prencipiar a considerar a posibilida d'as armas nucleyars.

Os anyos intermeyos[editar | modificar o codigo]

En 1906, Einstein fue ascendiu a desaminador tecnico de segunda clase. En 1908, Einstein fue contractau en Berna, Suiza, como dozent (Privatdozent), sin participación en o gubierno d'a universidat. O suyo segundo fillo naixió o 28 de chulio de 1910. En 1912, Einstein prencipia a parlar d'o tiempo como a cuatrena dimensión.

Einstein s'esvurció de Mileva o 14 de febrero de 1919 y se casó decamín con a suya prima Elsa Loewenthal (apelliu de soltera, Einstein, ya que Loewenthal yera o d'os suyo primer hombre, Max), o 2 de chunio de 1919. Elsa yera prima-chermana d'Albert (por parti de mai) y segunda por parti de su pai. Teneba tres anyadas mas que Albert. No naixión fillos d'iste matrimonio

En 1914, chusto antis d'o prencipio d'a Segunda guerra mundial, Einstein s'asentó en Berlín como profesor en a Universidat local y fue nombrau miembro de l'Academia prusiana de Ciencias. O suyo pacifismo y oríchens chodigos irritoron a os nacionalistas alemans, que encetón una campanya ta desacreditar a suyas teorías.

Dende 1914 a 1933 fue o director de l'Instituto de Fisica Kaiser Wilhelm en Berlín, y en iste tiempo recullió o suyo Premio Nobel, y fació os escubrimientos mas sonaus.

Relatividat cheneral[editar | modificar o codigo]

En Noviembre de 1915, Einstein presentó, en una serie de charradas debant d'a Academia Prusiana de Ciencias, a Teoría cheneral d'a relatividat. A charrada final tenió a suya fuga con a introducción de una ecuación que sustituiba a lei d'a gravedat de Newton. Ista teoría consideraba que toz os observadors yeran equivalents, no solo os que se mueven con velocidat uniforme. En a relatividat cheneral, a gravedat ya no que un fuerza (como en a lei d'a gravedat Newton), ye una consecuencia d'a curvatura de l'espacio-tiempo. A teoría proporcionó os fundamentos ta l'estudeo d'a cosmolochía y as ainas t'acatar muitas caracteristicas de l'universo que no estión descubiertas dica muito dimpués d'a muerte d'Einstein.

A teoría esió desembolicada partindo d'o razonamiento matematico y l'analís racional, no dende a experimentación y l'observación, o que favoreció lo escepticismo de muitos cientificos. Pero a suya ecuación permitió de fer pronosticos y disenyar prebas ta avalurar-la, y cuan istas prebas se fizon, (p.eix. cuan se midió a curvatura d'as rayadas solars mientres un eclix solar, se contrimostró que os pronosticos d'a teoría yeran correctos. O 7 de noviembre de 1919, The Times informó d'a confirmación y dende alavez, a teoría enampló a fama d'Einstein, revolucionó a fisica, y pasó muitas atras prebas (y dica agora s'ha contrimostrau correcta, a diferencia d'atras teorías cientificas).

A relación d'Einstein con a fisica cuantica ye de destacar. Fue o primer, mesmo antis que Max Planck, o escubridor d'o cuanto, en decir que yera una teoría revolucionaria. O suya ideya d'os cuantos de luz fue una fita ta crebar a traza clasica d'acatar a fisica.

A mecanica cuantica y a entrepetación de Copenhague[editar | modificar o codigo]

A meyaus d'os 1920s, cuan a teoría cuantica orichinal evolucionó enta una nueva mecanica cuantica, Einstein refusó a Entrepetación de Copenhague d'as nuevas ecuacions porque proposaba un modelo prebabilistico, no Visualizable d'os fenomenos fisicos. Einstein i yera d'alcuerdo en que a teoría yera a millor que en disposaban, pero Eistein miraba una explicación que fuese mas "completa", ye decir, deterministica. A suya creyencia que a fisica describiba as leis que gubiernan as "cosas reals" l'heba levau o os suyos exitos con os atomos, fotons y a gravedat, y no quereba abandonar ixa fe.

A suya frase, "A mecanica cuantica que en veras imponent. Pero una voz interior me diz que no ye encara a real. A teoría diz a-saber-lo, pero no nos amana a os secreto d'O Viello Dios. Yo soi de raso convenciu que Él no arrulla os daus" apareixe en una carta de 1926 ta Max Born. No yera pas un refús d'as teorías probabilisticas per se. Él tamién heba emplegau l'analís estatistico en os suyos treballos sobre o movimiento Browniano y a fotoelectricidat. In articlos publicaus antis de l'anyada miraglosa 1905, mesmo heba descubierto os ensembles de Gibbs por sí mesmo. Per no creyeba que, en o fundo, a realidat fisica se portase aleatoriament.

Estatistica de Bose Einstein[editar | modificar o codigo]

En 1924, Einstein recullió una comunicación curta d'un choven fisico indio, dito Satyendra Nath Bose, que describiba a luz como un gas de fotons, demandando l'aduya d'Einstein en a suya publicación. Einstein paró cuenta que as mesmas estatisticas podeban aplicar-sen a os atomos, y publicó un articlo en alemán (alavez, a lingua franca d'a fisica) describindo o modelo de Bose y as suyas implicacions. A Estatistica de Bose Einstein describe agora cualsiquier colla d'as particlas conoixidas como bosons. Einstein tamién aduyó a Erwin Schrödinger en o desembolique d'a distribución cuantica de Boltzman, un modelo ta os gases, mezcla entre a mecanica cuantica y a clasica, anque no querió que o suyo nombre fuese encluyiu en l'articlo.

Zagueras anyadas[editar | modificar o codigo]

Einstein viello

Einstein, chunto con o suyo antigo estudiant Leó Szilárd co-inventón un tipo de refricherador (dito o refricherador d'Einstein) en 1926. [1] [2] l'11 de noviembre de 1930. Lis ne fue dau o numero de patent US1781541, y cubriba un ciclo termodinamico de refricheración que proporcionaba fredor sin partis móbils, con una presión constant, y solo calor como dentrada. Emplegaba amonio, butano y augua.

Dende que Adolf Hitler plegó a o poder en 1933, a expresión de l'odio nacionalista enta Einstein plegó a nuevos nivels. Estió acusau por o rechimen Nacional Socialista de creyar una "fisica chodiga" en contraste con a Deutsche Physik—u "fisica Aria". Os fisicos Nazis (incluyendo-bi os premios Nobel Johannes Stark y Philip Lenard) continoron prebando de desacreditar as suyas teorías y de meter en listas negras a os fisicos alemans que las amostraban (como Werner Heisenberg). Einstein ya heba fuyiu ta os Estaus Unius, an fixó a suya residencia perenne. Acceptó una plaza en o recient devantau Institute for Advanced Study en Princeton, New Jersey. Pasó a estar ciudadano americano en 1940 (encara que continó tenendo a suya ciudadanía suiza).

Einstein pasó as zagueras cuaranta anyadas d'a suya vida prebando d'unificar a gravedat y l'electromagnetismo, mirando una teoría que aunise a gravedat y l'electromagnetismo.

Princeton[editar | modificar o codigo]

O suyo treballo en Princeton se centró en a unificación d'as fuerzas fundamentals, que él s'en referiba como a teoría d'o campo unificau. Se miró de construir un modelo, baixo as condicions adecuadas, que describise todas as fuerzas como diferens manifestacions d'una fuerza unica. A suya prebatina yera difícil ya que as fuerzas nucleyars feble y fuerte no fueron acatadas independienmen dica alredol de 1970, 15 anyadas dimpués d'a muerte d'Einstein. L'obchectivo d'Einstein pervive en as prebatinas actuals enta l'unificación d'as fuerzas, particularment por meyo d'a teoría d'as cuerdas.

Teoría cheneralizada d'a gravitación[editar | modificar o codigo]

Einstein prencipió a construir una teoría cheneralizada d'a gravitacion con a lei universal d'a gravitación y d'a fuerza electromagnetica en a suya primera prebatina ta prebar a unificación y simplificación d'as fuerzas fundamentals. En 1950, describio o suyo treballo en un articlo d'a Cientific American. Einstein fue guiau por a creyencia de una unica mida estatistica d'a varianza ta tot o conchunto de leis fisicas y investigó as propiedaz similars de l'electromagnetismo y a gravedat, pues as dos son d'alcance sinfinito y siguen una lei cuadratica inversa.

A teoría cheneralizada d'a gravitación d'Einstein ye un enfoque matematico universal d'a teoría de campos. Rechiró a traza de reducir lochicament os diferens fenomenos a bella cosa ya conoixida u evident. Einstein prebó d'unificar a gravedat y l'electromagnetismo d'una traza que tamién levó a un entendimiento sutil d'a mecanica cuantica.

Einstein esmaxinó un continuum espacio-temporal con una estructura cuatridimensional, expresau en acsiomas representaus por vectors de cinco components. As particlas apareixeban en como rechions amugadas en o espacio, an que a fuerza d'o campo u a densidat d'enerchía son particularmen altas. Einstein trató as particlas subatomicas en ista rechira como obchectos embebius en o campo unificau. Tamién investigó una cheneralización natural d'os campos tensorials simetricos.

En ixas envueltas, Einstein yera cada vez mas isolau en a suya rechira sobre a Teoría Cheneralizada d'a Gravitación (estando caracterizau como un cientifico barrenau), y no tenió exito en as suyas prebatinas d'unificar a Relatividat cheneral y a mecanica cuantica.

Zagueras anyadas[editar | modificar o codigo]

En 1948, Einstein perteneixio a o comité orichinal que resultó en a fundacion d'a Brandeis University. En 1952, o gubierno israelín li proposó acceptar o puesto de segundo president, pero Einstein refusó a oferta. O 30 de marzo de 1953, Einstein libró una teoría de campos unificada reVisada.

Morió en Princeton o 18 d'abril de 1955, deixando sin resolver a Teoría Cheneralizada d'a Gravitación. Fue cremau o mesmo día en Trenton, Nueva Jersey. As suyas cenisas las chitoron a l'aire en bel puesto que no se fizo publico. O suyo celebro fue preservau por Dr. Thomas Stoltz Harvey, qui fació l'autopsia d'Einstein.

Visión relichiosa[editar | modificar o codigo]

Se considera cheneralment que a visión relichiosa d'Einstein yera deista: creyeba en un "Dios que se revela en harmonía con tot o que esiste, no en un Dios que s'embreca con o destín y as accions d'os hombres". Einstein querió "saber cómo creyó Dios o mundo": Él resumiba as suyas creyencias relichiosas asinas: "A mía relichión consiste en una humil admiración d'o esprito inamugable superior que se revela en os chiquez detalles que podemos percebir con a nuestra feble mente". O punto de Vista d'Einstein sobre Dios y a relichión se veye reflexato en as siguiens frases d'él:

  • Dios no chuga a os daus con l'universo..
  • Dios ye sutil, pero no malicioso.
  • O que realment m'intresa ye saber si Dios tenió bella opción en a creyación de l'universo.
  • Yo quiero saber os pensamientos de Dios; o demás son detalles.
  • A Dios no le percuten as dificultaz matematicas. Él fa as integrals empiricament.
  • A ciencia sin a relichión ye coixa. A relichión sin a ciencia ye ciega.
  • Creigo que o sentimiento relichioso cosmico ye amás fuerte y noble motivación ta un investigador cientifico.

Respective d'a suya visión relichiosa, se troba parcialment condensata en uno d'os suyos escritos, que ye conoixito coloquialment con o nombre de Carta de Dios.

Visión Politica[editar | modificar o codigo]

Einstein se consideraba pacifista y humanitario. L'FBI americano teneba un fichero de 1427 planas sobre as suyas actividaz y recomendó que li se refusase a dentrada en os Estaus Unius como immigrant, alegando que Einstein "creye, aconsella, advoga y amuestra una doctrina que podría permitir que l'anarquía s'implantase y resultase un 'gubierno solo de nombre',".

Einstein s'oposaba a las trazas de gubierno tiranicas, y por ista razón (y as suyas radices chodigas) s'oposó a o rechimen nazi, y en fuyó salindo d'Alemania poco dimpués d'a suya institución. En primeras, yera a favor d'a construcción d'a bomba atomica, ta asegurar que Hitler no lo fese primero, y mesmo ninvió una carta a Roosevelt (o 2 d'agosto de 1939) antis d'a Segunda Guerra Mundial consellando-le que encetase un programa ta creyar una arma nucleyar. Roosevelt respondió creyando un comité ta l'investigación de l'emplego de l'uranio como una bomba, que en bellas anyadas fue succediu por o Prochecto Manhattan. Dimpués d'a guerra, manimenos, Einstein advogó por o desarme nucleyar. Albert Einstein, chunto con Albert Schweitzer y Bertrand Russell luitón contra as prebatinas y bombas nucleyars. Él y Bertrand Russell presentón o manifiesto de Russell-Einstein y organizón cuantas conferencias.

Albert Einstein refirmó o Sionismo, pero con reserbas. Refirmaba l'asentamiento Chodigo en a tierra orichen d'o chudaismo y participó activament en a creyación d'a Universidat Hebrea de Cherusalem a qui legó os suyos papels. Sindembargo, s'oposaba a o nacionalismo y exprisó o suyo escepticismo sobre si una nación-estau chodiga yera a millor solución. Quizau preixinaba a chodigos y arabes vivindo en paz en a mesma tierra. En as suyas zagueras anyadas refusó una oferta ta estar o segundo presidente d'o recient creyau Estau d'Israel.

personalidat[editar | modificar o codigo]

Albert Einstein estió mui repectau por o suyo carácter amable y amistoso, enradigau en o suyo pacifismo. Yera modesto en parlar d'as suyas habilidaz; tamien tenió actituz y manieras caracteristicas, y un gran sentiu d'a humor, como fa veyer a fotografía de baixo. Antimás, Einstein tocaba o vigulín.

Libros d'Albert Einstein[editar | modificar o codigo]

Biografías d'Einstein[editar | modificar o codigo]

  • Ronald W. Clark|Clark, Ronald W. (1971). Einstein: The Life and Times. ISBN 0-380-44123-3
  • Abraham Pais|Pais, Abraham (1982). Subtle is the Lord. The Science and the Life of Albert Einstein. ISBN 0-19-520438-7

Vinclos externos[editar | modificar o codigo]

Archivos[editar | modificar o codigo]

Textos y fotografías[editar | modificar o codigo]

Gubierno[editar | modificar o codigo]

Citas[editar | modificar o codigo]


Predecesor:
Charles Édouard Guillaume
Premio Nobel de Fisica
1921
Succesor:
Niels Bohr