Diferencia entre revisiones de «Pinus halepensis»
m r2.6.4) (Robot Adhibito: Modificato: fr:Pinus halepensis |
m r2.6.4) (Robot Adhibito: udm:Халебысь пужым |
||
Linia 74: | Linia 74: | ||
[[sv:Aleppotall]] |
[[sv:Aleppotall]] |
||
[[tr:Halep çamı]] |
[[tr:Halep çamı]] |
||
[[udm:Халебысь пужым]] |
|||
[[uk:Алепська сосна]] |
[[uk:Алепська сосна]] |
Versión d'o 03:00 5 chul 2011
Pinus halepensis | ||||||||||||||||
Pinus halepensis | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Pinus halepensis | ||||||||||||||||
Mill, 1768 | ||||||||||||||||
Distribuzión d'o pin borde. |
O pin borde u pinarra (Pinus halepensis (Mill., 1768)), que tamién se conoix con os nombres de pin carrasco e pin albar (anque ixes dos son más chenerals de toda Espanya, no só que d'Aragón), ye un pin (en o chenero Pinus) d'a familia Pinaceae, propio d'o clima mediterranio de tierras baixas e maritimas.
En Aragón no i ye una espezie guaire abundant, estando un árbol ocasional en amás gran parte d'a Comunidat quan ye d'orichen silbestre, e plantato como árbol ornamental en cualques billas e ciudatz. As solas formacions naturals d'estes pins en Aragón amaneixen en as comarcas de clima más suau per a prosimidat con a mar, p. ex. en a baixa Matarraña, o Baixo Aragón|Campo d'Alcañiz e lo Mayestrato. En altras comunidaz autonomas de millor influencia mediterrania forma grans estensions, como en a Comunidat Valenciana e Catalunya. En as Islas Baleyars ye la espezie de pin que más i domina.
Descrizión
As agullas son berdas más claras que no en altros pins ta rebotar a luz solar, dica bella miqueta más amarelliscas talment, pribando ansinas que s'escalfen masiato e deixando-les cabidar a umedat que tan prenzipal ye en os ixecos ambients mediterranios a on que abitan. En este sentito, son o pin silbestre millor adaptato en as condizions de baixa plubiometría d'a cuenca mediterrania, e gosa suportar bien as caloradas d'os estíus. D'ibierno, son más sensibles con as cheladas, estando este lo factor restritibo en a suya destribuzión en o interior.
l'Apelatibo cultista de pin «albar», nombre con lo que apareix en buena cosa d'a bibliografía hispanofablant, no demana si que d'a colorazión d'a suya crosta, grisa u blanquiñosa, más clareta que no en altras espezies de Pinus (d'o latín «albus», blanco). Os estrobilos (piñas) son más prolargatos que no en as altras espezies de pins, e maturan en 24 meses.
Ecolochía
Conzide a sobén con a carrasca, e la ha desplazata en bellas zonas a on que lo carrascal ye a bechezatión climax perque creixe más rapedo e resiste millor a presión umana de deforestazión. En Aragón coesiste a sobén con as formacions de Pinus pinaster que i son más dominaderas per a suya millor resistencia a lo frido, e ye completament sostituito per ixa altra espezie en o Preperineu uescán.
En bellas zonas d'a Depresión de l'Ebro prou duras ta la carrasca, a pineta con coscollar e pin borde i ye la bechetazión climax.
Imachens
-
P. halepensis a ran d'a mar en Probenza.
-
Pinarreta fendo forma de "bandera" en a costa crobata.
-
Pins dispersos en Marruecos.
-
Grans formazions en a Provincia de Malaga.
-
Detalle d'as agullas.
-
Piña.
-
Tres piñas de diferent grau de maturazión.
-
Pinarra.
Enrastres externos
- Wikispecies tiene un articlo sobre Pinus halepensis.
- Se veigan as imáchens de Commons sobre pins bordes.