Astato

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Astato
PolonioAstatoRadón
I

At

Ts
Información cheneral
Nombre, simbolo, numero Astato, At, 85
Serie quimicahalochenos
Grupo, periodo, bloque 176, p
Colorsolido negro
Peso atomico (210) g·mol−1
Configuración electronica [Xe] 4f14 5d10 6s2 6p5
Electrons por capa 2, 8, 18, 32, 18, 7
Propiedaz fisicas
Fasesolido
Punto de fusión575 K
(302 °C, 576 °F)
Punto d'ebullición610 K
(337 °C, 639 °F)
Entalpía de vaporización40 kJ·mol−1
Presión de vapor
P/Pa 1 10 100 1 k 10 k 100 k
at T/K 361 392 429 475 531 607
Propiedaz atomicas
Estatos d'oxidación±1, 3, 5, 7
Electronegatividat2.2 (escala de Pauling)
Enerchías d'ionización 1ª: 890±40 kJ·mol−1
Radio covalent150 pm
Radio de van der Waals202 pm
Atra información
Ordenación magneticano data
Conductividat termal(300 K) 1.7 W·m−1·K−1
Numero CAS7440-68-8
Isotopos mas estables
iso AN Vida MD ED (MeV) PD
210At traza 8.1 h ε, β+ 3.981 210Po
α 5.631 206Bi
211At sin 7.2 h

L'astato ye un elemento quimico d'a tabla periodica de simbolo At y de numero atomico 85. Iste elemento radioactivo se forma de manera natural a partir d'a desintegración de l'uranio y o torio, y ye o mas pesato d'os halochenos.

Caracteristicas prencipals[editar | modificar o codigo]

Iste element altament radioactivo, seguntes se confirma por espectrometría de masas se comporta quimicament de traza muit parellana a os atros halochenos, mas que mas o yodo (probablement s'acumula en a glandula tiroide como o yodo). L'astato ye probablement mas metalico que o yodo. Investigadors d'o Laboratorio Nacional Brookhaven han realizato experimentos, en os que han identificato y mesurato reaccions elementals a on bi interviene l'anión astatur (At -).

A cantidat total d'astato en un momento determinato, en tota a crosta terrestre se creye que ye inferior a 30 gramos, parando cuenta que iste elemento se creya continament (a partir de l'uranio y o torio presents en a crosta terrestre) y se torna a descomposar en atros elementos a escape.

Historia de l'elemento[editar | modificar o codigo]

L'astato (d'o griego astatos que significa "inestable") fue sintetizato por primera vegada en 1940 por Vall R. Corson, K. R. MacKenzie, y Emilio Segre d'a Universidat de California, Berkeley bombardeyando atomos de bismuto con particlas alfa por meyo d'una reacción en un ciclotrón.

Producción[editar | modificar o codigo]

L'astato se produce bombardeyando bismuto con particles alfa enercheticas ta obtener At-209 y At-211 con uns periodos de semidesintegración relativament luengos, que pueden estar alavez deseparatos por destilación d'o bismuto fendo-lo calentar en presencia d'aire.

Isotopos[editar | modificar o codigo]

L'astato tien bels 20 isotopos conoixitos, y toz éls son radioactivos; o isotopo de vida mas luenga ye l'At-210 con un periodo de semidesintegración de nomás 8.3 horas.

Vinclos externos[editar | modificar o codigo]

Commons
Commons
Se veigan as imáchens de Commons sobre l'astato.