Viscasiellas

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Viscasiellas
Despoblau medieval d'Aragón
Entidat
 • País
 • Provincia
 • Comarca
 • Municipio
Despoblau medieval
 Aragón
 Uesca
Alto Galligo
Candarenas
Partiu chudicial Chaca
Población
 • Total

0 hab.
Altaria
 • Meyana

780 m.
Parroquial
 • Diocesi
 • Arcipestrau

Chaca
Samianigo
Coordenadas
Viscasiellas ubicada en Aragón
Viscasiellas
Viscasiellas
Viscasiellas en Aragón

Viscasiellas yera un lugar medieval y actual pardina, a pardina de Viscasiellas (en castellano Viscasillas) situada en o municipio de Candarenas.

Toponimia[editar | modificar o codigo]

D'o latín VESCAE "puesto folludo" y o sufixo diminutivo -iella.[1]

Historia[editar | modificar o codigo]

Viscasiellas ye un d'os lugars d'a redolada que facioron solemne voto a Sant Indalecio en 1187.

En un documento de l'anyo 1191, os chirmans Sancho de Lerés, Pedro de Oz, Berengario y Magdalena alcuerdan donar a o primero unas posesions:

illam hereditatem de Bescasella cum Benue (...) sicut pertinuit ad domna Ciresa nostra avia et ad patrem nostrum domnum Petrum de Bosa et ad domna Tota mater nostra

Como pasó con atros muitos pueblos, bi habió una vesita o día 25 de chunio de 1338 de chents venidas de Uesca pa replegar diners pa la construcción d'a seu de Santa María. Por ixas envueltas a ilesia parroquial teneba a categoría de rectoría y o suyo rector yera Martín Cardial. Atra vegada fue vesitada o día 31 d'agosto de 1405 por os recautadors uescanos, bosando-se cinco sueldos. En o sieglo XVI, encara conservaba a categoría de rectoría.

Leyendas[editar | modificar o codigo]

Como en atros muitos lugars de l'Alto Aragón se conserva o mito d'as güelas. Aquí as dos mullers no fuoron acullidas por os habitants d'Orna de Galligo, a tamás d'a mediación de dos monches arribaus dende Chaca. A la fin os monches cansos de barallar marchoron atra vegada ta Chaca portiando-se a las viellas que ingresoron como monchas en un convento beneditin.

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. (es) Geografía medieval de Serrablo. José Miguel Navarro López. Colección «A Lazena de yaya», 15. ISBN 84-8127-104-7


Lugars desapareixius d'o municipio de Candarenas
Angüé | Ascany | Grusuet | Ligüé | Linastrué | Medianeta | Viscasiellas