Sant Pavlo

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Sant Pavlo

Icono bizantín

Información personal
Nombre Sant Pavlo
Apodo: {{{apodo}}}
Naiximiento 9
Tarso
Muerte 67
Roma
Información relichiosa
Festividat 29 de chunio (martirio chunto a Pero)
25 de chinero (conversión de Pavlo)
10 de febrero (naufrachio en a Isla de Malta)
18 de noviembre (dedicación d'a Basílica de San Pavlo Extramuros).
Venerau en Ilesia Catolica, Ortodoxa y protestantismo.
Simbolochía
Patronache Roma, Grecia, Malta, Écija, teologos y prensa catolica
Centro de pelegrinache {{{puesto pelegrinache}}}
Ordens {{{orden}}}
Beatificación {{{beatificación}}}
Canonización
Qüestions {{{qüestions}}}

Pavlo de Tarso (orichinalment Saulo de Tarso y dimpués Pavlo), conoixito tamién como San Pavlo l'Apóstol d'os Chentils (Tarso, entre o 7 y 10 - Roma, 64 u 67) se considera una fegura clau en o desembolique, o evanchelismo y a pedricación d'o cristianismo en o mundo conoixito de l'Imperio Romano.

Muitos cristianos lo consideran un interprete important d'as amostranzas de Chesús de Nazaret. Pavlo ye descrito en o Nuevo Testamento como un chodigo helenizato y ciudadán romano de Tarso, en a rechión de Cilicia (hue Turquía), erudito d'o chudaísmo d'a branca d'os fariseus, y perseguidor d'os cristianos antis d'a suya conversión camín de Domás en a que Pavlo sintió a voz de Chesús, y se convirtió a lo cristianismo. Dimpués de ser aceptato por a resta d'os apóstols, recibió lo encargo de pedricar o evanchelio a los "chentils" (ye decir, os no chodigos) de l'Imperio Romano, portiando lo mensache d'o cristianismo a numerosas rechions d'Asia la Chica y d'Europa incluindo Roma y, seguntes a tradición, encara que no ye escrito en a Biblia, tamién a Hispania.

Li s'atribuye a escritura de catorce cartas u epistolas, conoixitas como Epistolas Paulinas que constituyen o fundamento teolochico y eclesiolochico d'o Nuevo Testamento y d'orientar definitivament a comunidat relichiosa a superar a hipoteca d'un chudaismo nacionalista y zarrato que'n menazaba la universalidat. Pavlo ye venerau como santo por tota la cristiandat. A suya festividat se celebra o 29 de chunio chunto con la de Sant Pero, mientres que a festividat d'a suya conversión ye o 25 de chinero.

San Pavlo en fuents aragonesas[editar | modificar o codigo]

Ye nombrato en o "Liber Regum"

en aquel tiempo era Simon Magus l encantador en Roma. Est Nero fizo meter en cruç a Sant Per e fizo degollar a Sant Paul, e fizo matar a Senecha, so maiestro, qui era muit sage

En un testamento d'o 31 de mayo de 1353 d'o sinyor d'Alfacharín Tomás Cornel nombran una capiella de Sant Per y de Sant Pavlo en Zaragoza:

Primerament, esleymos nuestra sepultura en la eglesia del monesterio de los freyres predicadores de la ciudat de Çaragoça, en la capiella de Sant Per e de Sant Paulo, en la cual jace la noble dona Violant de Pallás, madre nuestra, e la noble dona María de Luna, muller nuestra, en aquel lugar es a ssaber do la madre nuestra es enterrada. La cual sepultura e expenssas de aquella, queremos que sia feyta bien e honradament, segunt que a nós conviene, por los espondaleros nuestros dius scriptos.

Lugars on se celebra[editar | modificar o codigo]

Ilesias dedicatas a San Pavlo[editar | modificar o codigo]

Bibliografía[editar | modificar o codigo]

  • (es) Dreyfus, Paul. Pablo de Tarso: Ciudadano del Imperio. Ediciones Palabra, Madrit, 1997, ISBN 9788482391335.
  • (es) Piñero, A. y C. A. Segovia, Guía para entender a Pablo de Tarso. Madrid: Editorial Trotta, 2013.
  • (en) Rudolph, D. A. A Jew to the Jews: Jewish Contours of Pauline Flexibility in 1 Corinthians 9:19-23. Tubinga: J. C. B. Mohr-P. Siebeck, 2011. ISBN 978-3-16-149293-8
  • (es) Segovia, C. A. ¿Fue Pablo cristiano? El redescubrimiento contemporáneo de un judío mesiánico. Madrid: Editorial Trotta, 2013.
  • (en) Stendahl, K. Paul Among Jews and Gentiles. Philadelphia: Fortress Press, 1976.
  • (en) Stendahl, K. Final Account: Paul's Letter to the Romans. Minneapolis: Fortress Press, 1995. ISBN 0-8006-2922-1.
  • (en) Stowers, S. K. A Rereading of Romans: Justice, Jews, and Gentiles. New Haven: Yale University Press, 1994. ISBN 0-300-07068-3.
  • (en) Johnson Hodge, C. E. If Sons, Then Heirs: A Study of Kinship and Ethnicity in the Letters of Paul. Nueva York: Oxford University Press, 2007. ISBN 978-0-19-518216-3
  • (en) Nanos, M. D. The Mystery of Romans: The Jewish Context of Paul's Letter. Minneapolis: Fortress Press, 1996. ISBN O80062937X
  • (en) Nanos, M. D. The Irony of Galatians: Paul's Letter in First-Century Context. Minneapolis: Fortress Press, 2002. ISBN 978-0-8006-3214-4.
  • (en) Fredriksen, P. "Judaizing the Nations: The Ritual Demands of Paul's Gospel". New Testament Studies 56 (2010): 232-52 Online version (Boston University).
  • (en) Gager, J. G. Reinventing Paul. Nueva York: Oxford University Press, 2000. ISBN 0-19-513474-5.
  • (en) Gaston, Ll. Paul and the Torah. Vancouver: University of British Columbia Press, 1987. ISBN 978-1-59752-538-1.
  • (en) Eisenbaum, P. Paul Was Not a Christian: The Original Message of a Misunderstood Apostle. Nueva York: HarperCollins, 2009. ISBN 978-0-06-134991-1.
  • (en) Elliott, N. The Rhetoric of Romans: Argumentative Constraint and Strategy in Paul's Dialogue with Judaism. Sheffield: Sheffield Academic Press, 1990. ISBN 978-0-8006-6202-8.
  • (en) Elliott, N. Liberating Paul: The Justice of God and the Politics of the Apostle. Sheffield: Sheffield Academic Press, 1995. 2ª ed. ISBN 978-0-8006-2379-1.

Vinclos externos[editar | modificar o codigo]