Pelegrinache

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Pelegrins en o camín de Sant Chaime, gravato alemán de l'anyo 1568.

Un pelegrinache u pelegrinación ye un viache ta un puesto considerato como sagrato por una relichión pa obtener os favors d'una divinidat u santo u augmentar l'autoconoixencia mientres a rota. As rotas d'os pelegrins a sobén creyan muita riqueza por o comercio y o trafego de personas y s'han convertito en una atracción pa o turismo moderno. Un pelegrín ye un viachero que visita cualque puesto sagrato, cuasi siempre por motivos relichiosos.

Etimolochicament pelegrín significa "extranchero", "expatriato" y a connotación relichiosa la prenió por a naturaleza d'os puestos por on se feba o pelegrinache. Dimpués o termin s'extendió a cualsiquier puesto destacato, como por eixemplo as casas d'os artistas pa os fans. Un eixemplo destacato d'este pelegrinache laico sería a casa d'Elvis Presley.

En a Europa cristiana d'a Edat Meya se distinguiban tres clases de pelegrins:

En o mundo musulmán o pelegrinache ta Meca se diz Al-hadjdj, que en l'aragonés d'os moriscos yera Alhach.[1]. Entre os aragonesismos trobaus en a obra de Mohamad Rabadán tenemos alhiche ("pelegrinache"), alhichar ("pelegrinar") y alhichantes ("pelegrins")[2].

Veyer tamién[editar | modificar o codigo]

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. Eduardo Vicente de Vera: El aragonés: Historiografía y Literatura, Zaragoza, Mira editores, 1992.pp 216.
  2. José Antonio Lasarte López: Poemas de Mohamad Rabadan Diputación General de Aragón, 1991 pp323.