Ir al contenido

Quadrívium

De Biquipedia
(Reendrezau dende Quadrivium)
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Euclides y Pitagoras, alegoría d'a cheometría y de l'aritmetica, obra d'o escultor italiano Luca della Robbia.

O quadrivium yera, en a Edat Meya, o conchunto d'as cuatre artes liberals: aritmetica, musica, cheometría y astronomía que, en chunto con o trivium, yera la base de l'estudio d'a filosofía y a teolochía en os centros d'amostranza medievals. Proviene d'a secta d'os pitagoricos que daban una gran importancia a la educación.

O quadrivium proporcionaba a lo estudiant que ya heba superato l'amostranza basica un mayor conoiximiento y un saber mas fundo en introducir-lo en as ciencias superiors.

Ye especialment esta branca d'o conoiximiento a que recibió mas empenta con os multiples contactos d'os monesterios catalans con o Islam: un claro eixemplo se troba en os adebantatos estudios matematicos que Gerbert d'Orlhac heba feitos con o bispe Ató de Vic mientres a suya estacha en Catalunya.

A traviés d'o Islam se conoixioron os treballos de Maslama sobre l'astrolabio, l'estableiximiento d'as mesas astronomicas, l'uso d'as cifras arabes y d'o zero y s'enamploron os conoiximientos sobre l'alchebra en o mundo cristiano.

Os conoiximientos nuevos facilitoron y millororon o estudio d'a cheometría, de l'aritmetica y de l'astronomía en os diferents centros d'amostranza.

Se consideraba que l'aritmetica yera lo estudio d'o numero en estato puro, que a cheometría yera lo estudio de l'espacio en estato puro, que a musica yera lo estudio d'o numero en movimiento y que l'astronomía yera lo estudio d'o espacio en movimiento.

Bibliografía

[editar | modificar o codigo]
  • (ca) Sadurní i Puigbò, Núria: Diccionari de l'any 1000 a Catalunya. Edicions 62, Col·lecció El Cangur / Diccionaris, núm. 280. Barcelona, octubre d'o 1999. ISBN 84-297-4607-2, plana 106.