Idioma serbio
| Idioma serbio српкси језик, srpski jezik | ||
|---|---|---|
| Atras denominacions: | {{{atras denominazions}}} | |
| Parlau en: | Serbia, Bosnia, Montenegro, Macedonia d'o Norte, Rumanía, Hongría y Croacia. | |
| Rechión: | {{{rechión}}} | |
| Parladors: | 10-13 millons | |
| Posición: | {{{rank}}} (Ethnologue 1996) | |
| Filiación chenetica: | Eslava |
|
| Oficial en: |  Serbia Bosnia y Herzegovina
| |
| Luenga propia de: | {{{propia}}} | |
| Reconoixiu en: |  Croacia Montenegro Rumanía Hongría Macedonia d'o Norte Eslovaquia Republica Checa
| |
| Regulau por: | Odbor za standardizaciju srpskog jezika | |
| ISO 639-1 | sr | |
| ISO 639-2 | srp | |
| ISO 639-3 | {{{iso3}}} | |
| SIL | ENG | |
 | ||
Idioma serbio u idioma serbo (en serbio српски језик/srpski jezik) ye a denominación que recibe oficialment a variant estandalizada d'o continuum dialectal serbocrovate que fan servir os serbios en Serbia, Bosnia y Herzegovina, Montenegro, Macedonia d'o Norte, Rumanía, Croacia y atros estaus mugants. Ye a luenga oficial de Serbia y una d'as luengas oficials de Montenegro y de Bosnia y Herzegovina.
O standard serbio se basa sobre tot en a parla d'Herzegovina, que fa part d'o dialecto štokavián, a l'egual que os standards d'as "lenguas" crovata, montenegrina y bosniaca, tamién denominacions locals de variants estandarizadas d'o serbo-crovate. Muitos d'os parlants nativos no son comodos con a denominación "serbo-crovate" y prefieren as denominacions relativas a las nacionalidatz a las que perteneixen. O idioma serbio ye una luenga eslava meridional que s'escribe tanto en alfabeto cirilico como en alfabeto latín con uns diacriticos ampraus d'o checo.