Heraclio
Heraclio | |
---|---|
Emperador d'o Imperio Bizantín | |
![]() Solido d'Heraclio | |
610 - 641 | |
Predecesor | Focas |
Succesor | Costantín III Heraclio |
Naixencia | enta 574 |
Muerte | 11 de febrero de 641 |
Dinastía | Heracliana |
Heraclio estió entre l'anyo 610 y 641 emperador d'o Imperio Bizantín y baixo o suyo gubierno os griegos bizantins podioron venzer a los invasors persans pero no a los arabes musulmans, que se quedoron de pa cutio con Echipto y Siria.
En l'anyo 610 o remata o mandato d'a dinastía de Chustín dimpués d'o golpe d'estato d'Heraclio. O rei Cosroi II de Persia aproveita o "nacionalismo relichioso" echipcián y sirián (monofisistas) y os desordens internos pa invadir a muga oriental y en l'anyo 611 prene Antioquía, en l'anyo 614 prene Cherusalem y en l'anyo 618 Aleixandría, aturando os ninvíos de trigo ta Costantinoble.
Por ixe tiempo a presencia eslava se consolidó en Macedonia y Mesia, y i habió saqueyos en Tracia, Tesalia, Grecia, Peloponiso y dica Creta en l'anyo 623. Salonica fue asitiata en os anyos 617 y 619.[1] En l'anyo 626 os avaros y persans asitiaban Costantinoble, pero sufrioron una derrota decisiva que deixó a los avaros sin capacidat de tornar a atacar en os Balcans.[1]
Entre l'anyo 623 y 631 os eslavos se liberan d'o chubo d'os avaros y mientres o sieglo VII esvebienen os amos d'os Balcans. O emperador Heraclio permitió a os crovates y serbios que s'establisen en territorios d'o Imperio Román d'Orient mugants con os avaros pa que fesen d'etnia-tampón. En l'anyo 626 diferents grupos eslavos dominaban ya totz os Balcans, Macedonia, y parte de Tesalia, Grecia central y Peloponiso, encara que os serbios y crovates reconoixeban teoricament a sobiranía imperial.[1] Os griegos permaneixeban en Tracia, en a costa dica Salonica, en as islas y en o sector oriental d'o Peloponiso.[1]
Heraclio responde a l'amenaza sasanida organizando un exercito con muitos monches y dando o caracter a la reconquiesta de "guerra santa" pa recuperar Cherusalem y atros puestos sagratos. Pa financiar a guerra requisa fondos a la Ilesia. A guerra remata victoriosa y en l'anyo 627 prene Ctesifonte, a capital d'o Imperio Persián Sasanida.
A guerra entre as dos potencias las enfebleix tanto que os nomadas arabes d'o desierto, unificatos baixo a teocracia monoteísta d'a nueva relichión musulmana consiguen conquerir as provincias orientals d'o Imperio Román d'Orient on a mayoría d'a población no yera griega u no yera helenizata de tot (Echipto, Siria, etz..), y tot o Imperio Persián Sasanida. Os bizantins reorganizan as mugas d'o imperio con unas nuevas entidatz administrativas de caracter melitar, os temas. En os temas bi ha destinatos uns soldatos d'elite a las ordens d'un stratega y reciben como paga lotes de tierra. O tema mes antigo fue o tema Armeniaco, seguito por o tema Anatolico, Opsikión y Caravision/Cibirrotes. Por o suyo exito en aturar a los musulmans a organización de temas s'estendilla a tot o Imperio (Islas Echeas, Balcans, Italia). En os Balcans son creyatos os temas de Tracia y Helada p'aturar a los bulgaros y eslavos.
[editar | editar código]
En o "Liber Regum" comentan que luitó cuentra os persans sasanidas:
En "Cronica de los Conquiridors" mencionan un tal "Eraclo" en o capítol "De la eregia del emperador Eraclo et de su muert et de su muert et de las otras cosas notables".
En o "Libro del Trasoro" lo mencionan como Oraculo:
Predecesor: Focas |
Emperador d'o Imperio bizantín 610-641 |
Succesor: Costantín III Heraclio |
Referencias[editar | editar código]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Miguel A Ladero Quesada: Historia Universal, Edad Media. Vicens Vives.
Bibliografía[editar | editar código]
- Jose-Ramón Julià Atlas de Historia Universal. Tomo I De los orígenes a las crisis del siglo XVIII. Editorial Planeta.
- Hermann Kinder Werner Hilgemann ATLAS HISTORICO MUNDIAL. Desde los orígenes a la Revolución Francesa. Ediciones Itsmo.