Avaros

De Biquipedia

Os avaros estioron un pueblo turquico d'as estepas que emigró dende Asia dica Europa Central dimpués que os hunnos y antes que os hongaros. S'establioron en a Cuenca Panonica y tenioron sozmesos a muitos pueblos eslavos, que alavez s'estendillaban y s'estendilloron més baixo dominio avaro. Se suposa que yeran un pueblo de luenga turquica.

Historia[editar | modificar o codigo]

Entroron en Europa en l'anyo 567 y dimpués ocuporon a Cuenca Panonica. En l'anyo 561 arriboron en o baixo Danubio.[1] Desfacioron o Reino d'os Chepidas y fixoron o centro operativo en a val d'o Theis. O apocheu d'os avaros se produció baixo o reinau d'o khan Bayan (565-602), baixo qui s'establioron en Panonia en l'anyo 565. A presencia d'os avaros en Panonia fació que os Longobardos emigrasen ta Italia y aceleró a dentrada d'os eslavos en os Balcans.[1]

O Imperio Román d'Orient los fació servir a vegadas como federaus, pagando-lis un tributo dica tiempos de Chustín II, porque yeran en condicions de crebar a muga d'o Danubio, como facioron en os anyos 581 y 582 unius a grupos eslavos quan plegoron dica Sirmia en una incursión.[1] Os avaros chunto con os eslavos atacoron en muitas ocasions l'Imperio Román d'Orient contribuindo a la desromanizazión de l'antigo Illiricum.

En l'anyo 626 os avaros y persans asitiaban Costantinoble, pero sufrioron una derrota decisiva que deixó a los avaros sin capacidat de tornar a atacar en os Balcans.[1] L'emperador Heraclio permitió a os crovates y serbos que s'establisen en territorios de l'Imperio Román d'Orient mugants con os avaros pa que fesen d'etnia-tampón.

En 796 son derrotaus por Carles Magno. O Imperio d'os Avaros fue repartiu entre l'Imperio Carolinchio y o Primer Imperio Bulgaro con o río Tizsa como muga.

Se fa mención d'os avaros en a traducción herediana de "Historia Langobardorum" de Paolo Diacono:

Aquesti en el comencamiento del su regno tomó muchos castiellos de los Baioarios, más confiando en orationes et en armas et guardando et conservando todos tiempos con grant cura la paz de los Franceses et de los Ávaros.

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 (es) Miguel Ángel Ladero Quesada: Historia Universal. Edad Media. Vicens Vives.

Bibliografía[editar | modificar o codigo]