Zeus

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Zeus
Ζεύς
Imachen idealizada de Zeus.
Imachen idealizada de Zeus.
'
Mitolochía: mitolochía griega
País: Antiga Grecia
Información personal
Residencia: Mont Olimpo
Pai: Cronos
Mai: Rea
Conchuche: Hera
Chirmans: Hestia, Hades, Hera, Poseidón, Deméter, Quirón.
Fillos: Ares, Atena, Apolo, Artemisa, Dionís, Hebe, Hermes, Heracles, Helena d'Esparta, Hefesto, Perseo, Minos y as musas.
Caracteristicas
Animal: L'aliga.
Mont: Olimpo
Simbolo: o lampedo y o caixico.

Zeus (en griego antigo Ζεύς Zeús) ye, en a mitolochía griega, un dios de qui se diz que ye o "pai d'os dioses y os hombres",[1] que gubernaba a os dioses d'o Mont Olimpo como un pai a una familia, de traza que mesmo qui no yeran os suyos fillos naturals se dirichiban a él como tal.[2] Yera o Rei d'os Dioses que supervisaba l'universo.[3] Yera o dios d'o cielo y o trueno. Os suyos atributos incluyen o lampedo, l'aliga, o toro y o caixico. Amás d'o suyo herencio indoeuropeu, o clasico Zeus "recolector de boiras" tamién obtenió bels rasgos iconograficos de culturas de l'antigo Orient Proximo, como o cetro. Zeus fue representau a sobén por os artistas griegos en dos poses: de piet, abanzando con un rayo devantau en a suya man dreita, y posau machestuosament.

Etimolochía[editar | modificar o codigo]

O teonimo Zeus se remonta a un teonimo proto-indoeuropeu d'o que derivan bels cognatos en diferents luengas indoeuropeas: o chupiter d'a relichión romana, Tyr Zio d'a relichión escandinava y atros. Alavez, ye a continación griega d'un dios celeste sobirán d'a relichión proto-indoeuropea, exponent d'a primera función indoeuropea que describe Georges Dumézil.

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. Hesiodo: Teogonía, 36-52.
  2. Homero: Iliada i.503?533.
  3. Que Zeus ye o rei d'o cielo ye un dito común a toz os hombres. (Pausanias ii.24.2.)