Submediterranio

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Anvista d'a Penya Montanyesa dende A Buerda, eixemplo de paisache de montanya en o dominio submediterranio con caixicos marcescents.

O dominio submediterranio ye una ampla zona de transición entre a Rechión Mediterrania y a Rechión Eurosiberiana. Ocupa zonas d'o norte d'a Peninsula Iberica, Occitania, Norte d'Italia, Balcans, Crimea y Anatolia.

En a Peninsula Iberica Bolòs (1985) denomina territorio submediterranio a lo dominio climatico d'os caixicos d'as especies Quercus humilis y Quercus faginea pro parte y tamién d'o Quercus pyrenaica d'o sector carpetano-atlantico.,[1] seguindo a orientación d'autors como Walter y Meusel.

Rivas Martínez (1973, 1990) no considera adecuato individualizar estar arias de transición.

A especie que millor sinyala l'ambient submediterranio europeu ye Quercus humilis, una especie de caixico intermeya entre os caixicos marcescents y los caixicos comuns. As formacions submediterranias tamién pueden consistir en selvas dominatas por arbols tipicament mediterranios como o "carrascal montán" u selvas dominatas por árbols tipicament atlanticos como o "fayar con buixo", formacions que trobamos en os Prepireneus y cordeleras costera-catalanas. En as sierras d'a versant mediterrania a man d'a costa bi ha representacions poco extensas de selvas dominatas por diferents combinacions d'arbols caducifolios ("selvas mixtas submediterranias"), d'extensión redueita.

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. Emilio Blanco Castro et al. Los bosques ibéricos. Una interpretación geobotánica. Editorial Geoplaneta, 1998. pp 35.

Bibliografía[editar | modificar o codigo]

  • Emilio Blanco Castro et al. Los bosques ibéricos. Una interpretación geobotánica. Editorial Geoplaneta, 1998. pp 35.