Consello Rechional de Defensa d'Aragón
- Pa o consello creyau en 1494 por o rei Ferrando II d'Aragón, se veiga Consello d'Aragón.
Consello Rechional de Defensa d'Aragón Consejo Regional de Defensa de Aragón Consell Regional de Defensa d'Aragó | ||||
| ||||
| ||||
Territorio administrau por o CRE d'Aragón en royo fosco. | ||||
Capital | Fraga (dica aviento de 1936) Caspe (dende aviento de 1936) | |||
Idioma oficial • Atros idiomas |
Castellano Aragonés y catalán | |||
Gubierno | Comuna anarquista Comunismo libertario | |||
President • 1936 - 1937 |
Joaquín Ascaso | |||
Periodo historico | Guerra Civil Espanyola | |||
• Formación | 6 d'octubre de 1936 | |||
• Desaparición | 10 d'agosto de 1937 | |||
Miembro de: Segunda Republica Espanyola |
O Consello Rechional de Defensa d'Aragón, tamién dito simplament Consello d'Aragón, estió una entidat administrativa creyada en setiembre de 1936 baixo o gubierno d'a Segunda Republica Espanyola de Francisco Largo Caballero y en o contexto d'a revolución de 1936 que escayeixió en primerías d'a guerra civil espanyola.
O suyo control s'estendilló sobre a metad oriental d'Aragón, a economía se refirmó en as colectividaz, motor productivo d'a rechión, asinas como o intercambeo entre ellas y atras rechiones. Se controlaba o pre d'os productos y se evito a inflación. Estió o primer gubierno autonomo d'Aragón dende 1707, plegando a estar como un Estau adintro d'o Estau republicano. Constituyiu en a suya primera etapa por miembros exclusivament anarquistas d'a Confederación Nacional d'o Treballo (octubre a aviento de 1936) y con representación de todas as fuerzas antifaixistas d'o Frent Popular dende aviento de 1936 dica a suya disolución. A suya vida estió efimera ya que as suyas actividaz duroron menos d'un anyo en estar disuelto por as autoridaz republicanas, baixo a influyencia comunista, en agosto de 1937. En o suyo curto periodo d'existencia se metioron en marcha midas economicas y socials progresistas y revolucionarias, se refirmó y se potenció a las colectividaz a la vegada que se luitaba por vencer a l'enemigo faixista.
Historia
[editar | modificar o codigo]Orichens y creyación
[editar | modificar o codigo]Os orichens d'o Consello Rechional de Defensa d'Aragón se troban, d'una man en a tradición anarcosindicalista d'o campesinau aragonés y d'a influyencia que a CNT teneba en iste territorio. A situación revolucionaria que se desarrolló en tierras aragonesas ye previa a o paso d'as columnas procedents de Catalunya y Valencia, ya que en aquels puestos d'Aragón a on que no triunfó o golpe, se constituyioron decamín y autonomament os comités revolucionarios. L'arribada d'as columnas de milicianos dende Catalunya fue fundamental a la hora d'esfender militarmente as conquistas alcanzadas y a creyación d'os frents, ya que as milicias obreras s'heban feito con o poder y yeran implantando una revolución social que no destruyió a o Estau republicano pero si ocupó o vueito de poder que a rebelión militar heba prevocau. Lo cierto ye que o gubierno central y o gubierno catalán teneban poca marguin d'actuación en lo que se refiere a la zona d'Aragón.
Dimpués d'o golpe militar d'o 18 de chulio en Aragón, en octubre de 1936, se fixó una linia divisoria de norte ta sud d'Aragón que marcó o dito “Frent d'Aragón”; o costau occidental fue ocupau por os sublevaus y l'oriental por republicanos y anarquistas. Una linia que permaneixió alto u baixo estable dica zaguerías de 1937 y que iba dende a cuenca de l'Alfambra y de l'Aguas Vivas, en o sud, por a sierra d'Alcubierre y a Violada dica o Pireneu, prenendo como divisoria a linia d'o Galligo en o suyo trampo superior. A vida s'organizó en retraguarda d'iste Aragón trestallau. En as zonas que teoricament quedaban baixo a churisdicción d'a Republica, qui realment teneban o poder yeran as milicias que emparaban a os comités revolucionarios, dominaus cuasi toz éls por anarquistas a la marguin d'o Estau republicano.
O 6 d'octubre de 1936 se celebra en Burcharaloz (Zaragoza), seu d'o Cuartel Cheneral d'a Columna Durruti, a Plana Extraordinaria de Sindicatos y Columnas d'o Comité Rechional d'Aragón, Rioja y Navarra d'a Confederación Nacional d'o Trabajo (CNT). I asistioron 174 representants d'os sindicatos cenetistas de 139 lugars aragoneses, d'o Comité Nacional d'a CNT y de diferents columnas confederals (Columna Durruti, Columna Roja y Negra, Columna Los Aguiluchos de la FAI, "Columna Carod-Ferrer"), amás d'a-saber-los militants d'a CNT de Catalunya. I yeran presents os maximos representants d'as columnas, como Buenaventura Durruti, Gregorio Jover, Antonio Ortiz, Cristóbal Aldabaldetrecu, Julián Merino. A convocatoria d'ista important reunión corrió a cargo de Francisco Carreño, Pablo Ruiz y Julián Merino, y a Plana heba de debatir a posición a adoptar sobre una hipotetica colaboración con os organos de gubierno republicanos u sobre o menester de creyar, en a marguin d'os gubiernos republicanos, Consellos Rechionals de Defensa vinclaus de manera federada a un Consello Nacional de Defensa que exercería de gubierno central y asinas poder refirmar de manera segura as conquistas revolucionarias, seguindo as directivas proposadas d'o 15 de setiembre de 1936 en Madrit por a Plana Nacional de Rechionals d'a CNT. S'alcuerda a creyación d'o Consello Rechional de Defensa d'Aragón, que integra o territorio d'Aragón en que se ye implementando o sistema economico y politico de l'anarcocomunismo a o paso d'as milicias d'a CNT —que salen de Valencia y Barcelona dende o 24 de chulio de 1936— formando alto u baixo 450 colectividaz rurals, a practica totalidat d'ellas en mans d'a CNT, con un chicot numero de bellas 20 a cargo d'a UGT. Ista situación no feba guaire goyo ni a las autoridaz republicanas ni a la Cheneralidat, pero por ixas envueltas no i heba posibilidat d'evitar-lo.[1]
Teneba a suya seu en Casp y dende astí exerceba o supremo poder sobre l'Aragón revolucionario. Os suyos líders declaroron ascape "que l'Aragón rural s'heba convertiu en a Ucraína espanyola y que no se deixarían albardar por o militarismo marxista, como le succedió a l'anarquismo ruso en 1921", en referencia a la revolución majnovista que declaró en aquel anyo o dito «Territorio Libre» d'Ucrania.[1][2] Encara que ye cierto que en atras rechions se formoron consellos obrers pa atras actividaz economicas (mas que mas, as enfocadas en producción y racionamiento), en degún atro puesto plegó a formar-se una entidat con tal fuerza y independencia como o CRDA, capable de refusar a las autoridaz republicanas.[3]
Una vida efimera
[editar | modificar o codigo]A tamas d'o suyo orichen revolucionario ye en primerías reconoixiu o 6 d'octubre por decreto d'o gubierno. Celebra a suya primera asambleya oficial o 15 d'octubre d'o mesmo anyo, estando o suyo maximo responsable Joaquín Ascaso, miembro d'a CNT y primo de Francisco Ascaso, encara que no ye definitivament legalizau y regulau por o gubierno d'a Republica dica o 23 d'aviento de 1936, con a condición de que sían representaus en l'administración d'o Consello os partius d'o Frent Popular por lo que dende chinero de 1937 o caracter revolucionario d'o Consello se veyerá progresivament esmermau por a presión d'os miembros d'o partiu gubernamental cuala presencia y numero se fa mayor gradualment por ixas calendatas. Por eixemplo, en o mes de chinero as escuelas de Primera ensenyanza (que heban quedau baixo o control de comisions anarcosindicalistas) tornoron a quedar baixo control gubernamental.[4]
Ascaso fue nombrau oficial de delegau gubernamental d'o Consello o 19 de chinero de 1937. A meyaus de febrero de 1937 se celebra un congreso en Casp con o proposito de creyar una Federación de Colectividaz rechional a on que asisten 500 delegaus que representan a 80.000 colectivistas de l'Aragón libertario.
En l'actualidat ye complexo ofreixer cifras d'a chestión economica d'as colectividaz anarquistas, ya que a mayoría d'ellas son sesgadas d'alcuerdo a intreses y simpatías ideolochicas. L'historiador Hugh Thomas afirma que a producción de carbón en as menas d'Utriellas nomás plegó a la decena parti d'as cifras anteriors a la guerra.[5] Manimenos, en o documental anarcosindicalista Vivir la utopía se recullen testimonios y datos que afirman que en muitas colectividaz a producción puyó. Encara que muitas d'as colectividaz heban estau un exito como comunidaz socials, pa os comunistas a suya contribución a la guerra deixaba prou que deseyar. O gubierno republicano ya heba mirau d'estableixer una actuación coordinada en iste sentido, dadas as necesidaz d'a industria de guerra.[6] En primerías d'o verano de 1937, dimpués d'os Succesos de Mayo, prencipió a confiscación de cambions d'alimentos d'as colectividaz por parti d'os carabiners republicanos baixo ordens gubernamentals.[7]
Disolución
[editar | modificar o codigo]O 10 d'agosto de 1937, mientres o gubierno de Juan Negrín, tropas d'a 11ª División de l'Exercito republicano baixo o mando d'Enrique Líster (militant d'o PCE) ocupan militarment o territorio almenistrau por o Consello Rechional de Defensa d'Aragón, disapareixiendo asinas o Consello por orden gubernamental y detenendo a Joaquín Ascaso y a la resta de responsables d'o Consello, baixo cuantas acusacions.
Dimpués d'a disaparición d'o Consello y d'a detención d'Ascaso, o Gubierno nombró a Jose Ignacio Mantecón como Gubernador Cheneral ta chestionar a rechión.
Composición d'o Consello d'Aragón
[editar | modificar o codigo]- Se veiga l'articlo sobre o Gubierno Ascaso.
Inicialment o Comité Rechional cenetista, cuan se decidió a dar o paso de constituyir o CRDA quedó constituyiu asinas: Presidencia: Joaquín Ascaso Budría; Chusticia y Orden Publico: Adolfo Ballano Bueno; Economía y Abastos: Adolfo Arnal Gracia; Agricultura: José Mavilla Villa; Transportes y Comunicacions: Francisco Ponzán Vidal; Treballo: Miguel Chueca Cuartero; Información y Propaganda: Miguel Jiménez Herrero; Instrucción Publica: José Alberola Navarro. "Toz éls perteneixeban a la CNT aragonesa y heban militau muitos anyos (mas tiempo que os anyos transcurridos de rechimen republicano), estando bien conoixius en os medios socials d'Aragón".[8]
En primerías de 1937 a composición d'o gubierno d'o Consello d'Aragón heba variau muito dende os suyos orichens. A dentrada de representants d'Izquierda Republicana, Unión General de Trabajadores y Partido Comunista de España yera una mida gubernamental pa tener influyencia en as actividaz d'o Consello y poder, asinas, mirar de tener bel control sobre istas. O siguient gubierno d'o CRDA se publicó en o Buletín d'o CRDA o 21 d'aviento de 1936.
Se veiga tamién
[editar | modificar o codigo]- Bandera d'o Consello Rechional de Defensa d'Aragón
- Escudo d'o Consello Rechional de Defensa d'Aragón
- Revolución espanyola de 1936.
Referencias
[editar | modificar o codigo]- ↑ 1,0 1,1 Hugh Thomas (1976); pach. 464
- ↑ (es) Caspe 1936: cuando el anarquismo español replicó la revolución libertaria de Ucrania. Eduardo Bayona. Público, 13 de marzo de 2022
- ↑ Hugh Thomas (1976); pach. 602
- ↑ (es) Gaceta de la República: Diario Oficial num. 27 (27 de chinero de 1937)
- ↑ Hugh Thomas (1976); pach. 780
- ↑ (es)Gaceta de la República: Diario Oficial num. 77, (18 de marzo de 1937)
- ↑ Hugh Thomas (1976); pág. 781
- ↑ (es) "Orígenes del cambio regional y turno del pueblo Aragón, 1900-1938." Volumen II. Solidarios: un turno del pueblo: Aragón, 1936-1938. Alejandro R. Díez Torre. UNED y Prensas Universitarias de Zaragoza, 2003. ISBN 84-362-4372-2. Pach. 137-138
Vinclos externos
[editar | modificar o codigo]- Se veigan as imáchens de Commons sobre o Consello Rechional de Defensa d'Aragón.
- (es) Consello d'Aragón en a Enciclopedia Aragonesa