Castiello de Santa Barbara de Zaragoza

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Castiello de Santa Barbara
Castiello de Santa Barbara
Situación cheografica
Estau
País
'
Situación	Zaragoza, Aragón
Adreza
Coordenatas
Archidiocesi
Diocesi
Arcipestrau
Advocación
Culto
Orden
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario
Administrador
Director
Coste	{{{coste}}}
Visitable
Altaria
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.l.m.
Atras
Alcance
Iluminación
Potencia
Arquitectura
Tipo	Castiello
Estilo
Función
Catalogación	Bien d'intrés cultural
Materials
Construcción
Construcción	Sieglo XIII
Fundador
Inicio
Fin
Inauguración
Destrucción
Arquitecto
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Castiello de Santa Barbara Castiello de Santa Barbara en Aragón

O castiello de Santa Barbara ye un castiello medieval d'o sieglo XIII que se troba situato en Zaragoza, Aragón, en o barrio de Val d'Espartera. A mayor parte d'o castiello desaparixió en devantar-se-ie una ermita.^[1]

O castiello

O castiello se troba en o cobalto d'a ciudat de Zaragoza, exactament a 313 metros d'altaria sobre o ran d'a mar. L'edificio ye en ruinas, quedando poco d'a fortaleza inicial, ya que gran parti d'o que se veye actualment preteneixe a la reforma que se fació posteriorment ta convertir-lo en ermita. Se pueden veyer encara os muros exteriors con os suyos grans contrafuertes y bellas puertas y finestras. Lo que i queda en l'actualidat representaría un 36% d'a grandaria orichinal d'o conchunto arquitectonico.

A ermita

Gran parti d'a estructura que ha plegau dica os nuestros días perteneixe a la ermita que se construyó aproveitando as ruinas d'o castiello en o sieglo XVII. Estió en l'anyo 1690 cuan una colla de labradors zaragozanos fundó a Cofadría d'a Gloriosa Santa Barbara con seu en a parroquia de Sant Pavlo. En l'anyo 1691 ya apareixe a ermita en o Libro de Resolucions d'o Capítol d'a cofadría. A suya construcción yera simpla, ya que l'obchectivo de l'edificio no yera artistico, sino tener un puesto de culto esporadico propiedat d'a cofadría. Se documenta que en l'anyo 1706 ye menester d'esviellar o tellau que s'heba crebau debiu a l'orache d'a capital aragonesa y a o paso d'as anyadas.

No ye dica l'anyo 1749 cuan se conoixe bella cosa d'a estructura y ornamentación de l'edificio. Ta par d'alavez, y con a enchaquia d'o nombramiento d'un nuevo ermitanyo, s'escribe en as actas d'a cofadría que a ermita ye d'una sola nau, sin capiellas, pero con dos altars adedicaus a Santa Barbara y a Chesucristo. Bi heba amás un confesionario y un atril de fusta, asinas como una pedricadera de cheso y cuantas lampas. En l'exterior se trobaba una chicota campana en a frontera y un peirón con una cruz de fierro.

En primerías d'o sieglo XX cuasi s'heban albandonadas as romerías que se i feban, por o que a ermita continó con o deterioro que se produciba ya dende o sieglo anterior. A tradicional romería de l'1 de mayo en que se bendeciban os termins u campos s'heba deixau de fer y l'acceso enta la ermita yera cuasi impracticable. Entre os anyos 1910 y 1914 s'esvielloron a frontera y o tellau.

En a Guerra Civil Espanyola de 1936 l'edificio ye destruyiu y encara que dimpués se proposó restaurar-la nunca no se fació. En 1946 a cofadría, que encara existe en l'actualidat, tresladó a romería enta a ilesia de Miralbueno, quedando a ermita albandonada de tot.

Anvistas

Dende o castiello, situau en o punto mas alto de Zaragoza, se tien una vista completa de toda a capital aragonesa con a Val d'Espartera y a Z-40 en primer plan. En os días claros se pueden alufrar amás os Pireneus, a Sierra de Guara y o Moncayo. Mirando-nos enta o sud trobamos Cuart de la Uerba.