Bonaventura Gran

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Beato Bonaventura Gran

Información personal
Nombre Beato Bonaventura Gran
Apodo: {{{apodo}}}
Naiximiento 1620
Riudoms (Catalunya)
Muerte 1684
Roma (Italia)
Información relichiosa
Festividat 11 de setiembre
Venerau en Ilesia catolica
Simbolochía {{{simbolochía}}}
Patronache {{{patronache}}}
Centro de pelegrinache {{{puesto pelegrinache}}}
Ordens {{{orden}}}
Beatificación 21 de mayo de 1906
por Pío X
Canonización {{{canonización}}}
Qüestions {{{qüestions}}}

Miquel Baptista Gran Peris (Riudoms (Catalunya), 24 de noviembre de 1620 - Roma (Italia), 11 de setiembre de 1684) conoixiu actualment como Beato Bonaventura Gran u como Fra Bonaventura de Barcelona en vida suya, va estar un frare franciscano, proclamau beato por l'Ilesia catolica.[1]

Biografía[editar | modificar o codigo]

Va naixer a Riudoms (Catalunya) o 24 de noviembre de 1620 en una modesta casa d'o que se conoixeba como carrer d'a Pocha y que hue porta o suyo nombre. Dimpués de casar-se con 18 anyos por deseyo de su pai y quedar viudo en pocos meses, dentró en o convento d'os franciscanos de Santo Miquel de Escornalbou y fació a profesión relichiosa o 14 de chulio de 1641 an cambió o suyo nombre por o de Bonaventura. En os siguients anyos va estar destinau a Móra d'Ebre, Figueras, la Bisbal d'Empordà y Terrassa án da nombre a un carrer.[2]

O 1658 va estar ninviau a Roma án funda o Santo Retir que son cuatro conventos a la provincia de Roma, entre éls Santo Bonaventura a o Palatino. Estió consellero de cuatro papas: Aleixandre VII, Climent IX, Climent X y Inocencio XI. O 1662 va fundar a Roma a Riformella, un movimiento de reforma a o si de l'Orde d'os Frares Menors Reformaus de l'Estricta Observancia, por tal que os frares y preveyiés franciscanos que se dedicaban a l'apostolat popular podesen replegar-se en casas de recullimiento y retir espiritual, vivindo asinas l'esprito fundacional de l'orde franciscà.[2]

L'anyo 1679, a petición d'os churaus riudomencs ninvió dende Roma as relíquies de Santo Bonifaci, Santo Julià y Santo Vicenç. Dende alavez, o segundo domingo de mayo se celebra a Riudoms a fiesta d'as Santas Relíquies.[3]

Murió a Roma l'11 de setiembre de 1684.

Veneración[editar | modificar o codigo]

O 1775 estió declarau venerable y o 1906 estió beatificau por o Papa Santo Pío X, dimpués d'haber-se prebau dos curacions miraculosas. L'una o 1790 en qué una muller va quedar en un estau gravíssim dimpués de cayer d'o caballo y se va curar inexplicablement dimpués d'haber-lo invocau. L'atra, o 1818 en qué unatra muller, quedó inconscient entre tres días dimpués d'un part y se curó instantaniament dimpués d'aplicar-se-le una relíquia d'o venerable.

A Riudoms se conservan as suyas espullas dende 1972, anyo en qué se van transponer dende Roma. Actualment se troban a la capiella d'o Santismo de l'Ilesia de Sant Chaime Apóstol. A Riudoms i hai una gran devoción por o Beato Bonaventura y se celebra una fiesta en a suya honor cada 24 de noviembre án se quitan as suyas restas en procesión por o lugar.

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. Bonaventura de Barcelona a l'Enciclopedia Catalana(ca)
  2. 2,0 2,1 Beato Bonaventura Gran da Barcellona(it)
  3. Corts, Joan-Ramon; Toda, Josep M. (noviembre de 2000), Riudoms. 850 anys d'història, llengua i cultura, 162, Valls: Cossetània Edicions. ISBN 84-89890-81-1.

Vinclos externos[editar | modificar o codigo]