Ir al contenido

Glaciar de Petita Vinhamala

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Glaciar de Petita Vinhamala
Glacier du Petit-Vignemale
Glaciar de Petita Vinhamala
Situación
País Occitania
Rechión Occitania
Departamento Altos Pireneus
Municipio Gavarnía e Gèdra
Cheografía
Aria protechida Parque Nacional d'os Pireneus
Cordelera Pireneu
Macizo Macizo de Camachibosa
Val Val de Gauba
Datos
Tipo Glaciar de montanya
Estau En retacule
Frent
Pai
Derivaus
Altaria 2.630 m
Largaria 0,300 km
Superficie 0,05 km²
Fondura
Velocidat
Cimas Petita Vinhamala (3.032 m)
Ríos Gave de Gauba
Mapa

O glaciar de Petita Vinhamala (en francés glacier du Petit-Vignemale) ye un glaciar d'os Pireneus situau en o macizo de Camachibosa, en a versant norte d'a muga entre Aragón y Francia en o departamento d'os Altos Pireneus y en a rechión d'Occitania.

Iste glaciar yera o zaguero d'os Pireneus en poseyer una cascada de seracs, antis que no desapareixese en 2007.

Cheografía

[editar | modificar o codigo]

Dende a ruptura d'a cascada de seracs en 2007, o glaciar ye deseparau en dos:

As auguas d'o suyo deschele alimentan a gave de Gauba.

En rematar a chicota Edat de Chelo arredol de l'anyo 1850, o glaciar de Petita Vinhamala yera fisicament uniu a o glaciar deras Oletas de Gauba. Se nombraba ta par d'alavez a iste aparato unico como "glaciar Norte d'a Camachibosa". Iste zaguero s'estendillaba por una superficie de 0,60 km² y teneba o frent mas baixo d'os Pireneus a 2.190 metros.

Os dos glaciars s'han deseparau tiempo dimpués, estando a suya ruptura definitiva en primerías d'os anyos 1930.

Encara que se deseparó d'o suyo vecín, o glaciar de Petita Vinhamala continó alimentando-lo a traviés de frecuents cayidas de seracs dica primerías d'os anyos 1980; o glaciar poseyeba alavez una superficie de 0,12 km². Manimenos, debiu a las insuficients acumulacions de nieu, a cascada de seracs que constituyiba una d'as choyas d'os Pireneus se remató de crebar totalment en 2007.

A parti inferior, que permaneixe deseparada d'a resta d'o glaciar, ye en situación de gran vulnerabilidat.

En 2020, as dos zonas de chelo no representaban mas de 0,05 km².

Se veiga tamién

[editar | modificar o codigo]

Vinclos externos

[editar | modificar o codigo]