Canciello

De Biquipedia
(Reendrezau dende Cancillo)
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Canciellos de trunfas. Cada ringlera de plantas ye plantada sobre un canciello.

Un canciello[1][2] u cancillo[3][4] (d'o latín <CANCELLU,[5] «lo que zarra») ye como se diz en o vocabulario d'a huerta a cada un d'os caballons an se planta as plantas en un huerto, paralelos si fa u no fa, y deseparaus entre els con os vallos por an se fa pasar l'augua de regar.

Os canciellos, a diferencia d'os caballons (termino prou más chenerico), son os que se fa en os huertos y se'n puede fer y desfer a voluntat. L'acción de meniar a tierra pa fer un canciello, u pa reconstruir-lo si s'ha estorrocau y s'ha tapau o vallo, se diz «acancillar». Os vallos entre canciellos se pueden cegar con glebas de tierra pa reconducir l'augua.

Se veiga tamén[editar | modificar o codigo]

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. LOZANO SIERRA, Chabier, Aspectos Lingüísticos de Tella. Aragonés de Sobrarbe (Huesca); Institución «Fernando el Católico» + Prensas Universitarias de Zaragoza + Gara d'Edizions. Zaragoza, 2010. ISBN 978-84-8094-062-7
  2. BALLARÍN CORNEL, Ángel, Vocabulario de Benasque; Institución «Fernando el Católico», 1971.
  3. BLAS GABARDA, Fernando y ROMANOS HERNANDO, Fernando, Diccionario Aragonés: Chistabín-Castellano; Institución «Fernando el Católico» + Gara d'Edizions. Zaragoza, 2008. ISBN 978-84-8094-061-0
  4. ROMANOS, Fernando y SÁNCHEZ, Fernando. L'Aragonés de A Fueba. Bocabulario y notas gramaticals. Publicazions d'o Consello d'a Fabla Aragonesa, 1999. ISBN 36-86036-68-2.
  5. MOTT, Brian L.. Diccionario etimológico chistabino-castellano castellano-chistabino. Institución «Fernando el Católico». Zaragoza, 2000. ISBN 84-7820-553-5