Seu (edificio)
Apariencia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
Una seu, sied u catedral[1] ye un templo cristiano gran on ye a cadiera d'o bispe, estando a ilesia principal d'una diocesi.
Seus en Aragón
[editar | modificar o codigo]- En Zaragoza bi n'ha dos:
- A Seu d'o Salvador, que ye seu metropolitana y li dicen actualment en o castellano local La Seo.
- A Basilica d'o Pilar, que antimás de basilica tamién ye seu.
- A Ilesia de Sant Pavlo tien privilechios de seu pero no i plega.
- A Chaca, construyita en o sieglo XI.
- A Seu de Teruel (1171) d'estilo romanico, encara que a parti mas conoixita d'ista ye a suya torre mudéchar y tamién tien partis goticas.
- A seu de Tarazona (sieglo XII), en os suyos comencipios yera tota gotica, pero evolucionó dica o suyo actual estilo mudéchar.
- Colechiata d'Alquezra (1099). L'actual ye gotica, pero encara tien partis d'o romanico.
- Antiga seu de Roda d'Isabana, d'estilo romanico sieglo XI. Hue en diya no bi ha bispato en ista seu.
- Colechiata de Calatayú construyita dencima de l'antiga mezquita de Kalat Ayub. L'actual ye d'o sieglo XVII.
- Seu de Uesca (sieglo XIII) construyita en o mesmo puesto an yera a mezquita que yera emplegata d'antis mas como templo cristiano.
- Seu d'Albarracín (sieglo XVI) d'estilo gotico tardán y con elementos renaixentistas.
- Seus gotica de Balbastro (sieglo XVI) y romanica de Monzón (sieglos XII y XIII). As dos fan parte actualment d'o bispato de Balbastro-Monzón
Veyer tamién
[editar | modificar o codigo]Vinclos externos
[editar | modificar o codigo]- ↑ (an)(es) ROMANOS HERNANDO, Fernando, Diccionario aragonés-castellano castellano-aragonés; Edicions Transiberiano. Zaragoza, 2017. ISBN 978-84-16825-16-5