Marzapán
![]() |
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
Marzapán | ||
---|---|---|
![]() Figuras de marzapán. | ||
Cocina: | Gastronomía europea | |
Orichen: | ![]() | |
Se mincha en: | Europa, Sudamerica | |
Categoría: | lamín | |
Ingredients: | zucre, miel, almendras |
O marzapán[1][2] ye un lamín elaborau con almendras molidas, zucre y, seguntes l'orichen, aromas anyadius.
O marzapán prebablement se fació per primera vegada en Persia (agora Irán). Plegó ta Europa con os arabes en a Edat Meya, a traviés d'a Peninsula iberica, an se fació popular per primera vegada.
En cualques países se le da forma de chicotas figuras d'animals u fruitas como dulce tradicional pa Nadal, nueit de cabo d'anyo y Semana Santa.
En America Latina se minchan variedaz elaboradas con atros tipos de fruitos ixucaus, y en Mexico lo marzapán a pur de calcagüet ye la variedat mas comuna.
Beluns productos de zucrería que se venden como marzapán son feitos de materials menos costosos, como la pasta de soya y la esencia d'almendras.[3]
Etimolochía
[editar | modificar o codigo]L'orichen d'a parola marzapán se discute dica lo día d'hue. Cierto ye que la parola estió presa de l'italián marzapán en o sieglo XVI. Pa la etimolochía d'ista parola italiana, habió y bi ha numbrosas especulacions y hipotesi, incluyidas derivacions d'o latín Marci panis ("pan de Sant Marcos"), d'o persa marzban u märzäpan ("Margrave") u d'o griego maza u massa ("farinetas de cibada").
Referencias
[editar | modificar o codigo]- ↑ (an) Diccionario aragonés-castellano-catalán. Estudio de Filología Aragonesa. Edacar num. 14. Zaragoza. Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés. ISSN 1988-8139. Octubre de 2024.
- ↑ (es)/(an) Juan Moneva y Puyol: Vocabulario de Aragón. Edición y estudio de José Luis Aliaga, Xordica Editorial, ISBN 978-84-88920-97-3, 2004, p.317
- ↑ (en) Minifie, Bernard W. (1989). Chocolate, Cocoa, and Confectionery: Science and Technology. Berlin: Springer. ISBN 0-8342-1301-X., p.594