José Manuel Blecua Perdices

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Iste articlo ye sobre o filologo aragonés José Manuel Blecua Perdices; ta atros usos, se veiga José Manuel Blecua .
José Manuel Blecua Perdices
Información personal
Calendata de naixencia 21 de chunio de 1939
Puesto de naixencia Zaragoza (Comarca de Zaragoza, Aragón)
Ocupación Filologo y lexicografo

José Manuel Blecua Perdices (Zaragoza, 21 de chunio de 1939) ye un filologo y lexicografo aragonés, fillo d'o tamién filologo y gramatico José Manuel Blecua Teijeiro, y chermano d'o tamién filologo Alberto Blecua Perdices. Ingresó en l'anyo 2006 en a Real Academia Española con o sillón h, y o 16 d'aviento de 2010 estió esleyiu director d'ista institución.[1]

Biografía[editar | modificar o codigo]

En chunto a su chermano Alberto s'aficionó a la lectura leyendo cómics y literatura popular. En l'Instituto Goya que treballaba su pai tenió como profesor a filologos de l'altaria de Francisco Ynduráin en Historia d'a Literatura u Ildefonso Manuel Gil; iste zaguero estió especialment important ta él. Estió profesor d'amostranza meya y dimpués catedratico de Luenga Espanyola en a Universidat Autonoma de Barcelona, a on diriche o Seminario de Filolochía y Informatica. Tamién ye estau o director academico de l'Instituto Cervantes.

Ha estau profesor invitau d'a Ohio State University (1970) y y en o Centro de Lingüísticos y Literarios d'El Colegio de México (1986-1987). Con Juan Alcina Franch ye autor d'una Gramatica Espanyola; dirichió o Diccionario general de sinónimos y antónimos y ha publicado a-saber-los treballos de lexicografía y sobre historia d'as ideyas lingüisticas en Espanya, l'aplicación d'as nuevas tecnolochías a lo estudio d'a luenga espanyola y o estudio d'o espanyol como luenga extranchera. Ye autor d'o libro d'estilo d'o diario barcelonés La Vanguardia. Obtenió o premio Aragón, en a suya modalidat nacional, en 2005 y estió o president d'a Comisión Estatal t'a celebración d'o IV Centenario d'El Quijote.

Obras[editar | modificar o codigo]

  • Atlas de la literatura española. Barcelona, Jover, 1972.
  • Lingüística y significación. Barcelona, Salvat, 1973.
  • Gramática española. Barcelona, Ariel, 1979. (Con Juan Alcina Franch)
  • Qué es hablar. Barcelona, Salvat, 1982.
  • Literatura española. Madrid: SA de Promoción y Ediciones, 1988.
  • Diccionari avançat de sinònims i antònims de la llengua catalana. Barcelona, Bibliograf, 1997. 7.ª ed. (Como director.)
  • Estudios de grafemática en el dominio hispánico. Salamanca, Universidad de Salamanca / Instituto Caro y Cuervo, 1998. (Como editor, con Juan Gutiérrez y Lidia Sala.)
  • Diccionario general de sinónimos y antónimos. Barcelona: VOX Universidad, 1999. (Como director.)

Referencias[editar | modificar o codigo]


Predecesor:
Ignacio Martínez de Pisón
Premio d'as Letras Aragonesas
2012
Succesor:
José Verón Gormaz