Glaciar deras Nèus
|
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
| Glaciar deras Nèus Glacier de las Néous | |
 | |
| País |  Occitania
|
| Rechión | Occitania |
| Departamento | Altos Pireneus |
| Municipio | Arrens e Marçós |
| Aria protechida | Parque Nacional d'os Pireneus |
| Cordelera | Pireneu |
| Macizo | Macizo de Pico Moros |
| Val | |
| Tipo | Glaciar de cul |
| Estau | En retacule |
| Frent | |
| Pai | |
| Derivaus | |
| Altaria | 2.870 m |
| Largaria | 0,300 km |
| Superficie | 0,04 km² |
| Fondura | |
| Velocidat | |
| Cimas | Pico Moros (3.144 m) |
| Ríos | Gave d'Arrens |
.png)  | |
O glaciar deras Nèus (en occitán glacièr deras Nèus, en francés glacier de las Néous) ye un glaciar d'os Pireneus situau en o macizo de Pico Moros, en a versant norte d'a muga entre Aragón y Francia en o departamento d'os Altos Pireneus y en a rechión d'Occitania.
Ye o glaciar con crepazas mas occidental d'a cordelera.
Toponimia[editar | modificar o codigo]
O toponimo deras Nèus significa "d'as nieus" en occitán. O plural as enfatiza a cantidat y, por tanto, a durabilidat.
Cheografía[editar | modificar o codigo]
O glaciar se troba en a versant oriental d'o pico Moros, a o largo de l'arista d'o Casterillet. As suyas auguas son a fuent que alimenta a gave d'Arrens.
Historia[editar | modificar o codigo]
En rematar a chicota edat de chelo arredol de 1850, o glaciar teneba una largaria de 1.800 metros (estando o tercero mas luengo d'a cordelera). S'estendillaba por una superficie de 0,55 km² y formaba dos frents distintos, d'o que o mas baixo arribaba a o os 2.345 metros d'altaria.
En 1985, o glaciar contaba encara con 0,28 km², reducindo-se a suya superficie a 0,16 km² en l'anyo 2000.
O deschele dividió o glaciar en dos partis: a mas alta situada baixo a cima de pico Moros y a mas baixa situada baixo a breca deras Nèus. A escisión entre as suyas dos zonas se produce definitivament a la fin d'a decada de 1990. Dende alavez, nomás a parti superior amostra cualques crepazas. A parti inferior, poco visible, se regala lentament baixo os repuis rocosos en o fondón d'a val.
En 2020, o glaciar no mediba mas de 0,04 km², por 300 metros de largaria (parti superior). Con 1,5 km de perdida, o suyo retacule ye un d'os mas importants entre os glaciars pirenencos.