Devanadera

De Biquipedia
Devanadera como as que s'emplegaba por tot lo norte d'Espanya incluindo Aragón. Unidat que procede d'Asturias.

Una devanadera[1][2] ye una maquina con un elemento que chira y s'emplega pa «devanar»[2][3] os filos; ixo ye, una vez que son filaus y enmadeixaus, pa enrollar-los formando chubiellos que son a manera más fácil pa conservar-los y pa teixir dimpués.

Ha esistiu diferents tipos de devanaderas que s'emplegaba pa devanar en as casas. En l'Alto Aragón, como en tot lo norte d'Espanya,[4] predominaba las d'o tipo que en deciban «demoret» u «dimuret»; una devanadera de forma rustica y simple que l'elemento que chira yeran unas aspas y serviba pa fer as madeixas. Manimenos, pa fer os chubiellos feba honra unatro tipo de devanadera más fina, con palos verticals, que a diferencia de o demoret sí que le deciban «devanadera».[5]

Se veiga tamién[editar | modificar o codigo]

Referencias[editar | modificar o codigo]

  1. BARCOS, Miguel Ánchel, El Aragonés Ansotano: estudio lingüístico de Ansó y Fago; Institución «Fernando el Católico» + Gara d'Edizions. Zaragoza, 2007. ISBN 978-84-8094-058-0
  2. 2,0 2,1 ARNAL PURROY, Mª Luisa, Diccionario del habla de la Baja Ribagorza Occidental -Huesca-; Institución «Fernando el Católico» + Gara d'Edizions. Zaragoza, 2003. ISBN 84-8094-052-2
  3. BLAS GABARDA, Fernando y ROMANOS HERNANDO, Fernando, Diccionario Aragonés: Chistabín-Castellano; Institución «Fernando el Católico» + Gara d'Edizions. Zaragoza, 2008. ISBN 978-84-8094-061-0
  4. VIOLANT SIMORRA, Ramon. El Pirineo Español. Vida, usos, costumbres, creencias y tradiciones de una cultura milenaria que desaparece (2º Ed.). Barcelona. Editorial Alta Fulla, 1989. ISBN 84-86556-87-2
  5. MONESMA, Eugenio (director). El lino. Cultivo, recolección y elaboración tradicional de prendas. (documental).