Descusión:Saraviello

Contenido de la página no disponible en otros idiomas.
De Biquipedia

Brian Mott escribió en su libro sobre el chistabino que el nombre dialectal de Saravillo es Zarandiello. Sin embargo sólo se lo he visto escribir a él, y no he visto escrito Zarandiello nunca más, ni siquiera en textos en aragonés. ¿ Alguien lo ha visto u oido?--EBRO 19:22 4 mar 2008 (UTC)[responder]

No, pero yo conozco a una mujer que es de Chistén y allí dicen Saravillo, aí que supongo que en Sarabiello también dirán Saravillo (sin -e, no sé puede ser que se junte la i con la e al decirlo rápido) --Willtron (?) 20:20 4 mar 2008 (UTC)[responder]
En el fogache de 1495 se escribe Sartauiello.--EBRO 17:38 10 chn 2008 (UTC)
A mí me dijeron Saraviello justo en Serveto, que es La Comuna. Al márgen de esa mención, siempre lo he oido Saravillo, creo que es lo general hoy en día, como dice Will, incluida la alta Chistau. --Lascorz (Quiers cosa?) 19:07 10 chn 2008 (UTC)
Pues por lo que decís y por lo que dicen en el Fogache...parece que Brian Mott estaba mal informado. Si leeis su libro vereis que tenía un método con el cual se perdía mucha información y que es inadecuado para estudiar un habla en regresión, (preguntaba la palabra 4 veces o la intentaba oir 4 veces y apuntaba la que predominaba. Por eso salen palabras como coneju), por eso leyendo su libro uno se lleva la impresión de que el chistabino es muy parecido al castellano standard actual y supongo que por eso a los filólogos ultraconservadores de la universidad de Zaragoza les gustaria bastante y por eso lo elogiaron).--EBRO 19:17 10 chn 2008 (UTC)
Aporto un dato indreito más. En o dizionario chistabín Blas-Romanos, tamién salen as dos formas Sarabillo y Zarandiello.

En a dentrada de Sarabillo, dizen que antigament amaneixeba como Sarabiello, y que en o fogache yera Sartauiello (que ixo tamién puet estar una error d'escritura u de transcripzión, no abría que descartar-lo). En ixa dentrada i hai una buena ripa de espresions: En Sarabillo en cada casa un pillo y en casa xxx dos, el pay y el fillo... u Ser más pando que es güeis de Sarabillo. Pero tamién i mete (tb. Zarandiello). Indo t'a dentrada de Zarandiello, i mete Nombre autóctono antiguo del actual Saravillo. Pero no se diz más, ni en que lugar(s) s'ha replegau. --Juan Pablo 20:19 6 otu 2008 (UTC)

Yo creigo que a entrada tiene que estar SARAVILLO... as atras formas son testimonials y no s'emplegan ahué. si veyetz es refrans fan rimas con ILLO y no pas con IELLO, no cal cambiar os nombres de os lugars no más pa que se diferencien de o castellano, lo que cal fer ye recuperar a toponima de verdat. Yo propongo SARAVILLO, no pas SARAVIELLO, ixo no más fará que enfrontinar-nos con a chent de o lugar que nunca le ha clamau asinas. (TORNEL)

As formas en -iello han arribau en o sieglo XXI por o que pareixe pero son desapareixendo, por o que decitz. Alavez a desición será entre prebar reflectar o feito d'erosión lingüistica y glotofachia en o estau actual d'as cosas un reflectar uns usos actuals pero en claro retacule. En o primer caso contribuiríanos a ixe retacule, en o segundo no contriburíanos a ixe retacule y contribuiríanos a dar a conoixer un caracter en retacule, talment concenciando a la chent pa que lo conserve, si s'explica bien a documentación existent en a sección de toponimia.--EBRO 12:26 8 feb 2012 (UTC)[responder]
Sí, ye dificil decisión. Ye de buen decidir quan se tracta d'un puesto que ya no se i parla aragonés. Astí no planteya problema recuperar a denominación mas pura, pero cal pensar-lo millor en puestos a on que se charra, a on puede estar contraproducent. Yo iría mas bien por emplegar as dos formas (meter a forma en -iello como titol, meter as dos formas en a primer linia y emplegar a forma en -illo dentro de l'articlo podría estar un buen compromiso). Si se desembolicase a Lei de luengas, bell día o concello y o CSLA habrían a decir qualcosa, y o gubierno prener una decisión. Pero entremistanto podemos estar integradors de vez de didacticos.--Juan Pablo 21:42 8 feb 2012 (UTC)[responder]

En a dentrada de Sarabillo, de o diccionario Chistabín, se diz que d'antes más yera SARRABIELLO, no pas Sarabiello. Agora ye Saravillo y ixas formas no deixan d'estar curiosidatz, no podemos fer a a rareza norma.

Ya hemos dito que ye dificil qüestión. Lo de la rr mos miraremos lo de la rr doble. Creigo recordar que los aspectos ortograficos que l'academia contempla con respecto a lo sufixo -iello son enfilaus enta escribir lo diftongo que se pierde por glotofachia. Tampoco digo que lo haigamos de seguir automaticament, que los toponimos son un tema especial, pero ye un factor pa prener una decisión:--EBRO (discusión) 07:10 18 set 2013 (UTC)[responder]
Bellas voces que rematan con o sufixo -iello, -iella (u tamién por desinencia etimolochica), han sufierto a castellanización enta la forma "-illo", "-illa"; se constata que se tracta de parolas diferents en cada parla local y que no existe denguna tendencia lexica concreta, sino un avance mes d'a glotofachia. Se recomienda la grafía historica y propia d'istas formas: castiello, cadiello, auguatiello, canciello, corrotiella, capiella, corbiella, espatiella, morciella, vetiella, etc. En ocasions se troba formas populars, y mesmo historicas, que presientan una ultracorrección u asimilación de desinencia (como coniello u marabiella) que no lis corresponde, por o que s'han de potenciar as formas etimolochicas documentadas: conello/conil, marabilla, etc...