António de Spínola

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
António de Spínola
António de Spínola


15 de mayo de 1974 – 30 de setiembre de 1974
Precediu por Américo Tomás
Succediu por Francisco da Costa Gomes

25 d'abril de 1974 – 16 de mayo de 1974
Precediu por Marcelo Caetano
Succediu por Adelino da Palma Carlos
Naiximiento 11 d'abril de 1910
Estremoz (Reino de Portugal)
Muerte 13 d'agosto de 1996
Lisbona (Portugal)
Partiu Independient
Conchuche Maria Helena Martins Monteiro de Barros
Profesión Militar
Alma Máter Colégio Militar de Lisbona
Relichión Catolica

António Sebastião Ribeiro de Spínola, naixito d'Estremoz (districto d'Évora, Reino de Portugal) l'11 d'abril de 1910 y muerto en Lisbona o 13 d'agosto de 1996, estió un militar y politico portugués, primer President de Portugal dimpués d'a dita Revolución d'os Clavels.

Encara que d'ideolochía conservadora (estió mesmo observador mientres a Segunda Guerra Mundial en o Frent Oriental en as filas d'a Wehrmacht en o setio de Leningrado, a on se trobaban os voluntarios espanyols d'a División Azul) y colaborador d'a Dictadura d'António de Oliveira Salazar (estió combatient voluntario en Angola, Gubernador militar en Guinea-Bissau y Comandant en Cabo de l'Exercito portugués), ya dende prencipios d'os anyos 1970 escomencipió o suyo distanciamiento d'o rechimen dictatorial, dica que o 25 d'abril de 1974 estió qui, en nombre d'o Movimento das Forças Armadas, recibió a rendición de Marcelo Caetano, o zaguer líder d'a dictadura. En estar asinas una d'as caras conoixitas d'a Revolución, presidió a Junta de Salvação Nacional y se convertió en o 15 de mayo de 1974 President de Portugal. Sindembargo, en no cuacar-li a ideolochía de cuchas d'a mayor parte d'os militars revolucionarios, dimitió o 30 de setiembre de 1974, dimpués de fracasar un intento de golpe d'estato o 28 de setiembre a on pareix que simpatizaba con os golpistas. Cuan l'11 de marzo de 1975 fracasó unatro intento de golpe d'estato de dreitas, Spínola se refuchió en Espanya (gobernata alavez por Francisco Franco) y luego en Brasil.

Se convertió en o suyo exilio en president d'o Exército de Libertação de Portugal, una organización d'estrema dreita de caracter terrorista. Sindembargo, en zaguerías d'os anyos 1980, en tiempos d'o president Mário Soares, se reconoixió o suyo papel en os primers intes d'a Revolución d'os Clavels.

Obras[editar | modificar o codigo]

  • 1970: Por Uma Guiné Melhor.
  • 1971: Linha de Acção.
  • 1972: No Caminho do Futuro.
  • 1973: Por Uma Portugalidade Renovada.
  • 1974: Portugal e o Futuro.
  • 1976: Ao Serviço de Portugal.
  • 1978: País sem Rumo.

Predecesor:
Américo Tomás
President de Portugal
1974-1974
Succesor:
Francisco da Costa Gomes
Predecesor:
Marcelo Caetano
Primer ministro de Portugal
1974-1974
Succesor:
Adelino da Palma Carlos
Predecesor:
Arnaldo Schulz
Gubernador d'a Guinea portuguesa
1968-1973
Succesor:
José Manuel Bettencourt Rodrigues