Castiello de Chinon
|
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
| Castiello de Chinon Château de Chinon | |
|---|---|
 Anvista d'o castiello de Chinon dende o río Viena. | |
| Situación cheografica | |
| Estau |  Francia
|
| País | |
| ' | |
| Situación | Chinon (Indre y Loira, Centro) |
| Adreza | |
| Coordenatas | |
| Archidiocesi | |
| Diocesi | |
| Arcipestrau | |
| Información cheneral | |
| Advocación | |
| Culto | |
| Orden | |
| Rector | |
| Vicario parroquial | |
| 2.º Vicario parroquial | |
| Mosen | |
| Propietario | Consello Ceneral d'Indre y Loira |
| Administrador | |
| Director | |
| Coste | {{{coste}}} |
| Visitable | sí (museu) |
| Altaria | |
| Pisos | |
| Amplaria | |
| Largaria | |
| Superficie | |
| Diametro | |
| Aforo | |
| Altaria s.l.m. | |
| Atras | |
| Alcance | |
| Iluminación | |
| Potencia | |
| Arquitectura | |
| Tipo | Castiello |
| Estilo | Arte gotico |
| Función | Esfensiva |
| Catalogación | Molimento Historico |
| Materials | piedra |
| Construcción | |
| Construcción | |
| Fundador | |
| Inicio | sieglo X |
| Fin | |
| Inauguración | |
| Destrucción | |
| Arquitecto | |
| Incheniero estructural | |
| Incheniero de servicios | |
| Incheniero civil | |
| Atros | |
| Premios | |
| Pachina web | |
| Pachina web | www.Forteresse-Chinon.fr |
| Localización | |
O castiello de Chinon (en francés château de Chinon) ye un castiello francés (ye uno d'os ditos castiellos d'a Loira) que se troba situato en a comuna de Chinon, departamento d'Indre y Loira y rechión de Centro. A suya construcción s'inició en o sieglo X y actualment ye propietat d'o Consello Ceneral d'Indre y Loira, que l'ha feito convertir-se en un museu vesitable. Ye protechito legalment con a suya declaración como Molimento Historico en 1840 por o Gubierno francés.
O castillo se devantó dencima d'una antiga fortaleza d'epoca romana, y fue obchecto de succesivos esviellamientos t'adaptar-se a las condicions militars y armamentisticas d'o momento, estando asinas formato por tres partis clarament esferenciatas: o Fuerte de Coudray, o Castiello d'o Meyo y o Fuerte de Sant Chorche.
O marco cheografico
O conchunto fortificato se construyó en alto d'un cinglo sobre o río Viena, uno d'os precipals afluents d'o río Loira, y se troba en un puesto estratechico ta cosirar as rotas comercials, función que ya teneba mientres l'Antiga Roma o castrum que se devantaba en o mesmo puesto.
L'edificio
O Fuerte de Coudray
O Fuerte de Coudray ye a parte d'o conchunto que se devanta mas enta l'ueste, estando amás a suya parte mas antiga, d'o sieglo X. O suyo donchón se devantó en o sieglo XIII por orden de Felipe II de Francia y tien 25 metros d'altaria con tres pisos y un diametro de 12 metros. A o suyo norte encara son vesibles os alacez d'una antiga capiella adedicata a Sant Martín de Tours. Tamién fan parte d'iste fuerte a torre de Boisy, de planta rectangular y 30 metros d'altaria, y a torre d'o Molín, que con os suyos 20 metros d'altaria ye sindembargo una d'as torres millor fortificatas d'o conchunto.
O Castiello d'o Meyo
Como o suyo nombre indica, o castiello d'o Meyo se troba situato en posición central aintro d'o conchunto, ligato con as atras partis por meyo de puents levadizos. Estió en ista parte a on i morió o 6 de chulio de 1189 o rei Henrique II d'Anglaterra. Se i dentra a traviés d'a torre d'o Reloch, que se devantó en o sieglo XIII, encara que puyó d'altaria un sieglo dimpués, y que recibe o suyo nombre porque se i troba un reloch de 1399.
Destacan tres d'as suyas torres, a torre d'o Can, de 23 metros d'altaria, a torre d'Argenton, que se construyó en o sieglo XIV por o sinyor d'Argenton, y a torre de l'Échauguette, que permite o control d'as murallas norte y este d'o castiello.
O Fuerte de Sant Chorche
O Fuerte de Sant Chorche se devantó ta cosirar y protecher o canto este d'o donchón, estando deseparato d'a resta d'o conchunto por un foso, estando a parte d'o castiello d'a on se troban menos repuis. Recibe o suyo nombre por Sant Chorche, patrón d'o Reino d'Anglaterra, en estar os angleses os suyos constructors mientres o suyo dominio d'a comarca.
Historia
Condau de Blois
Cuan s'fundamentoó a suya construcción, en o sieglo X, qui controlaba a comarca yera Teobaldo I de Blois, conte de Blois. Sindembargo, dende 1044 o castiello s'adhibió por conquiesta a lo condau d'Anchú, que dende l'inte en prenió o suyo control.
Reino d'Anglaterra
En 1154, Henrique Plantagenet, qui yera o conte d'Anchú, se convertió en rei d'Anglaterra, como Henrique II d'Anglaterra, y prencipió alavez o esviellamiento y enamplata d'o castiello, estando astí a on i morió en 1189.
Os suyos dos fillos, Ricardo Corazón de Lión y Chuan sin Tierra tamién i facioron obras de millora.
Conquiesta francesa
En agüerro de 1204, o rei Felipe II de Francia setió o castiello, conquerindo-lo de raso o 24 de chunio de 1205. Estió iste rei qui fació devantar l'actual donchón.
En tiempos de Felipe IV de Francia se fació servir o castiello como garchola provisional t'os miembros d'a Orden d'o Temple antis d'a suya condena, incluyindo-ie a o zaguer gran mayestre d'a Orden, Jacques de Molay, a qui gosan atribuir-se bellas inscripcions que encara hue se conservan.
A Guerra d'os Cient Anyos
Mientres a Guerra d'os Cient Anyos, cuan os angleses ocupaban a mayor parte d'o territorio francés, Carlos VII de Francia decidió d'instalar a suya cort en o castiello de Chinon, estando astí a on o rei conoixió a Chuana d'Arco.
Decadencia
Dende que en 1450 a Cort francesa albandonó o castiello, iste prencipió un periodo de decadencia, dica que pasó a mans d'o cardenal Richelieu, continando en poder d'a suya failia dica a Revolución francesa. Sindembargo, por a preferencia d'a familia por o castiello de Richelieu, o castiello de Chinon quedaba postergato, estando mesmo parcialment espullato y destruito.
Dimpués d'a suya declaración como Molimento Historico en 1840, Prosper Mérimée i fació a primera reconstrucción, en 1854.
Vinclos externos
Se veigan as imáchens de Commons sobre o castiello de Chinon.- Pachina web oficial d'o castiello de Chinon.
