Ilesia d'o Salvador de Morillo de Galligo
| Ilesia d'o Salvador de Morillo de Galligo | |
|---|---|
 Anvista cheneral d'a ilesia. | |
| Situación cheografica | |
| Estau |  Espanya
|
| País |  Aragón
|
| Comarca | Plana de Uesca |
| Situación | Sos d'o Rei Catolico
|
| Adreza | Plaza Ramón y Cajal, Morillo de Galligo |
| Coordenatas | |
| Archidiocesi | Pamplona y Tudela |
| Diocesi | Chaca |
| Arcipestrau | Erla-Uncastiello |
| Información cheneral | |
| Advocación | O Salvador |
| Culto | Catolico |
| Orden | |
| Rector | |
| Vicario parroquial | |
| 2.º Vicario parroquial | |
| Mosen | |
| Propietario | Ilesia Catolica |
| Administrador | |
| Director | |
| Coste | {{{coste}}} |
| Vesitable | |
| Altaria | |
| Pisos | |
| Amplaria | |
| Largaria | |
| Superficie | |
| Diametro | |
| Aforo | |
| Altaria s.r.m. | |
| Atras | |
| Alcance | |
| Iluminación | |
| Potencia | |
| Arquitectura | |
| Tipo | Ilesia |
| Estilo | Romanico |
| Función | Ilesia |
| Catalogación | Bien d'Intrés Cultural |
| Materials | Piedra picada |
| Construcción | |
| Construcción | Sieglo XII |
| Fundador | |
| Inicio | |
| Fin | |
| Inauguración | |
| Destrucción | |
| Arquitecto | |
| Incheniero estructural | |
| Incheniero de servicios | |
| Incheniero civil | |
| Atros | |
| Premios | |
| Pachina web | |
| Localización | |
A ilesia d'o Salvador de Morillo de Galligo ye una ilesia d'estilo romanico aragonesa que se troba en a localidat de Morillo de Galligo, en a comarca d'a Plana de Uesca y provincia de Zaragoza. Dende lo punto d'anvista d'a suya adscripción administrativa en a Ilesia Catolica, pende de l'arcipestrau d'Erla-Uncastiello en a diocesi de Chaca y de l'archidiocesi de Pamplona y Tudela.
Ye una ilesia consagrada en 1110[1] y adedicada a lo Salvador.
Historia[editar | modificar o codigo]
A iglesia se construyó mientres a existencia d'o clamau Reino d'os Mallos en o reinau de Berta d'Aragón, qui l'heba recibiu como dote en herencio de Pero I d'Aragón, y se consagró en l'anyo 1110.[1] Tanimientres, d'ista primera ilesia nomás se conserva que la suya cripta, los suyos absides y la suya torre. D'a segunda metat d'o sieglo XII se conservan a cobertura d'o crucero con vuelta de crucería, y ya en o sieglo XVI se construyoron as naus y la sagristía.
Descripción[editar | modificar o codigo]
En trobar-se en un terreno con deslivels, en a suya construcción s'emplegoron solucions similars a las emplegadas en templos con a misma disposición orografica, como ye lo caso de Sant Istevan de Sos d'o Rei Catolico, en construyindo una cripta en o suyo livel mas inferior y dencima d'ella, la ilesia; ilesia y cripta comparten a suya cabecera en os suyos respectivos absides que exteriorment se presentan como un unico cuerpo.[1] Nomás que ista parte, amás d'a suya torre septentrional, son d'estilo romanico, estando la cobertura d'o crucero con vuelta de crucería de finals d'o sieglo XII y las suyas naus y sagristía ya d'o sieglo XVI.[2]
En o suyo exterior, en os absides, puyan dende lo suelo contrafuertes que a meya altura se converten en columnas dica plegar en o suyo final, a on rematan con una moldura de canetes en a suya mayor parte con figuras de cabezas d'animals, encara que bel una en ye humana.[1] Chicotas fuinestras ubiertas en os absides permiten a iluminación de l'interior d'os mesmos,[1] tres en l'abside central y nomás que una en os laterals.[2] Istas finestras son en realidat nomás que simplas uberturas en arco de meyo punto sin garra elemento decorativo.[2] L'abside central poseye doble amplaria que los laterals, estando amás un d'os laterals meyo cubierto por a sagristía.[2]
Forman a ilesia tres naus, estando la nau central de mayors altaria y amplaria que las laterals y cubiertas todas tres con voveda de canyón una mica apunchada; os absides se troban cubiertos con vuelta de cuarto d'esfera.[1] D'atra man, cadaguna d'as naus se troba dividida en dos trampos.[2]
A cripta[editar | modificar o codigo]
L'acceso a la cripta se fa dende l'interior d'o templo, estando una mica mas chicota que la ilesia superior como consecuencia d'a mayor gordaria d'as suyas parez.[1] O suyo arco trunfal descansa sobre columnas con grans capitels con figuras d'aus.[1]
Protección legal[editar | modificar o codigo]
A ilesia d'o Salvador de Morillo de Galligo se troba protechida legalment con a suya declaración como Molimento Nacional o 14 de chunio de 1946.
Galería d'imáchens[editar | modificar o codigo]
-
Anvista de Moriello de Galligo, a on i destaca l'edificio d'a suya ilesia. -
Anvista d'a ilesia d'o Salvador, con o suyo abside.
Referencias[editar | modificar o codigo]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 (es) Jaime Cobreros Aguirre: Las rutas del románico en España. Volumen II: Aragón, Cataluña, Navarra, País Vasco y La Rioja, Grupo Anaya, S.A., Madrit, 2004, 1era edición, ISBN 84-9776-112-X, p.192-193.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 (es) Iglesia del Salvador. Murillo de Gállego, en a wqeb d'o Sistema de Información del Patrimonio Cultural Aragonés.
Vinclos externos[editar | modificar o codigo]
Se veigan as imáchens de Commons sobre a ilesia d'o Salvador de Morillo de Galligo.- (es) Iglesia del Salvador. Murillo de Gállego, en a wqeb d'o Sistema de Información del Patrimonio Cultural Aragonés.
